Μια διαδρομή που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ! Από το Διακοφτό μέχρι τα γραφικά Καλάβρυτα. Μια σχολική εκδρομή που επισφράγισε το τέλος του Δημοτικού, με εναλλαγές εικόνων και αναμνήσεων. Σχέσεις που χτίστηκαν στην πιο τρυφερή ηλικία και έμειναν ζωντανές όλα τα χρόνια του Δημοτικού. Ένα τρενάκι γεμάτο παιδιά, φωνές και γέλια. Ένα τρενάκι σε μια διαδρομή όπως η μετάβαση από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο.
Σκαρφαλώνοντας ψηλά στις πλαγιές, αντικρίσαμε το φαράγγι του Βουραϊκού. Περιοχές με ξεχωριστό ενδιαφέρον και ιστορία. Περνώντας από το χωριό Ζαχλωρού, μέσα στο βαγόνι το μόνο που άκουγες ήταν επιφωνήματα ενθουσιασμού για τον «αναρριχώμενο» οδοντωτό και τις κλίσεις που χρειαζόταν να πάρει λόγω της μορφολογίας του εδάφους. Η ταχύτητα δεν ξεπερνούσε τα 15 χιλιόμετρα στο οδοντωτό κομμάτι και έτσι είχαμε τον χρόνο να απολαύσουμε ένα από τα πιο ωραία σημεία της διαδρομής, τη θέση Καταρράκτης. Παρατηρούσαμε το κενό που έχασκε από κάτω μας την ώρα που περνούσαμε τα γνωστά γεφυράκια πάνω από τον Βουραϊκό. Σκοτεινά περάσματα και σπηλιές, νερά και ήχοι από το φαράγγι μας κράτησαν συντροφιά μέχρι που αποβιβαστήκαμε και όλοι μαζί φτάσαμε στην πλατεία των Καλαβρύτων.
Αναμνήσεις που θα μας ακολουθούν σε όλη μας τη ζωή. Του χρόνου σίγουρα όλα θα είναι αλλιώς, καθώς το πέρασμα από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο έχει ιδιαίτερους συμβολισμούς. Η μετάβαση από την παιδική ηλικία στην εφηβεία δεν επηρεάζει όλα τα παιδιά με τον ίδιο τρόπο.
Μια παρόμοια εμπειρία ζήσαμε όταν τα παιδιά αποχαιρέτησαν το Νηπιαγωγείο για να περάσουν στο Δημοτικό. Βέβαια, τώρα τα πράγματα είναι πιο σύνθετα, υπάρχουν αρκετές αλλαγές. Ο αποχωρισμός των παλιών συμμαθητών και των δασκάλων, η αλλαγή του σχολικού περιβάλλοντος, οι νέοι συμμαθητές, οι μεγαλύτερες απαιτήσεις στο μαθησιακό κομμάτι και ο νέος τρόπος αξιολόγησής τους. Όπως σε κάθε νέα αρχή, έτσι και εδώ χρειάζεται περίοδος προσαρμογής.
Το διάστημα του καλοκαιριού, τα παιδιά θα έχουν τον χρόνο όχι μόνο να ξεκουραστούν αλλά, στη συνέχεια, και να επεξεργαστούν αυτό το κομμάτι, ώστε να συνειδητοποιήσουν πως καθετί καινούργιο δεν είναι κάτι που πρέπει να φοβούνται, αλλά μάλλον να το αντιμετωπίζουν ως νέα πρόκληση.
Θα έχουμε τον χρόνο να τα ενθαρρύνουμε, όσοι γονείς βρισκόμαστε σε αυτό το κομβικό σημείο, και να τους μιλήσουμε για τις νέες υποχρεώσεις και τη νέα σχολική πραγματικότητα. Με έναν διαφορετικό τρόπο από ό,τι κάναμε μέχρι τώρα. Αναμφισβήτητα, αυτό που πολλές φορές μοιάζει απλό στα μάτια των μεγάλων, δεν φαίνεται το ίδιο στα μάτια των παιδιών. Απαιτείται περισσότερος χρόνος για να επέλθει η ωρίμανση και η γονεϊκή εμπειρία μας δίδαξε πως κάθε παιδί είναι ξεχωριστό και λειτουργεί με τον δικό του τρόπο.
Γονείς, εφοδιαστείτε με αγάπη και υπομονή! Η αλλαγή δεν επηρεάζει μόνο την καθημερινότητα των παιδιών, αλλά σίγουρα και τη δική μας. Η αγωνία μας είναι εκεί, «παρούσα», όσο ψύχραιμοι κι αν παραμένουμε. Οι σκέψεις μας πολλές και πρέπει να τις τακτοποιήσουμε. Το να συζητάμε μαζί με το παιδί για ό,τι μας απασχολεί είναι μια καλή μέθοδος, ώστε να μη συσσωρεύονται φόβοι που θα οδηγήσουν αργότερα σε τυχόν ανασφάλειες.
Το να ακούμε τους βαθύτερους προβληματισμούς και τα συναισθήματα έγκαιρα είναι ένα καλό βήμα και για τις δύο πλευρές. Επίσης, το να επαυξάνουμε το ενδιαφέρον μας όταν διακρίνουμε ότι το έχουν ανάγκη, χωρίς όμως να φτάνουμε στα όρια της υπερβολής.
Με αγάπη, υπομονή και νοιάξιμο μειώνουμε τις πιθανότητες να νιώθουν μόνα ή φοβισμένα σε όλη αυτή την αλλαγή. Αυτό που σίγουρα μπορούμε με επιτυχία να κάνουμε είναι να είμαστε δίπλα τους καθημερινά και να τους ενισχύουμε την αυτοπεποίθηση, να επιβραβεύουμε την προσπάθειά τους για όσο διάστημα χρειαστεί.
Νότες αισιοδοξίας και τόνωση του ηθικού τους μέχρι να νιώσουν τα παιδιά δυνατά και γεμάτα αυτοπεποίθηση για να ανταπεξέλθουν στα καθήκοντά τους. Η υπομονή είναι το κύριο συστατικό για να πετύχουμε τον κοινό μας στόχο, να ακολουθήσουν το εκπαιδευτικό μονοπάτι, να ωριμάσουν και να ακολουθήσουν τον δρόμο τους, όποιος και αν είναι αυτός.
Τέλος, καθοριστικό ρόλο σε όλη αυτή την προσπάθεια είναι ο ρόλος των νέων καθηγητών/τριών που θα γνωρίσουν στο Γυμνάσιο. Η θετική τους προσέγγιση θα βοηθήσει τα παιδιά να χαλαρώσουν και να προσαρμοστούν πιο εύκολα. Η αποδοχή είναι ένα κομμάτι που τα βοηθά να αναπτύξουν αισιόδοξη ματιά για το μέλλον τους και υψηλή αυτοεκτίμηση. Είναι μια νέα σχέση και όλοι θέλουμε να λειτουργήσει ομαλά.
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
H Δοκιμασία των «Πρότυπων Εξετάσεων»
Οι Γενναίοι Μικροί Κουταλοφάγοι Μαθαίνουν Διατροφή
Οι Μητέρες Ξέρουν να Ηγούνται από… Κούνια
