Αν τη ζήσεις την εμπειρία μία φορά, την επόμενη θα πας τρέχοντας. Κυριολεκτικά, αν είναι η εποχή του Μαραθωνίου της Αγιάς – μεταφορικά αλλιώς. Η απόσταση από την Αθήνα είναι ευκαιρία να αφήσεις πίσω σου την πόλη, τις έννοιες και ό,τι άλλο συνδέεται με την πρωτεύουσα μιας χώρας, η περιφέρεια της οποίας έχει τόσα να σου προσφέρει αν είσαι έτοιμος να τα ζήσεις.
Οι πλαγιές του Κισσάβου είναι φτιαγμένες για να τις υμνήσει ο ποιητής ή να γίνουν αφορμές για να μάθεις να περπατάς σε μονοπάτια που μπορεί να έχουν προορισμό κάτι που ποτέ δε φανταζόσουν.
Πολλοί οι συμβολισμοί στα χωριά του Κισσάβου. Η Ανατολή, με την υπέροχη πλατεία της, τα πέτρινα σπίτια που θα μπορούσαν να στεγάζουν επισκέπτες αν είχαν γίνει ξενώνες, αλλά αποτελούν σκηνικό μόνο για όσους κάνουν την υπέρβαση να ανέβουν στο απομακρυσμένο ορεινό χωριό.
Στα λίγα σπίτια κατοικούν γέροντες που όταν ήταν παιδιά περπατούσαν όλο τον Κίσσαβο, όπως οι αστοί πηγαίνουν απ’ το σπίτι τους στο μετρό και μετά στη δουλειά. Γι’ αυτό και δε σκοπεύουν να φύγουν ποτέ από τα ταλαιπωρημένα -από την παλαιότητα και τις καιρικές συνθήκες- σπίτια και το χωριό τους. Για τους λίγους επισκέπτες, είναι έμπνευση το βλέμμα και η επιμονή των παλαιών να απολαμβάνουν τη θέα στον κάμπο.
Στην Ανατολή οι ταβέρνες αποτελούν αφορμή για να φτάσετε, μετά από μια υπέροχη διαδρομή, οδηγικά συναρπαστική. Γι’ αυτό και την επιλέγουν οι μηχανόβιοι (οι κανονικοί, όχι οι τύποι με τις χαλασμένες εξατμίσεις της πόλης) για τις συναντήσεις τους. Μαζί με μουσικούς που φέρνουν μαζί τους μουσικές. Οι μέρες γίνονται νύχτες όταν ανταμώνουν.
Κατεβαίνοντας προς το Μεταξοχώρι, θα απολαύσετε ένα από τα καλύτερα διατηρημένα παραδοσιακά χωριά. Το ποτάμι που το διασχίζει προσφέρει ένα μοναδικό σάουντρακ, αν δε κάτσετε στην πλατεία, στο καφενεδάκι, το μόνο που χρειάζεστε για να φτάσετε σε μια κατάσταση ζεν, είναι ένα καραφάκι τσίπουρο. Για φαγητό έχει και την ταβέρνα το Κεραμίδι. Οι εκκλησίες είναι επισκέψιμες και κομμάτι της ομορφιάς του τοπίου.
Το Αρχοντικό Σουλιώτη είναι ο μοναδικός ξενώνας στο χωριό – απ’ τον οποίο δε θα θέλετε να φύγετε, αφού προσφέρει θαλπωρή για την καρδιά και αγαλλίαση της ψυχής. Κάθεσαι στο τραπεζάκι στο προαύλιο χώρο, πίνεις καφέ ή τσίπουρο και αναρωτιέσαι, γιατί αυτό να μη το έχεις συχνότερα;
Η Αγιά παρακάτω είναι το κεφαλοχώρι. Εκεί είναι και η εκκίνηση και ο τερματισμός του Ορεινού Μαραθωνίου που γίνεται κάθε πρωτομαγιά. Η διαδρομή προσφέρεται για όλους. Στα 12 χιλιόμετρα μπορείτε να περπατήσετε. Οι έμπειροι δρομείς έχουν και τα 42 για να ξεχαρμανιάσουν.
Κατεβαίνοντας προς τη θάλασσα, συναντάμε τον Αγιόκαμπο, τη Σωτηρίτσα, τη Βελίκα. Την Άνοιξη την περιοχή την επιλέγουν οι ξένοι επισκέπτες και την απολαμβάνουν γιατί είναι στα καλύτερα της. Η θάλασσα προσφέρει τον ορίζοντα που χρειάζεται το ανθρώπινο βλέμμα για να ταξιδέψει σε μέρη μακρινά. Στην πλάτη έχουν τον Κίσσαβο και το πράσινο κυριαρχεί παντού. Φαγητό στην Όστρια – γκουρμέ λιχουδιές και πρώτες ύλες από την περιοχή. Εξαιρετική η διακόσμηση και η κατασκευή του καφέ εστιατορίου που κοσμεί με την αισθητική του την παραλιακή ζώνη που έχει ελάχιστα τέτοια δείγματα. Διαμονή στη Βελίκα στο Garden House. Με τα πολλά λουλούδια και τις μυρωδιές από τους κοντινούς, μερακλίδικους κήπους.
Η απόσταση από την Αθήνα είναι ένα τρίωρο. Στη δεύτερη έξοδο για Λάρισα στρίβετε για Αγιά. Πάρτε αθλητικά μαζί σας για να ανακαλύψετε διαδρομές μέσα στο δάσος. Για όσους θέλουν να δουν τη ζωή τους αλλιώς, να ρωτήσουν από πού ξεκινάει το παλιό μονοπάτι από την Αγιά για το Μεγαλόβρυσο. Το ορεινό χωριό που έχει θέα τη θάλασσα, καλό φαγητό και πολλά λουλούδια.
Εκεί, ανεβαίνοντας, όταν οι σφυγμοί θα πολλαπλασιάζονται και οι αναπνοές θα είναι βαριές, θα νιώσετε ότι μόνο έτσι η ζωή αξίζει. Όταν το σώμα, μας οδηγεί σε ανηφορικά μονοπάτια, μέσα σε ανθισμένες κερασιές και αρωματικά φυτά και λειτουργούν όλες μας οι αισθήσεις. Είμαστε στο νομό Λάρισας και το βουνό είναι ο Κίσσαβος που δεν έχει την αίγλη του Ολύμπου, έχει όμως αυτή την κρυμμένη ομορφιά που είναι πάντα εκεί και προσφέρεται για να την ανακαλύψουν όσοι θέλουν κάτι παραπάνω στη ζωή τους.
