Κορυφαία τενίστρια. Από τις καλύτερες όλων των εποχών. Ξεκίνησε να παίζει τένις ως η «μικρή αδελφή» της αδελφής της, Venus. Όνειρό της; Να κερδίσει ένα US Open. Το κατάφερε μόλις στα 17 της χρόνια, το 1999. Και μετά, συνέχισε να κερδίζει. Ξεπέρασε τον αριθμό των Grand Slam της Martina Hingis. Μετά της Seles. Και μετά ισοφάρισε την Billie Jean King. Στη συνέχεια, έπρεπε να ξεπεράσει το βουνό Chris Evert-Martina Navratilova. Το κατάφερε κι αυτό. Φέτος, στα 40 της χρόνια, η Serena Williams τερματίζει την καριέρα της με 23 τίτλους, περισσότερους από οποιονδήποτε άλλο αθλητή –άνδρα και γυναίκα– από τότε που το τένις δέχτηκε επαγγελματίες στα κορυφαία τουρνουά του, το 1968.
Μια Αθλήτρια με Σταθερότητα, Μαχητικότητα, Ταλέντο
Πέρα όμως από τον αριθμό των Grand Slams, είναι τρεις παράγοντες που την καθιστούν κορυφαία όλων των εποχών.
Ο πρώτος έγκειται στη διάρκεια και τη σταθερότητά της στον χρόνο. Στο γυναικείο τένις, είναι συχνό να ξεπροβάλλουν έφηβες αθλήτριες-θαύματα. Ωστόσο, η ιστορία έχει δείξει ότι ξεθωριάζουν γρήγορα. Η Serena Williams κατάφερε να μείνει 18 χρόνια στην κορυφή (1999-2017).
O δεύτερος αφορά την κυριαρχία της στο γυναικείο τένις. Ενώ στους άνδρες ο Novak Djokovic, ο Roger Federer και ο Rafael Nadal έχουν σχηματίσει μια επική τριάδα που εναλλάσσεται στην κορυφή του κόσμου, καμία γυναίκα δεν έχει καταφέρει να συμβαδίσει με την Williams. Έχει κερδίσει περισσότερους αγώνες από όσους έχει χάσει απέναντι σε όλους τους διεκδικητές του θρόνου της.
Φέτος, στα 40 της χρόνια, η Serena Williams τερματίζει την καριέρα της με 23 τίτλους, περισσότερους από οποιονδήποτε άλλο αθλητή –άνδρα και γυναίκα– από τότε που το τένις δέχτηκε επαγγελματίες στα κορυφαία τουρνουά του, το 1968.
Και ο τρίτος; Μα φυσικά, ο συνδυασμός αθλητικότητας, δύναμης και ταλέντου που χαρακτήριζαν το παιχνίδι της. Το σερβίς της ήταν «φωτιά» –με ταχύτητα 208 χλμ./ώρα, την όγδοη ταχύτερη που έχει στείλει ποτέ γυναίκα–, το ίδιο και οι επιστροφές της. Το backhand της ήταν ίσως το καλύτερο που έχει δει ποτέ το γυναικείο παιχνίδι, ένα backhand που χτυπούσε με ανοιχτή στάση και χωρίς ιδιαίτερη προσοχή στη συμβατική τεχνική. Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία ούτε στις άλλες συμβάσεις του τένις.
Ενάντια στις Συμβάσεις
Ως μαύρη αθλήτρια σε ένα παραδοσιακά λευκό άθλημα, ήρθε να διαταράξει τις ισορροπίες του κόσμου του τένις. Η Serena Williams και η αδελφή της, Venus, είχαν δεχτεί κριτική καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας τους για την εμφάνισή τους. Τα ρούχα της Serena –αρχίζοντας με τις χάντρες στα μαλλιά της όταν κέρδισε το πρώτο της US Open και το μαύρο catsuit που φόραγε κατά τη διάρκεια του French Open το 2018– και οι περιστασιακές διαφωνίες της με τους διαιτητές προκαλούσαν εκνευρισμό στους συντηρητικούς του αθλήματος. Εκείνη, ωστόσο, δεν αποθαρρυνόταν. Ακόμη και η οικογένειά της έχει υποστεί ρατσιστικά σχόλια, μεταξύ άλλων για την εγκυμοσύνη της με τον σύζυγό της Alexis Ohanian, ο οποίος είναι λευκός.
Την έβλεπαν ως φάρο αλλαγής και όχι ως απλή επαγγελματία τενίστρια.
Πράγματι, ο κόσμος του τένις δεν ήταν πάντοτε φιλόξενος για τη Serena Williams. Οι κριτικές ήταν πάντα εκεί έξω, είτε με ρατσιστικό, είτε με σεξιστικό, είτε με ταξικό περιεχόμενο. Όλα αυτά έπρεπε να τα πολεμήσει για να προχωρήσει, ιδίως σε έναν χώρο με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης πάντα σε ετοιμότητα. Και το έκανε με χάρη – θα πω εγώ.
Πάντως, για τις λεγεώνες των οπαδών της, αυτό λειτούργησε προσθετικά στον θρύλο της. Την έβλεπαν ως φάρο αλλαγής και όχι ως απλή επαγγελματία τενίστρια.
Αθλητισμός και Μητρότητα
Η Serena κατάφερε να σπάσει πολλά ταμπού, όχι μόνο ως αθλήτρια αλλά και ως μητέρα. Όπως είχε δηλώσει η ίδια, ποτέ δεν ήθελε να αναγκαστεί να επιλέξει μεταξύ του τένις και της οικογένειας. Έπαιζε όταν ήταν δύο μηνών έγκυος κερδίζοντας το Australian Open το 2017. Έπαιζε ενώ θήλαζε. Έπαιζε κατά τη διάρκεια της επιλόχειας κατάθλιψης.
«Δεν θεωρώ ότι αυτό είναι δίκαιο», είχε δηλώσει στο αφιέρωμά της στη Vogue, στο οποίο ανακοίνωνε και την απόσυρσή της. «Αν ήμουν άντρας, δεν θα έγραφα αυτό το κείμενο, γιατί θα ήμουν εκεί έξω και θα έπαιζα και θα κέρδιζα, ενώ η γυναίκα μου θα περνούσε όλη τη σωματική διεργασία ώστε να γεννηθεί το παιδί μας και να επεκταθεί η οικογένειά μας».
Όπως λέει η ίδια, δεν πρόκειται για «συνταξιοδότηση» από τον αθλητισμό, αλλά για μετάβαση στο επόμενο στάδιο. Για μια εξέλιξη μακριά από το τένις. Μια εξέλιξη προς την επιχειρηματικότητα και την οικογένειά της.
Ο Επίλογος
Πρόκειται για το τέλος μιας ιστορίας που ξεκίνησε στο Κόμπτον της Καλιφόρνιας, με ένα μικρό μαύρο κορίτσι από μια δύσκολη γειτονιά που ήθελε απλώς να παίξει τένις. Το τένις, που για πολύ καιρό αποτελούσε άθλημα κάποιων σικάτων τύπων στα εξοχικά κλαμπ. Για μένα, ήταν και θα είναι αθλήτρια-πρότυπο. Χάρη σε αυτήν, πολλές αθλήτριες αισθάνονται ότι μπορούν να είναι ο εαυτός τους. Μπορούν να παίζουν με επιθετικότητα και να χτυπάνε τις γροθιές τους. Μπορούν να φοράνε ό,τι θέλουν και να λένε ό,τι θέλουν και να είναι περήφανες για όλα αυτά.
Όπως λέει η ίδια, δεν πρόκειται για «συνταξιοδότηση» από τον αθλητισμό, αλλά για μετάβαση στο επόμενο στάδιο. Για μια εξέλιξη μακριά από το τένις.
Για όλους αυτούς τους λόγους, οι οπαδοί της κορυφαίας αθλήτριας πιστεύουν ότι δεν μπορεί ποτέ να αντικατασταθεί. Στο πώς έχει αλλάξει το τένις, κοινωνικά και πολιτισμικά, ίσως έχουν δίκιο. Αλλά η χαρά για κάθε άθλημα είναι ότι πάντα υπάρχει μια σπουδαία παίκτρια που έρχεται, όχι για να αντικαταστήσει, αλλά για να συνεχίσει, γράφοντας το επόμενο κεφάλαιο στην ιστορία του.
Ποιος μπορεί να τη διαδεχθεί; Αυτό μόνο το τένις μπορεί να μας το αποκαλύψει.
Διαβάστε ακόμη στην αθηΝΕΑ και στο μηνιαίο newsletter No Man’s Land – στο οποίο μπορείτε να κάνετε την εγγραφή σας εδώ:
Μαρία Πολύζου: Η Ζωή Είναι Ένας Μαραθώνιος
Οι Αναγνώστες Μίλησαν: Η All-Time Πεντάδα της Εθνικής Ομάδας Μπάσκετ
