Στις 5 Φεβρουαρίου του 1944 γεννιέται στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης ο μουσικός Alan Peter Kuperschmidt, κατά κόσμον Al Kooper. “Al”, όχι “Alice” και “Kooper”, όχι “Cooper”. Το όνομά του μπορεί να μη σας λέει πολλά, σίγουρα όμως ξέρετε κάποια από τα εκατοντάδες τραγούδια που φέρουν την υπογραφή του ως συνθέτη, ερμηνευτή, συμμετέχοντα μουσικού ή παραγωγού. Δεν είναι τυχαίοι οι χαρακτηρισμοί που του προσδίδονται ως “Zelig” ή “Forrest Gump” της ροκ.
Γόνος εβραϊκής οικογένειας, ο Al θα μεγαλώσει με ακούσματα κυρίως blues, soul, R&B και gospel. Αυτά θα αποτελέσουν μεγάλο μέρος των επιρροών του, θα ενηλικιωθεί όμως παράλληλα με τη γέννηση της rock & roll. Ήδη, από την ηλικία των 13 ετών, θα ενταχθεί στην επαγγελματική μουσική σκηνή και στα 14 του θα προσχωρήσει, ως κιθαρίστας, στο συγκρότημα The Royal Teens.
Παιχνίδια με τον Ήχο
Διερευνώντας τα κατατόπια της μουσικής βιομηχανίας που εκείνη την περίοδο ανθούσε στη Νέα Υόρκη, θα ασχοληθεί και με το τεχνικό κομμάτι του ήχου και της μουσικής παραγωγής. Από τις αρχές της δεκαετίας του ’60 γράφει τραγούδια, πολλά από τα οποία γίνονται επιτυχίες, για ερμηνευτές όπως o Gene Pitney, ο Gary Lewis (& the Playboys) και οι Rockin’ Berries.
Το 1965, μετά από μια ανέλπιστη συνεργασία με τον Bob Dylan, θα εγκαταλείψει την κιθάρα και θα επικεντρωθεί στα πλήκτρα, επιλογή που έφερε στο προσκήνιο μία από τις πιο διάσημες συνεισφορές του στο τραγούδι Like a Rolling Stone . Η σχετική ιστορία αποδεικνύει αυτό που ο ίδιος έχει δηλώσει για τον εαυτό του και τη σταδιοδρομία του: “είχα 90% φιλοδοξία και 10% ταλέντο”.
Το 1965 επίσης, εντάσσεται στους μέχρι τότε άσημους Blues Project, που θα εξελιχθούν σ’ ένα πρωτοποριακό “urban” blues rock συγκρότημα. Μαζί θα κυκλοφορήσουν τα τρία πρώτα άλμπουμ τους, πριν ο ίδιος αποχωρήσει αναζητώντας πιο σύνθετες ενορχηστρώσεις.
Έτσι, το 1967, θα σχηματίσει τους Blood, Sweat & Tears, ένα από τα πρώτα jazz rock συγκροτήματα που περιλάμβανε αρκετά πνευστά. Θα κυκλοφορήσουν τον πρώτο τους δίσκο ένα χρόνο αργότερα, πριν ο Al αποχωρήσει λόγω “καλλιτεχνικών διαφωνιών”.
Την ίδια χρονιά θα συνεργαστεί με τον Mike Bloomfield και τον Stephen Stills για την ηχογράφηση του δίσκου “Super Session” που θα γίνει χρυσός. Θα ακολουθήσει ένα ακόμα live άλμπουμ με τον Bloomfield και τον επόμενο χρόνο θα δημιουργήσει το δίσκο “Kooper Session” με τον 15χρονο τότε Shuggie Otis. Ως session μουσικός θα βρεθεί πλάι σε δεκάδες μεγάλα ονόματα όπως ο Bob Dylan, οι Rolling Stones, ο Jimi Hendrix (ο οποίος κάποτε του χάρισε και μία κιθάρα του), ο B.B. King και οι Who.
Ο Πρώτος Προσωπικός Δίσκος
Τo 1969 έρχεται η ώρα για τον πρώτο προσωπικό του δίσκο, με τίτλο “I Stand Alone”. Και ο Al μόλις που κλείνει τα… 25 του χρόνια! Τρία χρόνια αργότερα, το 1972, ο Al εγκαθίσταται στην Ατλάντα με μία δισκογραφική εταιρεία στο όνομά του.
Σ΄ ένα τοπικό συναυλιακό χώρο θα παρακολουθήσει μία μπάντα με 3 κιθάρες και δυνατό ήχο αμερικάνικου νότου. Οι εν λόγω μουσικοί, παρότι ενεργοί για αρκετά χρόνια, θα καταφέρουν να κυκλοφορήσουν μαζί του τα πρώτα τρία, πολύ επιτυχημένα, άλμπουμ τους. Το όνομα του συγκροτήματος: Lynyrd Skynyrd!
Ο Al, πέρα από τις παραγωγές, παίζει πλήκτρα και συνθέτει σε κάποια από τα τραγούδια (δείτε το fun fact, στο τέλος του άρθρου). Όλες αυτές τις εμπειρίες του, μαζί με αμέτρητες ιστορίες από τα “παρασκήνια”, με καταχρήσεις, εξαρτήσεις, ίντριγκες και ερωτικές περιπτύξεις, θα αρχίσει να τις καταγράφει και το 1977 θα εκδώσει την αυτοβιογραφία του, την οποία θα ανανεώσει σε νέες εκδόσεις το 1998 και το 2008.
Επόμενη Στάση: Λονδίνο
Το 1979 μετακομίζει στο Λονδίνο, όπου ασχολείται κυρίως με παραγωγές δίσκων για μουσικούς όπως ο David Essex και οι Eddie & The Hot Rods. Ενορχηστρώνει και παίζει σε κομμάτια του George Harrison για το άλμπουμ “Somewhere in England”, πριν επιστρέψει στις ΗΠΑ το 1980, όπου επανενώνεται για κάποιες εμφανίσεις με τους Blues Project.
Στη δεκαετία του ΄80 και του ‘ 90 συνεργάζεται με καλλιτέχνες όπως ο Tom Petty και ο Joe Walsh και συνεχίζει να συμμετέχει σε περιοδείες και άλμπουμ του Dylan. Παράλληλα, συνθέτει μουσικές για τηλεοπτικές σειρές και ταινίες, όπως για το “Crime Story” και το soundtrack του “The Landlord”.
Μέχρι σήμερα έχει κυκλοφορήσει πάνω από 10 προσωπικούς δίσκους και δεκάδες ως παραγωγός, για ονόματα (πέραν των προαναφερθέντων) όπως οι Green on Red, οι XTC, οι Tubes, οι Appaloosa, ο Ricky Nelson και ο Nils Lofgren. Πολλοί είναι και οι παραγωγοί hip hop που έχουν χρησιμοποιήσει μουσικά θέματά του ως samples σε κομμάτια τους. Από αυτά, τη μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία θα έχει το Flute Loop των Beastie Boys (sample από το Flute Thing των Blues Project).
Η Αναγνώριση
Το 2001 ανακηρύσσεται επίτιμος διδάκτορας του Berklee College of Music, όπου δίδασκε από τα τέλη του ’90, ενώ κάποια χρόνια αργότερα αρχίζει να δέχεται μία σειρά βραβείων. Ένα απ’ αυτά είναι το Les Paul που θα λάβει το 2007, την ίδια χρονιά που θα ενταχθεί και στο Music Hall Of Fame.
Όντας πλέον στα 70 του, έχει χάσει μέρος της όρασης και της μνήμης του, κάτι που δεν τον αποτρέπει από το να ασχολείται με τη μουσική. Περνά αρκετό καιρό με τον αγαπημένο του σκύλο, κάνει ραδιοφωνικές εκπομπές και συνεντεύξεις και ετοιμάζει μία συλλογή ακυκλοφόρητων κομματιών.
Όποιος ενδιαφέρεται θα βρει εδώ μία λίστα με τα αγαπημένα μου κομμάτια.
* Fun fact: Το τραγούδι “Sweet Home Alabama” των Lynyrd Skynyrd (1974) περιέχει στίχους που αναφέρονται στον Neil Young. Περίπου στο 54ό δευτερόλεπτο ακούγεται αχνά ο Al Kooper να μιμείται τη φωνή του Neil Young και να τραγουδάει “Southern Man, better use your head…”, στίχους από το σχετικό κομμάτι του Neil Young. Ανεβάστε την ένταση!
