Θα σας διηγηθώ μια μικρή μουσική ιστορία, μια ιστορία με ψυχή.
Ο Διάφανος Θάνος
Σήμερα 3 Σεπτεμβρίου συμπληρώνονται 4 χρόνια από το θάνατο του Θάνου Ανεστόπουλου, τραγουδιστή του συγκροτήματος Διάφανα Κρίνα, το οποίο συσπείρωσε ένα φανατικό ροκ κοινό, από τις αρχές της δεκαετίας του 90 μέχρι και το 2009 όταν και διαλύθηκε. Ο Νίκος Μπαρδής, ο Κυριάκος Τσουκαλάς, ο βασικός στιχουργός Παντελής Ροδοστόγλου, ο Τάσος Μαχάς και ο Παναγιώτης Μπερλής παρέα με το Θάνο Ανεστόπουλο έγραψαν 9 δίσκους, ενώ συμμετείχαν σε διάφορες συλλογές αφήνοντας ανεξίτηλο στίγμα με τη μουσική τους.
Οι μελαγχολικοί, υπαρξιακοί στίχοι που έγραφε κυρίως ο Ροδοστόγλου, αλλά και ο Ανεστόπουλος μαζί με τις εκπληκτικές ενορχηστρώσεις και τους μοναδικούς ήχους των μουσικών οργάνων, έδιναν και δίνουν στα Διάφανα Κρίνα μια ξεχωριστή θέση στην Ελληνική Δισκογραφία.
Το συγκρότημα μελοποίησε ποιήματα όπως το “Θα πεθάνω ένα πένθιμο του φθινόπωρου δείλι” του Κώστα Ουράνη, αλλά και σε σόλο ηχογραφήσεις ο Ανεστόπουλος μελοποίησε ποιήματα όπως το “Κοντά σου” της Μαρίας Πολυδούρη, ενώ έγραψε και ποιητικές συλλογές.
Η κραυγή, ο πόθος για ζωή που εξέπεμπαν τα Διάφανα Κρίνα ακουγόταν μέχρι και το τελευταίο live τους που έγινε για την ενίσχυση του Θάνου Ανεστόπουλου, ενώ πάλευε με τον καρκίνο. Το Μάιο του 2015, ο ίδιος ο Ανεστόπουλος γνωστοποίησε μέσω μηνύματος στο Facebook τη μάχη αυτή και ζητούσε να μην αποσιωπάται η μάχη των ανθρώπων με τη συγκεκριμένη ασθένεια.
Μετά τα εκπληκτικά live με τα Διάφανα Κρίνα στην Τεχνόπολη για την ενίσχυσή του και 2 προσωπικές εμφανίσεις στο Παλλάς και τη Μονή Λαζαριστών, στις 3 Σεπτεμβρίου 2016 έγινε γνωστό ότι έφυγε από τη ζωή.
Μια Μικρή Ιστορία
Πάμε στην ιστορία μας! 2 χρόνια μετά, αναζήτησα στο νεκροταφείο του Περιστερίου τον τάφο του ποιητή και τραγουδιστή. Αν έχετε πάει στο Πάρίσι στο νεκροταφείο Pere Lachaise, δεν θα με παρεξηγήσετε. Βέβαια, η σύγκριση είναι ατυχής. Μια μεγάλη βόλτα που έκανα ήταν άσκοπη και άχαρη. Ήθελα απλώς να αφήσω ένα κρίνο στον τάφο του.
Ένας-δυο άνθρώπους του νεκροταφείου που ρώτησα μάλλον μπερδεύτηκαν και το αρμόδιο γραφείο ήταν κλειστό. Κατέφυγα στην υπηρεσία που ανάβει τα καντήλια και καθαρίζει τα μνήματα. Δύο καλές κυρίες, που μάλλον δεν άκουγαν Διάφανα Κρίνα, με ρώτησαν όνομα και ημερομηνία. Ψάχνοντας, μου λέει η μία “Ααα! Θάνος Ανεστόπουλος, τραγουδιστής Ροκ” δείχνοντάς μου το βιβλίο με τα ονοματεπώνυμα και την ιδιότητα και με παρέπεμψε στο σωστό τμήμα του νεκροταφείου.
Νομίζω πως θα γέλαγε η ψυχή του με το χαρακτηρισμο που είχε καταγραφεί στα βιβλία αυτά. Το μνήμα του μικρό, με πένες για κιθάρα και μια φωτογραφία.
Οι στίχοι είναι του Παντελή Ροδοστόγλου με τον οποίο ο Θάνος Ανεστόπουλος ανέπτυξε βαθύ δεσμό και τραγούδησε με μοναδικό τρόπο κάθε λέξη του.
Άραγε θα θυμάται κάποιος τ’ όνομά μας,
της ζωής μας τα εξαίσια φεγγάρια,
τα πάθη μας, τις λύπες, τα δεινά μας;
Άραγε υπήρξαμε ποτέ; Στα όνειρα μας!
