Τα θέατρα αλλάζουν σκηνικά, παραστάσεις κατεβαίνουν και νέες ανεβαίνουν, κάποιες παίζονται για χρόνια, άλλες γίνονται για πρώτη φορά σημείο αναφοράς στις συζητήσεις μας. Τι καλύτερο, εν μέσω Φεβρουαρίου, με το κρύο έξω, να σβήνουν τα φώτα και το τρίτο κουδούνι να χτυπά; Ακολουθούν 5 θεατρικές προτάσεις που ξεχωρίσαμε για εσάς.
Τερέζ Ρακέν
Το πρώτο επιτυχημένο μυθιστόρημα του Émile Zola, “Τερέζ Ρακέν” δημοσιεύτηκε το 1867, όταν ο Γάλλος συγγραφέας ήταν μόλις 27 ετών. Η ομώνυμη ηρωίδα του Zola έχει βαρεθεί, εγκλωβισμένη σ’ έναν γάμο χωρίς ίχνος αγάπης. Η συνάντησή της με τον αισθησιακό Laurent, φίλο του άντρα της, θα οδηγήσει σ’ έναν σφοδρό έρωτα, αλλά και στο έγκλημα. Οι τύψεις, τα άγρια ένστικτα και το ερωτικό πάθος εξαντλούν τα όρια της ηθικής. Όταν εκδόθηκε το πρωτότυπο, οι Παριζιάνοι θεώρησαν το έργο πορνογράφημα, καθώς η εξιστόρηση και απεικόνιση του γυναικείου ερωτισμού δεν ήταν ανεκτή. Η ανατομία ενός ανεξέλεγκτου έρωτα με καταστροφικές συνέπειες, αλλά και η ωμή απεικόνιση όλων των ψυχολογικών διαστάσεων, θυμίζει ένα διαφορετικό “έγκλημα και τιμωρία”.
Το έργο ανεβαίνει στο Θέατρο Ροές, σε σκηνοθεσία και διασκευή Λίλλυς Μελεμέ, από την Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2019. Τον ομώνυμο ρόλο ερμηνεύει η Μαρία Κίτσου. Μαζί της, ο Κώστας Βασαρδάνης και ο Θανάσης Πατριαρχέας. Στον ρόλο της θείας της Τερέζ, η Σοφία Σεϊρλή. Τη σκηνογραφία ανέλαβε ο Κωνσταντίνος Ζαμάνης, τους φωτισμούς η Μελίνας Μάσχα, το σχεδιασμό και την επιμέλεια κίνησης η Μόνικα Κολοκοτρώνη, ενώ η μουσική σύνθεση είναι του Μίνου Μάτσα.
Χρωματιστές Γυναίκες
Το εμβληματικό έργο του Βασίλη Ζιώγα, είχε κάνει τη διαφορά όταν παρουσιάστηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’80, σε ένα βαλτωμένο θεατρικό τοπίο που αναζητούσε νέα ταυτότητα. Οι προτάσεις του αναμίγνυαν την ποίηση, το θεατρικό λόγο, αλλά είχαν και ψήγματα από διάφορα επιστημονικά πεδία. Το έργο του, σκληρό και τρυφερό μαζί, ανέλαβε αυτή τη φορά να σκηνοθετήσει ο Γρηγόρης Καραντινάκης και παίζεται στον κάτω χώρο του Θεάτρου του Νέου Κόσμου από τις 23 Ιανουαρίου. 
Στους ρόλους των χρωματιστών γυναικών, που είναι παράλληλα τόσο γκρίζες από τα κοινωνικά δεσμά, η Μυρτώ Γκόνη και η Βιργινία Ταμπαροπούλου. Ερμηνεύουν δύο αδερφές που ζουν εγκλωβισμένες στο πατρικό τους και προσπαθούν να δραπετεύσουν από τους αραχνιασμένους ιστούς του παρελθόντος, όπως τους βιώνουν όλα τα αδέρφια που δεν έσπασαν τα δεσμά τους. Επιθυμίες και φαντασιώσεις, φόβοι που έχουν καλλιεργηθεί από τους γονείς αλλά και ο αδερφός ή η αδερφή ως σανίδα σωτηρίας.
Το Μικρό Σπίτι στο Ποτάμι
Τέσσερις άγνωστες μεταξύ τους γυναίκες συναντιούνται σε ένα κτήμα, κάπου στα βουνά της Κρήτης, για να παρακολουθήσουν ένα γυναικείο σεμινάριο μιας φημισμένης δασκάλας. Καθώς είναι οι μόνες Ελληνίδες -από τις σαράντα, παρακαλώ, γυναίκες που έσπευσαν από όλον τον κόσμο να το παρακολουθήσουν- η υπεύθυνη τις βάζει να μείνουν μαζί στη σοφίτα ενός μικρού σπιτιού πλάι στο ποτάμι. Χωρίς να ξέρουν ακριβώς τι ψάχνουν να βρουν -ή να αποφύγουν- οι τέσσερις κοπέλες θα περάσουν εκεί 3 μέρες μαζί. 3 μέρες γέλιου, πόνου, αφοπλιστικής ειλικρίνειας και ξεκαρδιστικών ψεμάτων. Όταν ξαφνικά συνειδητοποιήσουν ότι στο σεμινάριο βρίσκεται και ένας άντρας, τα πράγματα θα πάρουν απρόσμενη τροπή.
Το έργο της Μαριλένας Καβάζη παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο Studio Μαυρομιχάλη, σε σκηνοθεσία Φώτη Μακρή από τη Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου και κάθε Δευτέρα και Τρίτη. Τις 4 “άγνωστες” ενσαρκώνουν οι: Κατερίνα Αγγελίτσα, Μαριλένα Καβάζη, Εύη Καρρά και Σοφία Παπαδοπούλου. Η μουσική είναι του Γιώργου Χανού και η επιμέλεια κίνησης της Μυρτώς Χαραλάμπους.
Οι Στοιχειωμένοι
Ο Δημήτρης Μαραμής, μετά τον πρωτοποριακό “Ερωτόκριτο”, καταθέτει το δεύτερο έργο του στο χώρο της μουσικοθεατρικής σκηνής, το σύγχρονο ελληνικό μιούζικαλ “Οι Στοιχειωμένοι”, που βασίζεται στα αυθεντικά αριστουργήματα της ελληνικής δημοτικής ποίησης, “Το Γιοφύρι της Άρτας”, “Του Νεκρού Αδελφού” και το πρωτότυπο “Το Στοιχειό της Χάρμαινας”, σε ποίηση του Σωτήρη Τριβιζά. Τη σκηνοθεσία έχει αναλάβει ο Θάνος Παπακωνσταντίνου. Μετά από παραγγελία του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, το έργο θα παρουσιαστεί την Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου και την Παρασκευή 1 Μαρτίου 2019 στις 20:00, στην Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη.
Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού μουσικού θεάτρου που το υλικό για ένα μιούζικαλ προέρχεται από ελληνικά δημοτικά τραγούδια. Ο μελωδιστής συνθέτης αυτή τη φορά αντλεί έμπνευση από την ελληνική μουσική παράδοση, αλλά και από την ανατολική Ευρώπη, τα Βαλκάνια και τη Μεσόγειο, γεννώντας ένα πρωτότυπο και προσωπικό μουσικό ιδίωμα. Τους ρόλους ερμηνεύει ομάδα ταλαντούχων καλλιτεχνών από τον χώρο του έντεχνου τραγουδιού και του μουσικού θεάτρου: Αργυρώ Καπαρού (Μάνα), Θοδωρής Βουτσικάκης (Κωσταντής), Βασιλική Καρακώστα (Γυναίκα του Πρωτομάστορα), η πρωτοεμφανιζόμενη Ελένη Δημοπούλου (Αρετή, Λενιώ), Βασίλης Δημακόπουλος (Πρωτομάστορας), Λητώ Μεσσήνη (Πουλί), Σταμάτης Πακάκης και Νίκος Ζιάζιαρης (Στοιχειά, Μάστοροι και Άνεμοι). Τέλος, συμμετέχει ένα μουσικό σύνολο από δεξιοτέχνες μουσικούς, το οποίο θα διευθύνει ο συνθέτης του έργου Δημήτρης Μαραμής.
Ήθη και Έθιμα Εκτός Σένγκεν
Η Σοφία Μουτίδου γράφει, σκηνοθετεί και παίζει στην κωμωδία “Ήθη και Έθιμα εκτός Σένγκεν”, μια κωμωδία “υψηλών ταχυτήτων, γρήγορων εναλλαγών, αστείρευτου χιούμορ και σατιρικής διάθεσης, για όλα αυτά που όλοι σκεπτόμαστε, αλλά δεν τολμάμε να ξεστομίσουμε”. Η παράσταση έκανε πρεμιέρα την Τρίτη 5 Φεβρουαρίου και θα παίζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο Κέντρο Πολιτισμού “Ελληνικός Κόσμος”, στην αίθουσα “Ιφιγένεια”. Τον θίασο πλαισιώνουν 4 ταλαντούχοι άντρες ηθοποιοί: ο Δημήτρης Διακοσάββας, ο Μάρκος Μπουγιάς, ο Τιμόθεος Θάνος και ο Αντώνης Στρατηγάκης.
Το σουρεαλιστικό concept του έργου τοποθετεί τον Αδάμ και την Εύα, ακριβώς μετά τη διάπραξη του προπατορικού αμαρτήματος, να επιβιβάζονται σε μια πτήση και να ανακαλύπτουν χώρες, έθιμα και ανθρώπους, προκειμένου να βρουν πού θα εγκατασταθούν.
Παρελαύνουν μπροστά μας Ισπανοί χορευτές, Γάλλοι εραστές, Ταϊλανδές αεροσυνοδοί, Αφρικανοί ιθαγενείς, Εσκιμώοι πενθούντες, Ινδές μπολυγουντιανές σταρ, Τούρκοι πρωταγωνιστές και φυσικά, Έλληνες! Μανάδες σε απόγνωση, γιαγιάδες που κλαίνε, σε οικογενειακούς καβγάδες και σε ελληνικά ριάλιτι. Μαζί με όλα αυτά η Κλεοπάτρα και η Μήδεια, αλλά και τα μεγαλύτερα έργα της ζωγραφικής που παίρνουν σάρκα και οστά και μας λένε τον πόνο τους. Τι θα διαλέξουν οι πρωτόπλαστοι και, αλήθεια, τι θα διαλέγατε εσείς;
