Η ώρα έφτασε! Διακοπές! Σε νησιά, σε βουνά και σε λαγκάδια. Εντός και εκτός Ελλάδας. Με καλή διάθεση και καλή παρέα, κατά προτίμηση. Οι βαλίτσες και τα sac voyage γεμίζουν ασφυκτικά, κάποιοι γνέφουν ήδη το μαντίλι από καλοκαιρινούς προορισμούς και άλλοι βγάζουμε εισιτήριο με το πιστοποιητικό εμβολιασμού ανά χείρας.
Αν εξαιρέσουμε τα του κορωνοϊού, αντίστοιχες προσδοκίες για “καλό καλοκαίρι” θα είχαν πάντα οι άνθρωποι. Ακόμη κι όσοι δεν είναι ακριβώς κοινοί θνητοί. Ακόμη κι εκείνοι που έχουν γράψει ιστορία (κι όχι απαραιτήτως καλοκαιρινή).
Η ανεμελιά του θέρους είναι συστατικό υγείας του χειμώνα. Ή μήπως όχι; Μήπως οι καλοκαιρινές διακοπές δεν συνδυάζονται καλά και ντε με ξεφάντωμα και απραξία; Εξαρτάται. Από το ονοματεπώνυμο του καθενός.
Το Las Vegas των Ρωμαίων
Το αποκάλεσαν Las Vegas και Saint-Tropez της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Βρισκόταν κοντά στη Νάπολη και διέθετε εκτός από φυσική ομορφιά και πολυτελείς ανέσεις, φυσικά ιαματικά νερά ηφαιστειακής προέλευσης κατάλληλα για την ποθητή ευζωία.
Η Baïa ήταν το εκπληκτικό θέρετρο που λάτρευε το τζετ-σετ της εποχής, με πρώτο και καλύτερο τον Νέρωνα. Ο ολίγον παρανοϊκός Ρωμαίος αυτοκράτορας, που ταύτισε το όνομα του με την μεγάλη πυρκαγιά που ξέσπασε το 64 και κατέστρεψε τα δύο τρίτα της Ρώμης ενώ εκείνος παρακολουθούσε την πόλη να καίγεται απαγγέλλοντας στίχους και παίζοντας λύρα, έκανε τις διακοπές του στη Baïa.
Το θέρετρο, χτισμένο στο δεύτερο μισό του 2ου π.Χ. αιώνα, πλημμυρισμένο με τη φήμη μιας θεϊκής προέλευσης, φιλοξένησε εκτός από τον Νέρωνα και τις μνημειώδεις ρωμαϊκές κραιπάλες.
Η Baïa με τα ψηφιδωτά, τις δαιδαλώδεις στοές της, τα αγάλματά της και τις ένδοξες ιστορίες καλοκαιριών διακοπών είναι πλέον βυθισμένη στα νερά της Μεσογείου.
Οι τουρίστες μπορούν να δουν ψήγματα του βυθισμένου πολιτισμού με ειδικά πλεούμενα με γυάλινους πάτους, ενώ οι δύτες έχουν το προνόμιο να περιηγηθούν (κατόπιν ειδικής άδειας προφανώς) στο υποθαλάσσιο πλέον θέρετρο που είχε επιλέξει ο Νέρωνας.
Ο Παράδεισος Επί της Γης
Από τόπος γυρισμάτων κινηματογραφικής ταινίας έγινε τόπος διαφυγής. “Ξαναβαφτίστηκε”, γνώρισε γάμους, χαρές και κουτσούβελα να κολυμπάνε στα σμαραγδένια του νερά. Ευτύχησε ανθρώπινης παρέμβασης με σεβασμό στη φύση και φιλοξένησε από το “Νονό” έως τον Barack Obama.
Πρόκειται φυσικά, για την ατόλη Tetiꞌaroa που βρίσκεται στον Ειρηνικό Ωκεανό και από τη δεκαετία του 1960 πέρασε, έναντι 200.000 δολαρίων, στα χέρια του Marlon Brando. Ο ανεπανάληπτος Στάνλεϊ Κοβάλσκι του “Λεωφορείον ο Πόθος”, ανακάλυψε τη γοητεία της Γαλλικής Πολυνησίας όταν, το 1966, έφτασε στην Ταϊτή για τα γυρίσματα της “Ανταρσίας του Μπάουντι”.
Αποχωρώντας από την Πάρο, ο συγγραφέας του ανεπανάληπτου “Εν Ψυχρώ”, σημείωνε στην αλληλογραφία του: “Φεύγω από εδώ σε τέσσερις μέρες – κρίμα, ήταν υπέροχο μέρος για δουλειά”.
Ως άνθρωπος με πάθος ερωτεύτηκε την Tetiꞌaroa (ένα από τα πολλά νησάκια του συμπλέγματος) και μετέτρεψε τον επίγειο παράδεισο σε κατοικία, όπου έζησε με την Tarita Teri’ipaia και τα δυο τους παιδιά.
Ο Brando, στην προσωπική του ζωή, δεν κατάφερε να αποφύγει οδυνηρές καταστροφές (από τη φυλάκιση του δολοφόνου γιου του μέχρι την αυτοκτονία της κόρης του), αλλά κατόρθωσε να διατηρήσει τη φυσική ομορφιά της Tetiꞌaroa.
Πλέον, το θέρετρο “The Brando” στο νησάκι του Ειρηνικού, είναι από τα πιο οικολογικά του πλανήτη (η ηλεκτρική ενέργεια, για παράδειγμα, παράγεται από ηλιακούς συλλέκτες και βιοκαύσιμα από καρύδα), ενώ στις 35 βίλες, όλες με θέα θάλασσα και αχυρένιες σκεπές, έχει φιλοξενήσει από τον Barack Obama μέχρι την Beyoncé.
Πρόγευμα στην Πάρο
Στην Παροικιά της Πάρου, τη δεκαετία του 1950, διάσημοι και σπουδαίοι συγγραφείς συνδύαζαν την έμπνευση και τη φιλοδοξία τους με το μπλε του Αιγαίου. Για να ακριβολογούμε, τον Ιούνιο του 1958 ο Truman Capote, που μόλις είχε ολοκληρώσει το “Πρόγευμα στο Τίφανις”, μαζί με τον σύντροφό του και συγγραφέα Jack Dunphy, εγκαταστάθηκαν για τέσσερις ολόκληρους μήνες στο “Μελτέμι” στην περιοχή της Παροικιάς, όπου σήμερα στεγάζεται το Δημαρχείο του νησιού.
Οι δυο τους επισκέφτηκαν το κυκλαδίτικο νησί στο πλαίσιο μιας τουρνέ αναψυχής σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, ανάμεσα στις οποίες και η Αθήνα, όπου και ενημερώθηκαν για τις ομορφιές της Πάρου. Ο Truman Capote, τότε, βρίσκονταν σε μεγάλη αναστάτωση.
Η εκπρόσωπος του μοντερνισμού, η συγγραφέας που έδωσε αξία στην παραμικρή λεπτομέρεια της καθημερινότητας και μεταμόρφωσε τους δαίμονές της σε λογοτεχνικά αριστουργήματα, κράτησε τις παιδικές καλοκαιρινές μνήμες ως κόρη οφθαλμού, μεταπλάθοντάς τες σε μυθιστόρημα.
Το Harper’s Bazaar στο οποίο είχε αρχικά πουληθεί η νουβέλα, θεώρησε την ιστορία του call girl Χόλυ Γκολάιτλι (το ρόλο στην κινηματογραφική μεταφορά της νουβέλας έπαιζε η πιο κομψή των κομψών Audrey Hepburn), προκλητική, με αποτέλεσμα εν μέσω θέρους ο συγγραφέας να βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις για το μέλλον του βιβλίου του. Τελικά “Το Πρόγευμα στου Τίφανις” κυκλοφόρησε από το Esquire τον Νοέμβριο του 1958.
Το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου ωστόσο, παρά τις σκοτούρες που είχε στο κεφάλι του ο Capote, έβρισκε χρόνο να αγναντεύει το Αιγαίο από το δωμάτιο 15 του ξενοδοχείου “Μελτέμι”, να κάνει την κοινωνική κριτική του (ή αλλιώς να κουτσομπολεύει) τις εύπορες Κολωνακιώτισσες των διπλανών δωματίων, όπως είχε γράψει στην “Καθημερινή” ο συγγραφέας Χρήστος Αστερίου, και να προσκαλεί διάσημους φίλους του, όπως ο βραβευμένος πολεμικός φωτογράφος αλλά και σκηνογράφος, σχεδιαστής κοστουμιών Sir Cecil Beaton (“Ωραία μου Κυρία”).
Αποχωρώντας από την Πάρο, ο συγγραφέας του καθηλωτικού “Εν Ψυχρώ” σημείωνε στην αλληλογραφία του: “Φεύγω από εδώ σε τέσσερις μέρες – κρίμα, ήταν υπέροχο μέρος για δουλειά”.
Ο Φάρος των Αναμνήσεων
Αν οι καλοκαιρινές διακοπές πάνω απ΄ όλα αξίζουν για τις αναμνήσεις που δημιουργούν, η σημαντικότερη, ενδεχομένως, Αγγλίδα συγγραφέας Virginia Woolf, γέμισε την πολύπαθη ψυχή της με τις εικόνες από τα οικογενειακά καλοκαίρια στο Saint Ives στη Κορνουάλη. Η ίδια, μαζί με τη φαμίλια της, κάθε καλοκαίρι μέχρι το 1895 ζούσε στο σπίτι το αποκαλούμενο Talland, που είχε θέα πέρα από τον κόλπο Porthminster.
Η εκπρόσωπος του μοντερνισμού, η συγγραφέας που έδωσε αξία στην παραμικρή λεπτομέρεια της καθημερινότητας και μεταμόρφωσε τους δαίμονές της σε λογοτεχνικά αριστουργήματα, κράτησε τις παιδικές καλοκαιρινές μνήμες ως κόρη οφθαλμού, μεταπλάθοντάς τες σε μυθιστόρημα (“Στο Φάρο”).
Διαβάστε ακόμη στη αθηΝΕΑ:
Η Κούβα των Αντιθέσεων: Τρία Στιγμιότυπα
