Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς τον κόσμο της rock και της metal χωρίς τον Ozzy Osbourne. Περισσότερο από μισό αιώνα μετά την πρώτη του εμφάνιση στη σκηνή, ο «Πρίγκιπας του Σκότους» έχει χαραχτεί ανεξίτηλα στο μυαλό όλων ως μια θρυλική φιγούρα, όχι μόνο με τη μουσική του διάσταση, αλλά και ως ένα πολιτισμικό φαινόμενο. Η πορεία του είναι ένα μοναδικό μείγμα αχαλίνωτης δημιουργικότητας, χαοτικής ενέργειας και απίστευτης ανθεκτικότητας.
Το 2003 ο Ozzy Osbourne διαγιγνώσκεται με Πάρκινσον και στις 22 Ιουλίου 2025 φεύγει από τη ζωή σε ηλικία 76 ετών. Μια απώλεια για τον κόσμο της rock και της metal, ένα δυσαναπλήρωτο κενό, ένας καλλιτέχνης που αφήνει πίσω του μια αθάνατη κληρονομιά.
Black Sabbath: Η Γέννηση του Metal
Ο John Michael Osbourne γεννήθηκε στο Μπέρμιγχαμ της Αγγλίας και έγινε παγκοσμίως γνωστός ως Ozzy, ο εκρηκτικός frontman του θρυλικού συγκροτήματος Black Sabbath. Μαζί με τους Tony Iommi (κιθαρίστας), Geezer Butler (μπασίστας) και Bill Ward (ντράμερ), οι Sabbath δεν δημιούργησαν απλώς τη heavy metal, τη θεμελίωσαν. Με δυσοίωνους, υποβλητικούς ρυθμούς, σκοτεινούς στίχους που άγγιζαν θέματα τρόμου, πολέμου και κοινωνικής κριτικής, και την ιδιαίτερη φωνή του Ozzy Osbourne, τραγούδια όπως το «War Pigs», το «N.I.B.», το «Iron Man» και το «Paranoid» έγιναν ορόσημα της metal μουσικής σκηνής για ολόκληρες γενιές. Η επιρροή του συγκροτήματος αντηχεί ακόμα και σήμερα σε κάθε γωνιά του σκληρού ήχου, και η φωνή του Ozzy, που άλλοτε ψιθύριζε απειλητικά και άλλοτε ούρλιαζε με δαιμονική ένταση, έδωσε σάρκα και οστά στον σκοτεινό τους κόσμο.
Μια Εκρηκτική Solo Πορεία
Ted Van Pelt, CC BY 2.0 <https://creativecommons.org/licenses/by/2.0>, via Wikimedia Commons
Μετά την αποχώρησή του Ozzy Osbourne από τους Black Sabbath, πολλοί βιάστηκαν να προβλέψουν το τέλος της καριέρας του. Ωστόσο, με την αμέριστη βοήθεια της Sharon Osbourne, αναγεννήθηκε ως solo καλλιτέχνης, δημιουργώντας μια εξίσου εντυπωσιακή πορεία.
Η συνεργασία του με τον κιθαρίστα Randy Rhoads, που χάθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα μόλις στα 25 του χρόνια, ήταν καθοριστική. Χάρισε στον κόσμο άλμπουμ όπως το ντεμπούτο του «Blizzard of Ozz» (1980) που συμπεριελάμβαναν εμβληματικά κομμάτια σαν τα «Crazy Train», «Mr. Crowley», τo αμφιλεγόμενο «Suicide Solution» και το αξέχαστο «I Don’t Know» με το οποίο συχνά άνοιγε τις ζωντανές του εμφανίσεις, καθώς και το άλμπουμ «Diary of a Madman» (1981).
Αργότερα συνεργάστηκε με κορυφαίους κιθαρίστες, όπως ο Jake E. Lee στο θρυλικό «Bark at the Moon» και ο Zakk Wylde στα «No Rest for the Wicked» και «No More Tears», με το ομώνυμο κομμάτι. Ο Ozzy Osbourne συνέχισε στην τρελή του μουσική πορεία να παραδίδει δίσκους που έγιναν κλασικοί. Οι solo δουλειές του, όπως το «The Ultimate Sin» (1986) και πιο πρόσφατα τα «Ordinary Man» (2020) και «Patient Number 9» (2022)μ που κέρδισε και Grammy Καλύτερου Rock Άλμπουμ (2023), έδειξαν μια πιο ώριμη, αλλά εξίσου εκκεντρική και δυναμική πλευρά του, εδραιώνοντας τη θέση του ως ενός από τους πιο επιδραστικούς frontmen στην ιστορία της rock και της heavy metal.
Βραβεία, Διακρίσεις και Μνημειώδεις Συναυλίες
I-Kaiserjnr-CC-BY-SA-3.0-httpcreativecommons.orglicensesby-sa3.0-via-Wikimedia-Commons.jpeg
Η τεράστια προσφορά του Ozzy Osbourne στη μουσική αναγνωρίστηκε πολλαπλά καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του. Μπήκε στο US Rock & Roll Hall of Fame το 2006 ως μέλος των Black Sabbath και το 2024 ως solo καλλιτέχνης. Κέρδισε επίσης 4 Grammy Awards Καλύτερης Metal Ερμηνείας (με τους Black Sabbath και solo), το 1994 («I Don’t Want to Change the World»), 2000 («Iron Man»), 2014 («God is Dead») και 2023 («Degradation Rules»). Το δικό του αστέρι στο διάσημο Hollywood Walk of Fame το απέκτησε το 2002. Το 2014, στα MTV Europe Music Awards έλαβε το Global Icon Award και έναν χρόνο μετά απέσπασε και το Ivor Novello Award for Lifetime Achievement.
ImprovedWikiImprovment, CC0, via Wikimedia Commons
Οι συναυλίες του Ozzy Osbourne ήταν πάντα ένα υπερθέαμα: από την πρωτοποριακή περιοδεία «Blizzard of Ozz» με τον Randy Rhoads μέχρι τη δημιουργία του δικού του επιτυχημένου ετήσιου φεστιβάλ metal το 1996, το Ozzfest, που έφερε κοντά εκατομμύρια οπαδούς και ανέδειξε αμέτρητες μπάντες. Συμμετείχε σε ιστορικά γεγονότα, όπως το Live Aid το 1985, και φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μόλις λίγες εβδομάδες πριν από τον θάνατό του, στις 5 Ιουλίου 2025, ο Ozzy συγκίνησε τον κόσμο με την ιστορική συναυλία, διάρκειας πλέον των 10 ωρών, «Back to the Beginning» στο Villa Park του Μπέρμιγχαμ, το γήπεδο της Aston Villa, που βρίσκεται κοντά στο σπίτι που μεγάλωσε. Σε αυτό το συγκλονιστικό γεγονός, 40.000 έως 45.000 τυχεροί θεατές είχαν τη μοναδική ευκαιρία να παρακολουθήσουν τον «Πρίγκιπα του Σκότους» σε μια αποχαιρετιστήρια εμφάνιση όπου θρυλικά συγκροτήματα όπως οι Metallica και Guns N’ Roses τον τίμησαν με τον δικό τους τρόπο, επισφραγίζοντας μια συγκλονιστική πορεία.
Ο Άνθρωπος Πίσω από τον Μύθο
Jennifer, CC BY 2.0 <https://creativecommons.org/licenses/by/2.0>, via Wikimedia Commons
Πέρα από τη μουσική, ο Ozzy ήταν γνωστός για την εκκεντρική του προσωπικότητα και τις συχνά χαοτικές, αλλά ξεκαρδιστικές στιγμές που τον καθιέρωσαν ως μοναδική περσόνα. Ο θρύλος του περιλαμβάνει περιστατικά όπως το περιβόητο δάγκωμα του κεφαλιού μιας ζωντανής νυχτερίδας επί σκηνής, νομίζοντας ότι ήταν πλαστική –ένα γεγονός που τον ακολούθησε σε όλη τη μετέπειτα ζωή του και που έγινε αναπόσπαστο μέρος του μύθου του– ή την πτώση του από τον δεύτερο όροφο ενός ξενοδοχείου, πιστεύοντας ότι ήταν στο ισόγειο, και δεκάδες άλλα. Οι καταχρήσεις και ο αυτοκαταστροφικός του χαρακτήρας σε συνδυασμό με το εξαιρετικό του ταλέντο αλλά και την ιδιόρρυθμη αγάπη με την οποία πλαισίωνε την οικογένειά του δείχνουν την πολυπλοκότητα των αντιφατικών πτυχών που συνέθεταν την προσωπικότητά του.
Το reality show του MTV «The Osbournes», που έκανε πρεμιέρα στις 5 Μαρτίου 2002, έφερε την ανατρεπτική, συχνά δυσλειτουργική, αλλά πάντα ξεκαρδιστική οικογένεια Osbourne στα σπίτια εκατομμυρίων θεατών. Εκεί αποκαλύφθηκε μια πιο ευάλωτη, συχνά κωμική πλευρά τού ιδιαίτερου αυτού μουσικού, ενισχύοντας την εικόνα του ως ενός αντισυμβατικού, αλλά αγαπητού, πατριάρχη της rock. Οι ατελείωτες βρισιές, τα σκυλιά που έκαναν την ανάγκη τους παντού και οι καθημερινές ανατροπές έγιναν παγκόσμιο φαινόμενο, δείχνοντας έναν Ozzy που κατέληγε να διαμαρτύρεται με αδιανόητες ατάκες, όπως το «I’m not picking up dog sh*t, I’m a rock star!».
Ο Ozzy Osbourne ήταν ένας άνθρωπος γεμάτος αντιφάσεις. «Πρίγκιπας του Σκότους» με την καρδιά ενός κλόουν, προβληματικός ροκ σταρ με απόλυτη αφοσίωση στην οικογένειά του, στην οποία είχε τύχει ωστόσο να φερθεί με ακραία βιαιότητα. Η αλήθεια είναι ότι αυτό που δεν φοβήθηκε ποτέ ήταν να είναι ο εαυτός του και η αυθεντικότητα αυτή σε συνδυασμό με το αδιαμφισβήτητο ταλέντο του ήταν που τον ανέδειξαν σεαληθινό θρύλο. Η μουσική του θα συνεχίσει να εμπνέει και να παθιάζει και τις επόμενες γενιές, ενώ η κληρονομιά του θα ζει για πάντα στις καρδιές των θαυμαστών του, όπως η διαχρονική μελωδία του «Mama, I’m Coming Home» του 1991, ένα τραγούδι που με συγκινεί ιδιαίτερα και αγαπάω πάντα να ακούω, ένα κομμάτι που συμβολίζει την επιστροφή αλλά και την αιώνια αγάπη. Ozzy… Go home!
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
Αλέξης Καλοφωλιάς | Μεταφράζοντας το «Born to Run» του Springsteen
