Αν και η θερινή περίοδος φάνηκε πιο πρόσφορη για το θέατρο και τις παραστατικές τέχνες, η καλλιτεχνική κοινότητα αγωνιά για το μέλλον του ελληνικού θεάτρου, όσο η πανδημία δεν περνά και ο ιός επιμένει. Ακόμα κι αν ο πολιτισμός μπήκε εκ νέου σε καραντίνα, με χειμερινά θέατρα και σινεμά (όπως το Άστυ που εκπέμπει SOS) να είναι κλειστά, οι θεατρικές παραγωγές, αναμένοντας τα νέα μέτρα για την πολυπόθητη επαναλειτουργία, ετοιμάζονται κάτω από δυσμενείς συνθήκες να υποδεχθούν το φιλοθεάμον κοινό, για τον αναμφίβολα ιδιάζοντα και δυσχερή θεατρικό χειμώνα.
Παγκοσμίως, οι παραστατικές τέχνες έχουν πληγεί βαθιά, αναστέλλοντας ή μεταθέτοντας τις παραστάσεις τους για τέλη Οκτώβρη-Νοέμβρη ή για τη νέα χρονιά. Για παράδειγμα, οι θεατρικές παραστάσεις στη Νέα Υόρκη έχουν ανασταλεί λόγω της κρίσης του Covid-19, χωρίς να μπορεί να καθοριστεί ακόμη ημερομηνία για την έναρξή τους, ενώ το Εθνικό Θέατρο του Λονδίνου, έχοντας διαμορφωθεί ειδικά για τις περιστάσεις, ξανανοίγει τις πόρτες του, τηρώντας τς κοινωνικές αποστάσεις, από τις 21 Οκτωβρίου, για την παράσταση Death of England: Delroy, με την υποσημείωση για ενδεχόμενες αλλαγές στο πρόγραμμα βάσει επερχόμενων κυβερνητικών μέτρων. Επίσης, όλες οι δραστηριότητες στο βασιλικό θέατρο Dramaten της Σουηδίας διεξάγονται έτσι ώστε να ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος μόλυνσης, με έναρξη τον Οκτώβρη και την παράσταση Electra.
Περνώντας στα εγχώρια πολιτιστικά δρώμενα, ως επί το πλείστον η θεατρική σεζόν περιλαμβάνει παραστάσεις που θα επαναληφθούν. Λογικό, αν λάβουμε υπόψη ότι πολλές εξ αυτών δεν ολοκλήρωσαν τον κύκλο τους λόγω του lockdown που επιβλήθηκε, ενώ δεν απαιτείται πολύς χρόνος οργάνωσης εξ αρχής. Φυσικά, υπάρχουν και νέες παραστάσεις που επιχειρούν το νέο τους στήσιμο, ελπίζοντας τα θεατρικά δρώμενα να μπουν στο συρμό της Covid πραγματικότητας και να λειτουργήσουν με τα νέα δεδομένα.
Παραστάσεις όπως ο “Ρινόκερος” του E. Ionesco (σκην. Γ. Κακλέα), η “Μαρίκα” (σκην. Π. Ζούλια), τα “170 Τετραγωνικά” του Γ. Τσουρή (σκην. Γ. Παλούμπη), το “Master Class“ του T. McNally (σκην. Ο. Παπασπηλιόπουλου), “Η Γίδα ή Ποια Είναι η Σύλβια” του E. Albee (σκην. Ν. Χανιωτάκη) ευελπιστούν να σηκώσουν αυλαία μέσα στον Οκτώβρη, όπως και όπου έχουν προγραμματιστεί. Επίσης, ο Σπύρος Παπαδόπουλος συνεχίζει ακάθεκτος για 5η συνεχόμενη χρονιά με το “Δείπνο Ηλιθίων” του F. Weber στο θέατρο Κάππα, όπως και η Μιμή Ντενίση που έχει γράψει και σκηνοθετήσει το “Από Σμύρνη… Σαλονίκη” κι ως μεγάλη παραγωγή συνεχίζει στο Κέντρο Πολιτισμού Ελληνικός Κόσμος.
Φυσικά, υπάρχουν και νέες παραστάσεις που επιχειρούν το νέο τους στήσιμο, ελπίζοντας τα θεατρικά δρώμενα να μπουν στο συρμό της Covid πραγματικότητας και να λειτουργήσουν με τα νέα δεδομένα.
Θεατρικοί οργανισμοί όπως το Πορεία (“Ευρυδίκη”, “Γιούγκερμαν”, “Δόξα Κοινή” σε σκηνοθεσία Δ. Τάρλοου, “This is Not Romeo and Juliet” σκην. Α. Πανταζάρα ), το Τζένη Καρέζη (“Ο Πιο Μεγάλος Περίπατος”, “Για γυναίκα, Καλή Είναι”, “Αγώνας Νέγρου και Σκύλων” του B. Koltès), το Αγγέλων Βήμα (“Οργισμένα Νιάτα”, “Άγνωστος του Τρένου”, “Βαθιά Γαλάζια Θάλασσα” κ.ά.) κοινοποιούν με επιφύλαξη το πρόγραμμά τους, θέλοντας να στηρίξουν το θέατρο ως καλλιτεχνική δημιουργία και ως ψυχαγωγία.
Από τις νέες και πολυαναμενόμενες παραγωγές ξεχωρίζουμε το “Το Τρίτο Στεφάνι” του Ταχτσή, έργο σημείο αναφοράς για τη νεότερη ελληνική πεζογραφία, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη στο Παλλάς, και τη “Μεταμφίεση” του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη, με τη Χάρις Αλεξίου στο Μικρό Παλλάς.
Μέσα στη θεατρική ατζέντα σημειώνονται φιλόδοξες παραστάσεις που έχουν χαρακτήρα μουσικοθεατρικό, όπως το “Hair the Musical” στο θέατρο Ριάλτο σε σκηνοθεσία Μαλλισόβα και “Συνοικία το Όνειρο” στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο σε σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη, αλλά και καινούργιες δραματουργικά παραστάσεις, όπως η vegan κωμωδία “Meatball#OKEFTES” σε σκηνοθεσία Γ. Λύρα, στο θέατρο Αλίκη.
Όσον αφορά τα καλλιτεχνικά μουσικά δρώμενα, ο Olivier Descotes, αναλαμβάνοντας νέος καλλιτεχνικός διευθυντής του Θεάτρου Ολύμπια, είναι υπεύθυνος για ένα καλλιτεχνικό πρόγραμμα που θα αξιοποιεί στο έπακρο τα εξαιρετικά μουσικά σύνολα και τις ορχήστρες του Δήμου, και θα είναι ανοιχτό και σε άλλες πολιτιστικές δράσεις. Ακόμα, η Εθνική Λυρική Σκηνή επιστρέφει στη λειτουργία της και επανεκκινεί την καλλιτεχνική της δραστηριότητα, ανοίγοντας τη φθινοπωρινή σεζόν στις 10 Οκτωβρίου στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος στο ΚΠΙΣΝ με τη “Μαντάμα Μπαττερφλάι” του Puccini.
Λίγο πριν σηκωθεί η αυλαία και χτυπήσει το θεατρικό κουδούνι, βρισκόμαστε σε αναμονή της εξαγγελίας των μέτρων για τους κλειστούς χώρους του θεάματος και της ψυχαγωγίας και ελπίζουμε στην πραγματοποίηση των προαναφερόμενων θεατρικών και μουσικοχορευτικών παραστάσεων.
