Ο Wes Anderson με τη “Γαλλική Αποστολή” του παίρνει βραβείο πρωτοτυπίας και φαντασίας αν και ζαλίζει με την πυκνότητα των εικόνων του, ο Paolo Sorrentino με το “Χέρι του Θεού” χωρίς να κάνει καμιά σπουδαία ταινία συγκινεί με την απλότητα και την τρυφερότητά του, ενώ ο Christian Petzold με τη “Νύμφη του Νερού” μπλέκεται στα δίχτυα ενός μεταφυσικού έρωτα που μπορεί να είναι και αληθινός.
Η Γαλλική Αποστολή | Wes Anderson | Benicio Del Toro, Adrien Brody, Tilda Swinton, Léa Seydoux, Frances McDormand, Timothée Chalamet | Γερμανία, ΗΠΑ
Η συντακτική ομάδα του αμερικανικού περιοδικού “The French Dispatch” συνεδριάζει προκειμένου να γράψει τη νεκρολογία του εκδότη Arthur Howitzer και να συγκεντρώσει την ύλη ενός αποχαιρετιστήριου τεύχους, καθώς θα πάψει να εκδίδεται. Το τελευταίο φύλο του εντύπου, που έχει την έδρα του στη φανταστική γαλλική πόλη Ennui-sur-Blasé, περιλαμβάνει τέσσερα μακροσκελή άρθρα.
Το “The Cycling Reporter” που περιγράφει το παρελθόν και το παρόν στις φτωχικές γειτονιές της πόλης. Το “The Concrete Masterpiece” που σκιαγραφεί το πορτρέτο ενός ψυχικά διαταραγμένου και φυλακισμένου καλλιτέχνη, του Moses Rosenthaler, και του εμπόρου έργων τέχνης Julien Cadazio. Το “Revisions to a Manifesto” με τη δημοσιογράφο Lucinda Krementz να περιγράφει τη ζωή και τη δράση του αυτοαποκαλούμενου ηγέτη μιας φοιτητικής εξέγερσης, Zeffirelli. Και το “The Private Dining Room of the Police Commissioner” με την ιστορία του επιτρόπου της αστυνομικής δύναμης Ennui, του θρυλικού αστυνομικού/σεφ υπολοχαγού Nescaffier και του γιου του επιτρόπου, Gigi, τον οποίο απαγάγουν κακοποιοί.
Ο Wes Anderson του “Ξενοδοχείου Grand Budapest” και της “Οικογένειας Τενενμπάουμ”, σε αυτή, τη δέκατη ταινία του, δημιουργεί ένα άκρως γοητευτικό και απολύτως προσωπικό σύμπαν στο οποίο έχει καταφέρει να χωρέσει όλες τις μεγάλες του αγάπες, με πρώτη και καλύτερη αυτή για τον γραπτό λόγο της υψηλού επιπέδου δημοσιογραφίας του New Yorker και των ανθρώπων του. Με αυτό το “ερωτικό γράμμα” στους δημοσιογράφους του κόσμου, όπως λέει ο ίδιος, και με έμπνευση που προέρχεται από το εμβληματικό αμερικανικό περιοδικό, αλλά και τον θαυμασμό του στη φινετσάτη Γαλλία, πετυχαίνει αξιοσημείωτους συνδυασμούς.
Όπως το καστ της ταινίας του, που συγκεντρώνει έξοχους και βραβευμένους ηθοποιούς, οι οποίοι προσφέρουν απλόχερα το ταλέντο τους. Όπως ο συνδυασμός ασπρόμαυρων και έγχρωμων σεκάνς, με κινούμενο σχέδιο και υπέροχη αισθητική που παραπέμπει στον πολύχρωμο κόσμο της δεκαετίας του 1950. Όπως σαρκαστικό χιούμορ για όλα όσα περιγράφουν οι ιστορίες του, δηλαδή τη φτώχεια, την τέχνη και το εμπόριό της, την επανάσταση, την εξουσία.
Ο Anderson με τη στιλάτη “Γαλλική Αποστολή” του μπλέκει με μαεστρία και απίστευτη φαντασία πραγματικά πρόσωπα με ψεύτικους ήρωες και μας αφήνει άφωνους με το πηγαίο και αστείρευτο ταλέντο του, το οποίο προφανώς αντλείται από τη sui generis προσωπικότητά του. Ακριβώς εκεί είναι και το “πρόβλημα” της ταινίας. Ο καταιγισμός αναφορών και εικόνων συνδέονται άρρηκτα με τον δημιουργό τους, αλλά όχι και μεταξύ τους. Σαν να βλέπεις τέσσερεις υπέροχες ταινίες μικρού μήκους στη συσκευασία της μιας μεγάλου μήκους, με κοινό παρονομαστή την αισθητική.
Το Χέρι του Θεού | Paolo Sorrentino | Filippo Scotti, Toni Servillo, Teresa Saponangelo | Ιταλία
Στην πολυτάραχη Νάπολη της δεκαετίας του 1980, ο 17χρονος Fabietto Schisa προσπαθεί να καταλάβει τι θα κάνει με τη ζωή του, την οποία καθορίζουν η αγάπη του για το σινεμά και τον Fellini, η λατρεία του στον Maradona και η αγωνία του για το πρώτο του σεξ. Περιτριγυρισμένος από αγαπημένους συγγενείς και σκοτεινές πτυχές της καθημερινότητάς τους, έρχεται αντιμέτωπος με τη μοίρα, την απώλεια και τις αποφάσεις που οφείλει να πάρει.
Μια τρυφερή ταινία με ναπολιτάνικο ταπεραμέντο, χιούμορ, ρομαντισμό και τρυφερότητα. Χωρίς να είναι σπουδαία ή βαθυστόχαστη, συγκινεί με την απλότητά της.
Η Νύμφη του Νερού | Christian Petzold | Paula Beer, Franz Rogowski, Maryam Zaree | Γερμανία
Η Undine είναι ιστορικός και δίνει διαλέξεις για την αστική ανάπτυξη του Βερολίνου. Όταν ο άντρας που αγαπά την εγκαταλείπει, ο αρχαίος μύθος καθορίζει τη μοίρα της. Η Undine πρέπει να σκοτώσει τον άντρα που την προδίδει και να επιστρέψει στο νερό. Στο μεταξύ, έχει γνωρίσει έναν άλλο άντρα, όμως μια σειρά από συμπτώσεις τη διώχνουν μακριά του.
Ο πολυβραβευμένος δημιουργός των “Barbara”, “Phoenix” και “Transit” επανέρχεται με μια νέα ταινία, το θέμα της οποίας συνδέεται με ευρωπαϊκούς θρύλους για νύμφες του νερού που με την πάροδο του χρόνου μεταμορφώθηκαν σε γοργόνες και άλλα θαλάσσια πλάσματα. Χωρίς να αποσαφηνίζει ότι μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη αυτό τον μύθο, ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος φτιάχνει μια ταινία στην οποία μπλέκονται αξεδιάλυτα ο ρεαλισμός με το μεταφυσικό. Ωστόσο, καμία από τις δύο πτυχές δεν είναι ολοκληρωμένη. Ούτε το παραμύθι ούτε η ανατρεπτική πραγματικότητα. Στα ατού της ταινίας η ερμηνεία της βραβευμένης με Αργυρή Άρκτο στο Φεστιβάλ Βερολίνου Paula Beer, αλλά και του Franz Rogowski, όπως και ο βαθύς ρομαντισμός της ιστορίας.
Διαβάστε ακόμη στην αθηΝΕΑ:
Μια Lady Gaga Δεν Φέρνει την Άνοιξη
