Ποια είναι τα “αρνητικά” συναισθήματα και πώς μπορούν αυτά να μας χρησιμεύσουν προς την αυτοβελτίωση, άρα και την αύξηση της αυτοπεποίθησης και της αυτοεκτίμησής μας;
Ας μετονομάσουμε, όπως συνηθίζουμε να λέμε, τα “αρνητικά” συναισθήματα, σε “όχι και τόσο ευχάριστα”. Λύπη, απογοήτευση, θυμός, ζήλια, φόβος, κ.ά. – μερικά από αυτά που μας έρχονται πρώτα στο μυαλό και που όλοι μας τα έχουμε βιώσει σε μια δύσκολη στιγμή της ζωής μας.
Τα “όχι ευχάριστα συναισθήματα” είναι ένα “καμπανάκι” που μας αφυπνίζει και μας προειδοποιεί ότι κάτι πρέπει να αλλάξουμε, μάλλον για το καλό μας.
Η ζωή ξεκινά με μια γλύκα και τα παιδιά που γεννιούνται σε μία ισορροπημένη και υγιή οικογένεια βιώνουν άφθονα συναισθήματα αγάπης και αποδοχής. Βάσει της φύσης, ο θάνατος κάποιου κοντινού προσώπου θα έρθει προς την εφηβεία ή ίσως και αργότερα, και συνήθως είναι η απώλεια του παππού/γιαγιάς, άρα οι δύσκολες καταστάσεις μοιάζουν να ανήκουν στην ενήλικη ζωή.
Μπαίνουμε έτσι πλέον στο στίβο της πραγματικής και πιο “άγριας” περιόδου της ζωής μας. Από έναν παράδεισο συναισθημάτων, θα έλεγε κανείς, ξαφνικά βιώνουμε εμπειρίες απόρριψης, πρόκλησης της προσωπικότητας και της αξίας μας, ερωτικές απογοητεύσεις, άγχος… Όλα αυτά τα συναισθήματα και οι καταστάσεις μοιάζουν ένα τεράστιο βουνό στα μάτια ενός ανθρώπου μετεφηβικά. Ο χρόνος και οι εμπειρίες μας κάνουν πιο σκληρούς και ανθεκτικούς, πιο ώριμους. Τα όχι και τόσο ευχάριστα συναισθήματα, όμως, μας ακολουθούν για πάντα. Είναι όμως πραγματικά “αρνητικά” και πώς μπορούμε να τα στρέψουμε υπέρ μας;
Σκεφτείτε τον εαυτό σας στην πιο καλή σας φάση. Σκεφτείτε μία στιγμή που για εσάς όλα κυλούσαν ευνοϊκά και λίγα, ασήμαντα πράγματα σας προβλημάτιζαν. Τι σκεφτόσασταν σε αυτή την κατάσταση; Η απάντηση είναι εύκολη! Νιώθατε υπέροχα και θέλατε να μείνετε σε αυτή την χαρούμενη κατάσταση για όσο το δυνατόν περισσότερο γίνεται. Φυσικά, όλοι χαιρόμαστε να βλέπουμε τον κόσμο να χαμογελά και όλοι να είναι ευτυχισμένοι.
Υπάρχει Όμως Εξέλιξη;
Όταν είμαστε ικανοποιημένοι από τη ζωή μας, δεν υπάρχουν πολλές προκλήσεις, δεν εξελισσόμαστε. Όταν μπαίνουμε σε πιο δύσκολες καταστάσεις, ακόμα και στενάχωρες, βιώνουμε όλα αυτά τα “όχι ευχάριστα συναισθήματα” τα οποία μας τρομάζουν. Εύλογο. Όμως μήπως αντί να μας προκαλούν τρόμο, θα μπορούσαμε να σκεφτούμε ότι είναι ένα “καμπανάκι” που μας αφυπνίζει και μας προειδοποιεί ότι κάτι πρέπει να αλλάξουμε, μάλλον για το καλό μας;
Αυτά τα συναισθήματα και οι σκέψεις που τα συνοδεύουν μας προκαλούν. Μας προκαλούν να σκεφτούμε πιο εποικοδομητικά, να βρούμε λύσεις, να βγούμε από το comfort zone μας και να γίνουμε ίσως καλύτεροι και πιο αποτελεσματικοί από πριν. Ο φόβος μας βοηθά να βρούμε τρόπους να προστατευτούμε. Η απογοήτευση μας βοηθά να κάνουμε πιο σοφές επιλογές στο μέλλον, η λύπη μας βοηθά να στραφούμε στον εαυτό μας και να του δείξουμε την προσοχή και την αγάπη που του έχουμε στερήσει. Ο θυμός μας βοηθά να πεισμώσουμε και να γίνουμε πιο δυναμικοί. Κανείς δεν οδηγήθηκε στην αυτοβελτίωση μέσα από την ιδανική του καθημερινότητα.
Extra Tip
Σε αυτή τη διαδρομή σίγουρα θα χρειαστείτε βοήθεια. Μη διστάσετε να την ζητήσετε από τους κοντινούς σας ανθρώπους, είναι απαραίτητη. Μιλήστε για αυτά που νιώθετε, αναγνωρίστε τα και κάντε ένα πλάνο για το πως θα αντιμετωπίσετε τη δύσκολη κατάσταση που βιώνετε. Παράλληλα, κάντε πράγματα που σας ευχαριστούν και σας βοηθούν να χαλαρώσετε και να εκτονωθείτε. Απομακρύνετε για κάποιο διάστημα τους τοξικούς ανθρώπους από τη ζωή σας.
Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στο LifeMade.gr την 1/2/2019.
