Τα νησιά αποτελούν ιδανικό προορισμό για να γιορτάσει κανείς το Πάσχα – την άνοιξη έχουν κάτι διαφορετικό απ’ ότι το καλοκαίρι. Δεν έχουν τουρίστες, δεν έχουν αγχωμένους ντόπιους που προσπαθούν να γίνουν καλοί οικοδεσπότες και να παρέχουν υψηλού επιπέδου υπηρεσίες τουρισμού. Έχουν μια αυθεντικότητα, μία πιο ρεαλιστική αίσθηση του πώς είναι η ζωή σ’ ένα μικρό, απομακρυσμένο τόπο, εκτός σεζόν.
Η Αστυπάλαια είναι μακριά. Αν θέλεις να περάσεις ένα ωραίο ανοιξιάτικο τριήμερο εκεί, υπάρχει και αεροπορική σύνδεση, αρκεί να προλάβεις να κλείσεις το εισιτήριό σου εγκαίρως. Γλιτώνεις έτσι πολλές ώρες από το τριήμερό σου. Αλλιώς, η μόνη λύση είναι το καράβι… Στην περίπτωση αυτή χρειάζεσαι περισσότερες μέρες διαμονής για να αξίζει τον κόπο, καθώς το δρομολόγιο διαρκεί αρκετές ώρες. Αν πάρεις καμπίνα, κάτι γίνεται! Η αίσθηση πάντως που θα έχεις όταν θα μπεις στο πλοίο για την επιστροφή, εκεί κάπου στα τέλη Απριλίου, θα είναι αυτή της πληρότητας και της χαράς και θα σε κάνει να διαπιστώσεις ότι “άξιζε τον κόπο”.
Οι περισσότεροι “ξένοι” βοηθάνε στην εξωστρέφεια του νησιού και στην ήπια ανάπτυξή του. Μεταφέρουν την αγάπη τους σε όσους συναντούν και φροντίζουν να κρατάνε τα μυστικά του καλά φυλαγμένα.
Η Αστυπάλαια είναι ένα νησί με πολλά μυστικά. Φτάνεις στο λιμάνι και δεν βλέπεις τη Χώρα. Όταν μετά από λίγα χιλιόμετρα, σε ένα άδειο από οικισμούς και άνυδρο τοπίο, δεις από μακριά τα σπίτια και το Κάστρο, θα νιώσεις ότι πρόκειται πραγματικά για ένα στολίδι του Αιγαίου. Αυτή την εικόνα θα την κουβαλάς μέσα σου όλες τις μέρες που θα είσαι στο νησί. Προτείνω ανεπιφύλακτα να μείνεις σε κάποιο από τα ξενοδοχεία που βλέπουν τη Χώρα από απέναντι. Θα θες να ξυπνάς λίγο πιο νωρίς το πρωί και να πίνεις τον καφέ σου με αυτήν την εικόνα. 
Για όσους έχουν βρεθεί καλοκαίρι στο νησί, η άνοιξη θα είναι μια υπέροχη αποκάλυψη. Θα το απολαύσουν γιατί θα έχουν τους ντόπιους “σε φόρμα”, το νησί στα καλύτερά του και τον καιρό ιδανικό για βουτιές και για βόλτες. Η πεζοπορία που είναι δύσκολη τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού, την άνοιξη γίνεται εύκολα και προσφέρει ανεπανάληπτες στιγμές σε όσους την επιλέξουν.
Μπορείς λοιπόν να περπατήσεις ως το φράγμα, την εκκλησία του Αϊ Γιάννη, τις κοντινές παραλίες, αλλά και να βρεις ανηφορικά μονοπάτια που οδηγούν σε υπέροχα σημεία με θέα όλο το Αιγαίο. Τα σκαλοπάτια από τον Πέρα Γιαλό για τη Χώρα είναι πολλά, κάθε φορά θα αναρωτιέσαι πόσα ακόμη. Είναι κι αυτή μια εμπειρία που αξίζει να τη ζήσεις, ειδικά το Πάσχα, καθώς ανεβαίνεις κυριολεκτικά και συμβολικά στην κορυφή όπου θα βρεις όλα όσα χρειάζεσαι. Στο μόνο ανεμόμυλο που λειτουργεί, άτυπα, ως μουσείο, θα βρεις παλιές εικόνες του νησιού.
Στο Κάστρο θα νιώσεις τα χρόνια της ιστορίας να περνάνε από μπροστά σου με ταχύτητα. Οι πειρατές, οι Ενετοί, οι Τούρκοι και όλοι όσοι πέρασαν από το νησί ως κατακτητές άφησαν κάτι πίσω τους. Οι περισσότεροι, αν μπορούσαμε να τους ρωτήσουμε, θα ήθελαν να μείνουν εκεί για πάντα. Να αγναντεύουν το πέλαγος και να φιλοσοφούν. Να τσιμπολογούν τις τοπικές νοστιμιές και να δοκιμάζουν τσίπουρο από τους μερακλήδες που κάνουν απόσταξη τα λίγα κιλά σταφύλια που βγαίνουν στην εύφορη πεδιάδα στο Λιβάδι. Το Κάστρο κρύβει μέσα του τόσους θρύλους, έρωτες και πάθη, που είναι πηγή έμπνευσης για λογοτέχνες, κινηματογραφιστές και φωτογράφους.
Το νησί έχει υπέροχες παραλίες και θα είναι όλες δικές σου αν βρεθείς εκεί εκτός σεζόν. Για να τις απολαύσεις χρειάζεσαι μέσο μεταφοράς – αν τελικά φτάσεις με το αεροπλάνο θα πρέπει να νοικιάσεις. Οι αποστάσεις είναι μακρινές, εκτός αν ακολουθήσεις το παράδειγμα του σεφ Αλέξανδρου Παπανδρέου, που το καλοκαίρι που κάνει διακοπές τρέχει όλο το νησί. Οι επισκέπτες βλέπουν το γνωστό σεφ να ανεβοκατεβαίνει τους χωμάτινους δρόμους για τις Βάτσες ή για τα Καμινάκια – ακόμα και τα συμβατικά αυτοκίνητα δυσκολεύονται να τον περάσουν!
Παρά το γεγονός ότι νιώθεις ότι βρίσκεσαι σ’ ένα μικρό νησί, διαπιστώνεις ότι έχεις πολλά και διαφορετικά πράγματα να κάνεις. Αν αγαπάς τη θάλασσα και τις αθλητικές δραστηριότητες, μπορείς την άνοιξη να κάνεις καταδύσεις και θαλάσσιο σκι. Το ποδήλατο είναι επίσης μια καλή πρόταση, καθώς δεν κυκλοφορούν πολλά αυτοκίνητα. Μπορείς να κάνεις και βόλτες στα απέναντι μικρά νησάκια, τον Κουτσομύτη και τις Κουνούπες. Αν υπάρχει ένα “μείον”, αυτό είναι ότι την άνοιξη δεν θα έχει ανοίξει το κάμπινγκ, που είναι από τα πιο ωραία του Αιγαίου και το καλοκαίρι είναι περιζήτητο. Πολλοί ζουν εκεί μέσα όλη μέρα! Ροκ εντ ρολ καταστάσεις…
Μια ξεχωριστή επιλογή διαμονής είναι να ψάξεις να μείνεις σε κάποιο Καστρόσπιτο. Όπως θα τριγυρνάς στα στενά, λευκοστρωμένα καλντερίμια με τα πολλά σκαλοπάτια, θα δεις κάποιους Αθηναίους -όπως το Γιώργο Βελισσάριο- που σε πρόλαβαν και ανακάλυψαν το νησί πριν από χρόνια. Οι περισσότεροι “ξένοι” βοηθάνε στην εξωστρέφεια του νησιού και στην ήπια ανάπτυξή του. Μεταφέρουν την αγάπη τους σε όσους συναντούν και φροντίζουν να κρατούν τα μυστικά του φυλαγμένα.
Το φαγητό είναι εξαιρετικό. Στη Μαλτεζάνα που είναι το ψαροχώρι του νησιού, την άνοιξη θα βρεις ό,τι ψάρι βγάζουν οι ψαράδες για τα σπίτια τους – άρα ό,τι καλύτερο. Θα το δοκιμάσεις μάλιστα σε πολλές εκδοχές – κάνουν και πεντανόστιμη ψαρόσουπα. Στο Βαθύ, στην ταβέρνα Γαλήνη, θα βρεις ένα σκηνικό από ταινία του ΄50, όπως και φαγητό όλες τις μέρες και όλες τις ώρες. Βρίσκεται όμως τόσο μακριά από τη Χώρα που συνήθως το καλοκαίρι δεν την επιλέγουν όσοι πάνε για πρώτη φορά στο νησί. Εσύ ως πιο υποψιασμένος θα πας και θα δεις και το φιορδ… Αν κάτι δεν θα βρεις είναι την αυτοσχέδια ταβέρνα στο Στενό, διότι ανοίγει μόνο το καλοκαίρι. Θα είναι αυτό που θα αφήσεις για την επόμενη φορά, γιατί αν πας μια φορά στην Αστυπάλαια, θα θες να την επισκεφθείς ξανά και να περάσεις εκεί και τις καλοκαιρινές διακοπές σου.
Για το τέλος άφησα το επιδόρπιο. Έχει και γλυκά το νησί. Στη Μαλτεζάνα -γλυκατζίδικο ο Μαρίνος- και στη Χώρα.
Το βασικό στοιχείο της Αστυπάλαιας είναι ότι έχει μια ενέργεια που είναι βγαλμένη από μυθιστόρημα. Παραμυθένια. Οι νεράιδες είναι διάσπαρτες και τη νύχτα κατεβαίνουν στις παραλίες. Στην Αστυπάλαια θα νιώσεις ότι η ζωή μπορεί να γίνει αέρινη. Όχι μόνο από το δυνατό βοριά που πιάνει κάποιες μέρες, αλλά από την ανεμελιά και τη χαλαρότητα που θα σας χαρίσει ο ανοιχτός ορίζοντας – συναισθήματα που αποπνέει και το ίδιο το νησί.
Η Αστυπάλαια βρίσκεται πιο κοντά στις Κυκλάδες, αλλά ανήκει διοικητικά στα Δωδεκάνησα, με το σχήμα της να μοιάζει με πεταλούδα. Μοιάζει μισή εδώ, μισή εκεί, είναι όμως πάντα έτοιμη να χαρίσει ευτυχισμένες στιγμές σε όσους την επιλέξουν.
