Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία για τη γυναικεία ενδυνάμωση διεξάγεται αυτές τις μέρες στην Αθήνα υπό τον τίτλο WOMEN (Women’s Organizations Meet-up for Education and Networking). Πρόκειται για μια τριήμερη διοργάνωση του οργανισμού
Women On Top, με την υποστήριξη της Πρεσβείας των ΗΠΑ, υπό την αιγίδα της Γενικής Γραμματείας Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων.
Χθες, κατά την εναρκτήρια εκδήλωση, είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε δύο σημαντικές προσωπικότητες, την Jennifer Iannolo, Founder και CEO του οργανισμού
IMPERIA και την Allyson Zimmermann, Executive Director (EMEA) του
Catalyst, να μοιράζονται μηνύματα και σκέψεις, επίκαιρα και χρήσιμα για το σύνολο της κοινωνίας μας.
Καταρχήν, κρατώ την έμφαση που δόθηκε στην ισότητα των φύλων ως ζήτημα τόσο κοινωνικό όσο και οικονομικό. Ξεχνάμε κάποιες φορές ότι οι γυναίκες αντιπροσωπεύουν το 50% της δεξαμενής ταλέντου μιας κοινωνίας. Όσο η ισότητα των φύλων στην αγορά εργασίας μένει πίσω, αδυνατούμε να ξεκλειδώσουμε τις δυνατότητες ενός τεράστιου μέρους του ανθρώπινου δυναμικού μας, σε βάρος ολόκληρης της οικονομίας.
Ένα δεύτερο μήνυμα που είχε ενδιαφέρον: το πόσο σημαντικό είναι να επιστρατεύουμε τη δύναμη και των ανδρών στην προσπάθεια εξάλειψης των ανισοτήτων. Όταν “η πλειοψηφία μιλά στην πλειοψηφία” για ζητήματα μειοψηφιών, το αποτέλεσμα που μπορεί να φέρει είναι δυσανάλογο. Έχει πολλά να κερδίσει μια μειονότητα διεκδικώντας τα δικαιώματά της με συμμάχους από την εκάστοτε πλειοψηφία. Μη ξεχνάμε δε ότι οι gender-based προκαταλήψεις πλήττουν και τους άνδρες.
Όταν “η πλειοψηφία μιλά στην πλειοψηφία” για ζητήματα μειοψηφιών, το αποτέλεσμα που μπορεί να φέρει είναι δυσανάλογο. Έχει πολλά να κερδίσει μια μειονότητα διεκδικώντας τα δικαιώματά της με συμμάχους από την εκάστοτε πλειοψηφία.
Στέκομαι επίσης στην αναφορά στην “αυτοκατευθυνόμενη ενδυνάμωση”. Η πίστη στην ιδέα ότι η αλλαγή “εξαρτάται από εμάς” και ότι κανείς δεν θα έρθει να μας βοηθήσει, μας προσκαλεί να δράσουμε, παίρνοντας οι ίδιοι την πρωτοβουλία για να αλλάξουμε τα κακώς κείμενα στην κοινωνία μας. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι αθροίζοντας δυνάμεις φέρνουμε καλύτερα αποτελέσματα, ενώ η γραμμή μεταξύ του empowerment και της στοχοποίησης όσων δεν τα καταφέρνουν όπως εμείς είναι πάντα λεπτή. Το να λέμε ότι “είναι στο χέρι κάθε γυναίκας” να αλλάξει την κατάστασή της συχνά μπορεί να παρεξηγηθεί με τη λανθασμένη αντίληψη ότι “αν δεν το κάνει είναι άξια της μοίρας της”.
Όσο για τον κίνδυνο του να μιλούν γυναίκες που έχουν απολαύσει πλήθος προνομίων για ζητήματα που δεν τις αφορούν στο 100%, κλείνω με την προτροπή της Allyson Zimmermann: “it’s about using your privilege honorably”. Οι άνθρωποι είναι σύνθετοι, έχουν πολλαπλές ταυτότητες. Σε κάποια ζητήματα αποτελούν μειονότητα, σε άλλα ανήκουν στην πλειοψηφία. Είναι όμως η ικανότητά μας να αντιλαμβανόμαστε πώς είναι να ανήκει κανείς στη μειοψηφία που κάνει τη διαφορά.