Σαράντα χώρες στις oποίες κατοικεί ο μισός πληθυσμός της Γης (3,8 εκατομμύρια άνθρωποι) θα βρεθούν κατά τη διάρκεια του 2024 σε διαδικασία προεδρικών ή βουλευτικών εκλογών. Από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο μέχρι την Ινδία και το Μεξικό, την Ταϊβάν και την Ινδονησία, αλλά και την ΕΕ, οι πολίτες καλούνται να αποφασίσουν αν θα ενισχύσουν τη δημοκρατία ή θα στραφούν σε ακραίους πολιτικούς, υποθηκεύοντας το μέλλον του πλανήτη.
Τα αποτελέσματα των ανά τον κόσμο εκλογών αυτής της χρονιάς θα καθορίσουν την πορεία πλήθους σοβαρών ζητημάτων, με την κλιματική αλλαγή να βρίσκεται ανάμεσα σε αυτά που απαιτούν άμεση λύση. Και είναι ιδιάζουσας σημασίας να γίνει σαφές πόσο διαφορετική πολιτική ακολουθούν οι πολιτικοί σχηματισμοί σε θέματα βιωσιμότητας του πλανήτη.
Οι Διαφορές Μετράνε
Ακόμη και εάν οι αποφάσεις που έχουν ληφθεί για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης είναι ελλιπείς, η επάνοδος ή η άνοδος στον προεδρικό/πρωθυπουργικό θώκο πολιτικών που αδιαφορούν για την υπερθέρμανση του πλανήτη θα είναι καταστροφική.
Στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικανοί έχουν εντελώς διαφορετική πολιτική αντιμετώπιση απέναντι στο θέμα. Ο πρόεδρος Joe Biden έχει υπογράψει νόμο –ο οποίος μάλιστα χαρακτηρίστηκε ως ο πιο ισχυρός για το κλίμα στην ιστορία της χώρας– που παρέχει τεράστια φορολογικά κίνητρα για τεχνολογίες χαμηλών εκπομπών άνθρακα. Η υλοποίηση αυτών των μέτρων από τον επιχειρηματικό κόσμο θα είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά περίπου 40% από τα επίπεδα του 2005 μέχρι το τέλος αυτής της δεκαετίας.
Αντιθέτως, ο πρώην πρόεδρος Donald Trump, ο οποίος βρίσκεται σε νικηφόρα πορεία για το χρίσμα των Ρεπουμπλικανών, απέσυρε τις ΗΠΑ από τη Συμφωνία του Παρισιού, ενώ το κόμμα του ετοιμάζει –για την περίπτωση που κερδίσει τις εκλογές του Νοεμβρίου– στρατηγική με τίτλο «Project 2025» σύμφωνα με την οποία θα ενισχυθεί, μεταξύ άλλων, η παραγωγή ορυκτών καυσίμων και θα διαλυθεί σχεδόν κάθε πρόγραμμα καθαρής ενέργειας.
Στη Νότια Αφρική, μια από τις χώρες που βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στον άνθρακα ως πηγή ενέργειας, η ανατροπή του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου από την εξουσία θα μπορούσε να τονώσει τη στροφή προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, καθώς ο υπουργός Ενέργειας Gwede Mantashe έχει υπερασπιστεί σθεναρά τη συνεχιζόμενη χρήση άνθρακα.
Στη Βρετανία, οι πολιτικές για το κλίμα αποτελούν έντονο σημείο τριβής μεταξύ του Εργατικού Κόμματος και του κυβερνώντος Συντηρητικού Κόμματος, καθώς ο πρωθυπουργός Rishi Sunak απέσυρε μερικές από τις πιο φιλόδοξες πολιτικές της χώρας για το κλίμα.
Με το Βλέμμα στις Ευρωεκλογές
Κρίσιμα για τη βιωσιμότητα του πλανήτη είναι και τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών του Ιουνίου. Μεγάλη έρευνα του European Council on Foreign Relations (ECFR) στις χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης συμπεραίνει πως «Το επόμενο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα στρίψει αποφασιστικά προς την άκρα δεξιά, με αναπόφευκτες συνέπειες για τη νομοθεσία της ΕΕ σε ορισμένους βασικούς τομείς, από το περιβάλλον έως τη μετανάστευση».
Οι δημοσκοπήσεις, ωστόσο, δείχνουν πως αν και οι ακροδεξιοί ευρωβουλευτές που αντιτίθενται στις πολιτικές της Πράσινης Συμφωνίας θα αυξηθούν σε αριθμό, εντούτοις θα παραμείνουν μειοψηφία. Πάντως, η Ursula von der Leyen, η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία αναμένεται να διεκδικήσει επανεκλογή, εγκαινίασε σειρά πολιτικών που έχουν σχεδιαστεί για να εξασφαλίσουν ότι το μπλοκ θα επιτύχει ουδετερότητα άνθρακα έως το 2050.
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
Το Νέο Τουρκικό Κράτος: Aπό τα Πανηγύρια στα «Μπουζούκια»
