Τον τελευταίο καιρό, κάθε νύχτα, ενώ έχω ήδη ξαπλώσει και ετοιμάζομαι να κλείσω το φως, μια επίμονη εσωτερική φωνή με κάνει να αναρωτιέμαι τι άλλο χρειάζεται να μάθω για να αντεπεξέλθω στις καινούργιες ανάγκες του παιδιού μου. Κάποιοι ίσως σκεφτούν πως περνάω περίοδο άγχους.
Η αλήθεια είναι πως οι γιοι μου μπαίνουν στην περίοδο της προ-εφηβείας. Κι έτσι, σκέφτομαι ακόμη πιο έντονα πως είναι σημαντικό να τους ενθαρρύνω ώστε να γίνουν ανθεκτικοί, ευαίσθητοι, τρυφεροί, δημιουργικοί, ευσυνείδητοι και παραγωγικοί. Nα τους βοηθήσω να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση. Πώς όμως μπορώ να τα καταφέρω; Σίγουρα δεν πρόκειται για δεξιότητες στις οποίες δίνεται έμφαση στο σχολείο.
Ο Δεκάλογος της Montessori
Νομίζω πως κανείς δεν σε προειδοποιεί επαρκώς για τις προκλήσεις και τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσεις μεγαλώνοντας το παιδί σου. Κάτι που έμαθα από τις ομάδες γονέων στις οποίες συμμετείχα είναι πόσο καθοριστικά είναι τα βιώματα που αποκτούν τα παιδιά. Σύμφωνα με την μέθοδο Montessori, για να μεγαλώσεις ένα ευτυχισμένο, ανεξάρτητο παιδί με αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση είναι αναγκαίο να ακολουθείς κάποια συγκεκριμένα βήματα που σέβονται τη σωματική και ψυχολογική ανάπτυξή του.
Αγόρια και Κορίτσια
Πώς όμως συμπεριφερόμαστε όταν τα παιδιά μας ανήκουν σε διαφορετικό φύλο; Είμαι μητέρα δύο αγοριών και αυτό που συχνά με ρωτά ο ένας εκ των δυο, που σε λίγο θα κλείσει τα 11 του χρόνια, είναι γιατί όταν προκύπτει κάποια διαφωνία στο σχολείο, “κατηγορούν” πρώτα τα αγόρια και “προστατεύουν” περισσότερο τα κορίτσια;
Τα παιδιά, ιδιαιτέρως όταν είναι σε μικρές ηλικίες, δεν αντιλαμβάνονται ότι μπορεί να τα προσεγγίζουμε με διαφορετικό τρόπο λόγω του φύλου τους. Εστιάζουν στο εάν τα αδικούμε. Στο κατά πόσο δίκαια τους φερόμαστε. Αρχικά, προβληματίστηκα εάν έπρεπε να απαντήσω στην ερώτηση του γιου μου. Έπειτα αποφάσισα πως δεν θα ήθελα να αντιμετωπίζει μονοδιάστατα το θέμα και να εμμένει στο διαχωρισμό αγόρια/κορίτσια.
Όλα τα παιδιά χρειάζονται ίση μεταχείριση, όρια και την κατάλληλη υποστήριξη που θα τονώνει την αυτοπεποίθησή τους, η οποία είναι το διαβατήριο για μια ευτυχισμένη ζωή.
Η Αυτοπεποίθηση Είναι το Ζητούμενο
Πώς όμως “χτίζονται” η αυτοπεποίθηση και η αυτοεκτίμηση στα παιδιά; Καθώς μεγαλώνουν, η αυτοεκτίμησή τους δοκιμάζεται. Τι χρειάζεται να κάνουμε ως γονείς; Ένα σημαντικό βήμα είναι να γινόμαστε περισσότερο υποστηρικτικοί όταν εμφανίζονται οι δύσκολες/μεταβατικές περίοδοι, που ενδέχεται να τους κάνουν να νιώθουν πιο ευάλωτα και έτσι να μειώνεται η αυτοεκτίμησή τους.
Το να τα μάθουμε, για παράδειγμα, να αντιδρούν με υπομονή όταν βιώνουν αποτυχίες είναι μια πολύ υποστηρικτική αντιμετώπιση.
Πολλές φορές σκέφτομαι, πως οι απαιτήσεις και οι προκλήσεις της σύγχρονης εποχής στο σχολείο και στον κοινωνικό περίγυρο απαιτούν την προσοχή μας. Σύμφωνα με παιδαγωγούς και ψυχολόγους όταν ένα παιδί μεγαλώνει με αναγνώριση και επαίνους για τις προσπάθειές του, αναπτύσσει ευκολότερα την εσωτερική δύναμη που χρειάζεται για να αντιμετωπίσει διάφορες δυσκολίες.
Θα είναι σε θέση να διαχειρίζεται τη συμπεριφορά του με τρόπο που θα διαφυλάσσει και θα ενισχύει την αυτοεκτίμησή του. Όταν βιώνει νέες εμπειρίες κι εμείς το εμψυχώνουμε, τότε αποκτά την αυτοπεποίθηση να συνεχίσει, ενώ παράλληλα ενισχύει την πίστη στον εαυτό του.
Προσπαθώντας να ενθαρρύνουμε τα παιδιά μας να βρουν τις δικές τους λύσεις στα προβλήματά τους, τούς δείχνουμε ότι σεβόμαστε την ατομικότητά τους και έχουμε εμπιστοσύνη στην ικανότητά τους. Παραμένουμε οι ακροατές που τα στηρίζουμε στην προσπάθειά τους, σεβόμενοι τα ιδιαίτερα ταλέντα τους, τα όνειρα, τους στόχους τους και τον ιδιωτικό τους χώρο, τα προβλήματα και τους αγώνες τους.
Διαβάστε ακόμη στη αθηΝΕΑ:
Φίλοι: Πολύτιμοι για τη Σωματική & Ψυχική Υγεία
