Ένας προορισμός που μας ταξιδεύει στο παρελθόν και ταυτόχρονα μας δίνει μια γεύση ελληνικής υπαίθρου ελκυστικής, μια εικόνα τουριστικής ανάπτυξης με βιώσιμο τρόπο.
Το όρος Μπέλες που στεφανώνει όλα τα χωριά και την περιοχή είναι από τα πιο προσβάσιμα για βόλτες και εξερεύνηση βουνά της Μακεδονίας. Ο πανέμορφος υδροβιότοπος της Κερκίνης προσελκύει επισκέπτες από όλον τον πλανήτη. Τα λουτρά στο Σιδηρόκαστρο και στο Άγκιστρο, ιαματικοί προορισμοί από τους βυζαντινούς χρόνους, είναι μία ακόμη αφορμή για να ταξιδέψεις στον Νομό Σερρών.
Εκεί όπου τα αμπέλια, διάσπαρτα στον νομό, δίνουν εξαιρετικά κρασιά χάρη στους αμπελοκαλλιεργητές και οινοποιούς τους, που αξιοποιούν με τον καλύτερο τρόπο τον θησαυρό τους. Εξελίσσουν τις ποικιλίες τους, αφοσιώνονται στις προκλήσεις της καλλιέργειας και της οινοποίησης, πειραματίζονται, και κατακτούν μια θέση στην πρώτη γραμμή του ελληνικού αμπελώνα.
Ο Αντρέας στη Σκοπιά
Είναι από τις περιπτώσεις που ένας τόπος, ένα χωριό, αναδύεται από την αφάνεια και γίνεται γαστρονομικός προορισμός. Ο Αντρέας είναι χρόνια που το παλεύει με την ταβέρνα του, παρέα παλιότερα με τη μητέρα του, αλλά και μόνος του πολλές φορές, μέσα και έξω από την κουζίνα. Αυτά παλιά. Κάποια στιγμή τα εξαιρετικά κρέατα και οι κοπές του, οι πρώτες ύλες από το γειτονικό τυροκομείο και τους γειτονικούς μπαξέδες, του προσέδωσαν φήμη που απλώθηκε έξω από τους νομούς Σερρών και Δράμας (κοντά στον οποίο βρίσκεται). Έφερε επισκέπτες από μακρινά μέρη, κέρδισε δημοσιεύσεις (στην αθηΝΕΑ είχαμε γράψει ήδη από το 2017) και άρχισε να γίνεται σημείο αναφοράς για υψηλού επιπέδου γαστρονομικές απολαύσεις.
Στην ταβέρνα του, είναι πρωταγωνιστής και το κρασί. Από αγαπημένα οινοποιεία, όπως το πολύ κοντινό Κτήμα Παυλίδου, με έντονη παρουσία στη λίστα, η οποία περιλαμβάνει και όλα τα δραμινά μεγάλα κόκκινα κρασιά και πολλά από την υπόλοιπη Μακεδονία.
Η σύνδεση με τα οινοποιεία της περιοχής μπορεί να γίνει και πιο άμεσα, αν περνώντας από αυτά αγοράσετε κρασί με το οποίο θα θελήσετε να συνοδεύσετε τις κοπές και όλα τα καλούδια που προσφέρει ο Αντρέας.
Το χωριό, η Σκοπιά, έχει υπέροχη θέα στην πεδιάδα της Δράμας, ενώ απέναντι υψώνονται από τη μια πλευρά το Φαλακρό και από την άλλη το Παγγαίο. Αν έχετε χρόνο, αξίζει μια βόλτα, ίσως και για να διαπιστώσετε πόσο παλιά και βαθιά ριζωμένη είναι η έννοια του slow food στις συνευρέσεις γύρω από ένα τραπέζι. Οι ντόπιοι δεν χάνουν την ευκαιρία που τους δίνεται να μιλήσουν και να επικοινωνήσουν σιγοτρώγοντας και σιγοπίνοντας τα ωραία κρασιά από τον δραμινό και σερραϊκό αμπελώνα.
Στον Βιγλάτωρα του Στέλιου Καλέση στα Άνω Πορόια
Τα Άνω Πορόια είναι ένα χωριό που σίγουρα θα σας κερδίσει όποια εποχή και αν το επισκεφθείτε. Ακόμα και με παγωνιά και βροχή, το μαγικό του άγγιγμα δεν θα σας αφήσει αδιάφορο. Χωριό με προσωπικότητα και ταυτότητα, που παλεύουν –παντού και πάντα οι ελάχιστοι– να διατηρήσουν.
Ο Στέλιος Καλέσης δημιούργησε πριν από πολλά χρόνια τον ξενώνα Βιγλάτωρα, όπου έχουν φιλοξενηθεί επισκέπτες από όλον τον πλανήτη. Είναι, βλέπετε, η λίμνη Κερκίνη που προσελκύει φανατικούς παρατηρητές πουλιών, τα οποία αφθονούν σε όλη την περιοχή, όλες τις εποχές του χρόνου.
Χιλιάδες επισκέπτες διαφορετικών ηλικιών, απαιτήσεων και νοοτροπίας, με συγκεκριμένη προσέγγιση και αισθητική, εκτιμούν αυτό που τους προσφέρει ο Στέλιος Καλέσης. Τα δωμάτιά του, φτιαγμένα με γούστο και μεράκι, σε ταξιδεύουν σε άλλη εποχή, στα αρχοντικά του 19ου αιώνα, και προσφέρουν γεύση φιλοξενίας με χαρακτήρα και επιμέλεια. Η μητέρα του ακόμη μπαίνει στην κουζίνα, φτιάχνει μαρμελάδες και πίτες και εμπλουτίζει το πρωινό με τη δική της αύρα.
Κοιτάζοντας προς τα έξω, το βλέμμα σου στέκεται στο στρατόπεδο που τώρα λειτουργεί ως πάρκινγκ και, με λίγο χάσιμο του νου, σε προδιαθέτει να ανακαλέσεις μνήμες. Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να αξιοποιηθεί ως επισκέψιμος χώρος χαλάρωσης και γαλήνης. Έως τότε, είναι ένα πολύ ενδιαφέρον σκηνικό για φωτογραφίες.
Στο τζάκι του Βιγλάτωρα στήνονται ωραίες παρέες, ο Στέλιος Καλέσης, που προωθούσε τον ελληνικό αμπελώνα πριν γίνει μόδα, έχει πλούσια κάβα με κρασιά από όλη τη Μακεδονία. Θα σας προτείνει να το συνοδεύσετε με κάποιες λιχουδιές που μπορεί να σας φτιάξει ή με φαγητό που θα παραγγείλετε από τις ταβέρνες της περιοχής.
Εξαιρετικές οι προτάσεις για φαγητό και στα Άνω Πορόια, με πολλές επιλογές ειδικά μέχρι το απόγευμα και με το Κιόσκι στα Κάτω Πορόια να αποτελεί σημείο αναφοράς. Με πολύ νόστιμα κρέατα και με πρώτες ύλες από παραγωγούς της γύρω περιοχής. Εκεί θα βρείτε και ένα παλιό καφενείο, που παραπέμπει σε κρυφό σχολείο και σε καλεί να μπεις για να ζήσεις έστω για λίγο σαν ήρωας σε ταινία εποχής.
Στη μεγάλη πλατεία με το σχολείο και τα αιωνόβια πλατάνια θα βρείτε και το ζαχαροπλαστείο του Αντώνη. Με γεύσεις που έχουν χαθεί στον χρόνο αλλά που πάντα νοσταλγείς, θα μπείτε στον πειρασμό να πάρετε μαζί σας γλυκά και βουτήματα, μαρμελάδες και λιχουδιές όλων των ειδών. Βυθίζεις σε ένα πήλινο σκεύος, που θα μπορούσε να προσφέρεται ακριβώς με τον ίδιο τρόπο και πριν από πολλά χρόνια, με περιεχόμενο που επίσης δεν έχει αλλάξει όλα αυτά τα χρόνια σε νοστιμιά, και αναρωτιέσαι πόσο γλυκιά μπορεί να γίνει η ζωή. Η τρούφα του είναι λόγος για να οδηγήσει κανείς μέχρι εκεί.
Κτήμα Μελίδου
Ένας κρυμμένος θησαυρός σε μια γωνιά της Ελλάδος που έχει τόσες ομορφιές όσα και τα προϊόντα της γης της.
Η αφορμή για την επίσκεψη στο Κτήμα Μελίδου στον Νομό Σερρών, κοντά στο Πετρίτσι και στο όρος Μπέλες, είναι το κρασί, όμως αξίζει να περπατήσετε στην περιοχή και να απολαύσετε την ιδιαίτερη ομορφιά της.
Η φιλοξενία από το ζευγάρι των δημιουργών του κτήματος θα σας αποζημιώσει για τη διαδρομή και θα σας δώσει την ευκαιρία να ανακαλύψετε πως η ζωή γίνεται καλύτερη με κέφι και μεράκι. Να δοκιμάσετε τα κρασιά τους, ό,τι καιρικές συνθήκες και αν επικρατούν θα είναι εκεί, πρόθυμοι να σας παρουσιάσουν όσα δημιουργούν τα τελευταία χρόνια.
Οι αμπελώνες, σε κοντινή απόσταση με το οινοποιείο, είναι υπέροχη βόλτα και σε κάθε βήμα το βλέμμα ξεκουράζεται από την εναλλαγή εικόνων.
Πετρίτσι και Belles Historic Trail
Το Πετρίτσι είναι το χωριό με άπειρα καφε-μπαρ και ταβέρνες, ένα χωριό που σφύζει από ζωή. Είναι μεγάλο, με πάνω από 1.500 μόνιμους κατοίκους, αλλά πολλοί είναι και εκείνοι από τα γύρω χωριά που το επιλέγουν για την έξοδό τους. Ακόμη και από τις Σέρρες καταφθάνουν για φαγητό και ποτό.
Η διοργάνωση του Belles Historic Trail από τον τοπικό σύλλογο επιβεβαίωσε ότι ο αθλητικός τουρισμός είναι το καλύτερο όχημα για την προβολή ενός τόπου. Ο τερματισμός και η εκκίνηση στην κεντρική πλατεία του χωριού προσέλκυσε εκατοντάδες θεατών και οι συμμετέχοντες δρομείς πήραν μαζί τους, εκτός από την ανάμνηση της υπέροχης διαδρομής στο βουνό και στα οχυρά του Ρούπελ, και εκείνη της φοβερής ατμόσφαιρας που έζησαν συνολικά στο πλαίσιο του αγώνα.
Άγκιστρο και Σιδηρόκαστρο
Τα λουτρά στο Άγκιστρο και στο Σιδηρόκαστρο ήταν επί πολλά χρόνια ο λόγος για να ταξιδέψει κάποιος στα χωριά των Σερρών που γειτνιάζουν με τα σύνορα και με τον Προμαχώνα, την πύλη για τα Βαλκάνια. Γι’ αυτό τον λόγο, έχουν δημιουργηθεί στην περιοχή πολλά ξενοδοχεία, ξενώνες και ταβέρνες για να συνοδεύσουν την εμπειρία της χαλάρωσης που προσφέρουν τα ιαματικά νερά της. Το νερό δεν είναι όσο ζεστό ήταν τη δεκαετία του ’80 και του ’90. Πάντα όμως έχει αξία να προσφέρεις στον εαυτό σου χρόνο και φροντίδα, όπως μπορείς να κάνεις σε αυτούς τους «αιωνόβιους» προορισμούς.
Βυρώνεια – Σταθμός
Ο Σιδηροδρομικός Σταθμός στη Βυρώνεια έχει γίνει γαστρονομικός προορισμός. Αξίζει να ζήσετε την εμπειρία που θα σας χαρίσει τόσο το φαγητό και η λίστα με τα κρασιά και τα εμφιαλωμένα τσίπουρα, όσο και η βόλτα στο δάσος απέναντι αλλά και η αύρα του ίδιου του κτιρίου. Όλα αποπνέουν την παλιακή ατμόσφαιρα που άξιζε στο «γκρεμίδι», όπως έλεγαν παλιά στο χωριό όταν αναφέρονταν στο εγκαταλειμμένο κτίριο. Και ήταν άκριβώς αυτό που επιδίωξε ο ιδιοκτήτης του, ο Λευτέρης Σαββίδης, πιλότος παλιότερα σε μαχητικά αεροπλάνα, όταν αποφάσιζε να το αναστήσει.
Έρχονται από παντού, κυριολεκτικά, για φαγητό εδώ. Οι ξένοι επισκέπτες-παρατηρητές πουλιών ενθουσιάζονται τόσο με τα τοπικά εδέσματα όσο και με τη σπιτική φιλοξενία. Αξίζει να περπατήσετε και στο χωριό, να δείτε παλιές πινακίδες, να ταξιδέψετε μέσα από τη φθορά του χρόνου σε μια Ελλάδα άλλης εποχής.
Οι σιδηροδρομικοί σταθμοί σε πολλές περιοχές της χώρας είναι πραγματικά αρχιτεκτονικά μπιζουδάκια. Και είναι κρίμα που πολλοί από αυτούς χάνονται μέσα στα αγριόχορτα και στην εγκατάλειψη.
Λίμνη Κερκίνη
Η λίμνη Κερκίνη είναι το πιο διάσημο αξιοθέατο της περιοχής. Η προσπάθεια που είχε κάνει στα μέσα της δεκαετίας του ’90 ο Γιάννης με τον Οικοπεριηγητή δικαιώθηκε και για πολλά χρόνια χιλιάδες άνθρωποι έχουν βιώσει τα πολλά πρόσωπα της λίμνης μέσα από δραστηριότητες που τα αξιοποιούν στο έπακρο.
Εμβληματική είναι η εικόνα της λίμνης και στην ιστορία του κινηματογράφου, ως σκηνικό στην ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου «Το Λιβάδι που Δακρύζει». Αξίζει να τη δείτε όσοι προγραμματίζετε την επίσκεψή σας εκεί, ή ακόμα κι αν έχετε επιστρέψει από εκεί, για να ανακαλύψετε μια άλλη διάσταση της ομορφιάς της.
Στην Κερκίνη μπορείτε να περπατήσετε. Να μπείτε σε βάρκα και να ξεναγηθείτε. Να νοικιάσετε ποδήλατα για να πάτε μέχρι το ανάχωμα που «κόβει» σχεδόν τη μισή λίμνη. Να κάνετε βόλτα με άλογο στις ακτές της. Οι επιλογές είναι πολλές και θα σας οδηγήσουν σε αυτές το κέφι και οι αντοχές σας. Αν έχετε χρόνο και υπομονή, μπορείτε ακόμα και παρατήρηση πουλιών να κάνετε και να επιστρέψετε με ζεν διάθεση πίσω στην πόλη.
Και, φυσικά, να απολαύσετε καφέ και φαγητό στα καλόγουστα μαγαζιά τριγύρω, αλλά και να αγοράσετε εκλεκτά προϊόντα που παράγουν οι φάρμες βουβαλιών στην περιοχή.
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
Γαστρονομικός Τουρισμός στον Νομό Καβάλας
Τhe Wine Hub: Οι Οινοποιοί Βορείου Ελλάδος μας Kαλωσόρισαν στο Σπίτι τους
Μια Οινική Εμπειρία στο Κτήμα Μέγα Σπήλαιο που θα Θυμόμαστε
