Το γεγονός ότι χθες ακυρώθηκε το πανεπιστημιακό πτυχίο του Ekrem İmamoğlu και ότι σήμερα το πρωί συνελήφθη και κρατείται, όσο δυσάρεστο κι αν είναι, δεν προκαλεί καμία έκπληξη. Αντιθέτως, αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα ορόσημα στον δρόμο προς το Τρίτο Μεγάλο Reset της Τουρκίας, για το οποίο μιλάω συνεχώς. Διότι αυτό το «πολιτικό πραξικόπημα» δείχνει ότι το καθεστώς Erdoğan, το οποίο μέχρι σήμερα ήλεγχε την αντιπολίτευση όπως η γάτα παίζει με το ποντίκι, αναζητώντας παράλληλα μια επίφαση νομιμότητας, πλέον δεν έχει καν αυτή την ανησυχία.
Η Τουρκία εδώ και καιρό δεν είναι κράτος δικαίου. Ωστόσο, το γεγονός ότι αυτές οι πρακτικές εφαρμόζονται πλέον τόσο προκλητικά δείχνει πως το καθεστώς έχει περάσει σε ένα ανώτερο επίπεδο καταστολής.
Από το 2015, το καθεστώς Erdoğan συντηρούσε την ψευδαίσθηση ότι οι πολίτες ζούσαν σε ένα σύστημα που λειτουργούσε βάσει δημοκρατικών κανόνων. Άλλωστε, ο Erdoğan παρέμεινε στην εξουσία μέχρι σήμερα κερδίζοντας εκλογές, όσο αμφισβητήσιμες κι αν ήταν. Ωστόσο, διατάζοντας σήμερα τη σύλληψη του İmamoğlu, του ισχυρότερου αντιπάλου του, ο οποίος έχει νικήσει το καθεστώς του τρεις φορές στις δημοτικές εκλογές και ετοιμαζόταν να ανακοινώσει την υποψηφιότητά του για την προεδρία αυτό το Σαββατοκύριακο, επιχειρεί να τον εξουδετερώσει με σαθρές προφάσεις.
Η Τουρκία εδώ και καιρό δεν είναι κράτος δικαίου. Ωστόσο, το γεγονός ότι αυτές οι πρακτικές εφαρμόζονται πλέον τόσο προκλητικά δείχνει πως το καθεστώς έχει περάσει σε ένα ανώτερο επίπεδο καταστολής. Μιλάμε πλέον για ένα καθεστώς έχει την απόλυτη βεβαιότητα ότι μπορεί να κυβερνήσει χωρίς κανέναν προβληματισμό για τη νομιμότητα. Ένα καθεστώς που μετατρέπεται όλο και περισσότερο σε αυταρχικό μοντέλο της Μέσης Ανατολής ή της Κεντρικής Ασίας, όπου η εξουσία θα παραμείνει εντός της ίδιας οικογένειας, ότι δεν θα υπάρχει πολιτικός ανταγωνισμός και ότι η αντιπολίτευση θα καταστεί παράνομη.
Ένα άλλο ζήτημα που περιλαμβάνεται στην ίδια πολιτική ατζέντα είναι η τύχη της «διαδικασίας επίλυσης» του κουρδικού ζητήματος. Διότι ένας από τους λόγους που επικαλούνται για τη σύλληψη του İmamoğlu είναι οι «οικονομικές σχέσεις» του με το PKK. Από τη μία, φυλακίζεις τον İmamoğlu με κατηγορίες περί τρομοκρατίας και, από την άλλη, επιχειρείς να ενσωματώσεις την «τρομοκρατική οργάνωση» στο νόμιμο πολιτικό πλαίσιο. Αυτές είναι σοβαρές αντιφάσεις.
Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποια βαθύτερη στρατηγική πίσω από όλα αυτά. Περισσότερο μοιάζουν με σπασμωδικές κινήσεις που αποσκοπούν στη διατήρηση του καθεστώτος Erdoğan στην εξουσία με κάθε κόστος. Και ακριβώς εδώ έγκειται η διαφορά του Reset του Erdoğan από τα προηγούμενα.
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
Τουρκία και BRICS: Η Αρχή της Μετατόπισης του Άξονα;
Στην Τουρκία Συμβαίνουν Πολύ Περίεργα Πράγματα…
Ψήφοι για τις Δημοτικές Εκλογές ή για το Μέλλον της Τουρκίας;
