Σήμερα, η στήλη YouthXChange φιλοξενεί τον πρώτο της “αφηγητή”, έναν 19χρονο φοιτητή από τη Θεσσαλονίκη και μέλος της AIESEC στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Ο Άκης αποφάσισε να περάσει το καλοκαίρι του 2021 στο Κάιρο της Αιγύπτου, συμμετέχοντας σε ένα από τα προγράμματα εθελοντισμού, το Global Volunteer.
“Στην επιλογή του προγράμματος με οδήγησε η επιθυμία μου να βιώσω μια νέα εμπειρία, που δεν θα έμοιαζε με αυτά που είχα βιώσει μέχρι τότε. Ήθελα να κάνω κάτι που θα ξεπερνούσε εμένα τον ίδιο και θα είχε θετικό αντίκτυπο και σε άλλα άτομα. Το σημαντικότερο, κατάλαβα πως ο εθελοντισμός είναι τρόπος ζωής και όχι απλώς ένα πρόγραμμα έξι εβδομάδων.”
Μόλις επέστρεψε στην Ελλάδα και μοιράζεται μαζί μας την ιδιαίτερη εμπειρία του ως εθελοντή στον διαφορετικό κόσμο της Αιγύπτου.
Τι αφορούσε το πρόγραμμα και γιατί το επέλεξες;
Ο ρόλος μου ως εθελοντής στο Κάιρο ήταν η διδασκαλία αγγλικών σε ανήλικους πρόσφυγες από το Νότιο Σουδάν. Τις έξι εβδομάδες που έμεινα εκεί, δούλευα εθελοντικά για το “Good Shepherd Learning Center” και στόχος μου ήταν να ετοιμάσω ένα πρόγραμμα διδασκαλίας ώστε να βοηθήσω τους μαθητές να βελτιωθούν στην προφορά, την ανάγνωση, την κατανόηση και τη γραφή των αγγλικών. Έκανα μάθημα σε δύο τμήματα, στα οποία συμμετείχαν παιδιά ηλικίας 10-18 ετών.
Στην επιλογή του προγράμματος με οδήγησε η επιθυμία μου να βιώσω μια νέα εμπειρία, που δεν θα έμοιαζε με αυτά που είχα βιώσει μέχρι τότε. Ο στόχος του προγράμματος και το ταξίδι σε μια αραβική χώρα με κέρδισαν. Ήθελα να κάνω κάτι που θα ξεπερνούσε εμένα τον ίδιο και θα είχε θετικό αντίκτυπο και σε άλλα άτομα. Η ιδέα τού να προσπαθήσω να βοηθήσω παιδιά μικρότερα ή πιο κοντά στην ηλικία μου, τα οποία έχουν βιώσει κάτι τόσο τραυματικό όσο η προσφυγιά, με ευαισθητοποίησε ακόμα περισσότερο.
Ζώντας επί ενάμιση μήνα σε ένα διαπολιτισμικό περιβάλλον, ανακαλύπτει κανείς πως οποιαδήποτε στερεοτυπική γνώση είχε για ανθρώπους άλλων εθνικοτήτων (και όχι μόνο) απλώς δεν ισχύει.
Σε γενικές γραμμές πώς θα περιέγραφες την εμπειρία σου; Ποιο είναι το σημαντικότερο μάθημα που πήρες;
Πέρασα πάρα πολύ όμορφα. Τα τοπία της ερήμου, της τοπικής κοινωνίας και της πόλης στην οποία έμεινα, τα πράγματα που έμαθα θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στη μνήμη μου.
Θεωρώ ότι άλλαξαν το mindset που είχα έως τώρα για πολλά πράγματα. Το σημαντικότερο: κατάλαβα πως ο εθελοντισμός είναι τρόπος ζωής και όχι απλώς ένα πρόγραμμα έξι εβδομάδων. Πάντοτε υπάρχουν άνθρωποι που χρειάζονται τη βοήθειά σου. Τόσο μέσα από την εθελοντική μου εργασία όσο και μέσα από την καθημερινή μου συμβίωση με πολλά άτομα, ανακάλυψα πως πάντα μπορείς να προσφέρεις κάτι, έστω και ελάχιστο, για να βοηθήσεις έναν άνθρωπο, είτε αυτό είναι να του διδάξεις κάτι που ξέρεις είτε μόνο να του δώσεις προσοχή όταν μιλάει.
Επίσης, συνειδητοποίησα πως, ακόμα και άθελά μας, πιστεύουμε σε στερεότυπα τα οποία απλώς… δεν στέκουν. Ζώντας επί ενάμιση μήνα σε ένα διαπολιτισμικό περιβάλλον, ανακαλύπτει κανείς πως οποιαδήποτε στερεοτυπική γνώση είχε για ανθρώπους άλλων εθνικοτήτων (και όχι μόνο) απλώς δεν ισχύει. Φυσικά, μπορεί να επιβεβαιώνονται σε ορισμένα άτομα, όμως δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση τον απόλυτο κανόνα. Ίσα ίσα, αντιλήφθηκα σχεδόν αμέσως πως, παρά τα διαφορετικά μας χαρακτηριστικά, μάλλον είναι περισσότερα αυτά στα οποία συγκλίνουμε απ’ ό,τι αυτά στα οποία διαφέρουμε.
Δεν ήταν όλα εύκολα. Θεωρώ όμως ότι αυτή η εμπειρία δεν θα ήταν ίδια χωρίς τις δυσκολίες που αντιμετώπισα. Έψαχνα κάτι διαφορετικό από όλα όσα είχα συνηθίσει έως τώρα, όπως ξαναείπα. Η κουλτούρα, η καθημερινότητα, ακόμα και το περιεχόμενο της δράσης. Ένιωσα πως πρόσφερα πραγματικά στα παιδιά που δίδασκα. Ήταν κάτι που είχε θετικό αντίκτυπο όχι μόνο σε εμένα, αλλά και σε άλλα άτομα. Ήταν σίγουρα challenging.
Η ιδέα τού να προσπαθήσω να βοηθήσω παιδιά μικρότερα ή πιο κοντά στην ηλικία μου, τα οποία έχουν βιώσει κάτι τόσο τραυματικό όσο η προσφυγιά, με ευαισθητοποίησε ακόμα περισσότερο.
Τι σε δυσκόλεψε;
Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετώπισα ήταν η αδυναμία συνεννόησης με τους μαθητές μου. Ήταν πολλοί αυτοί οι οποίοι δεν γνώριζαν καθόλου αγγλικά, εγώ δεν ήξερα αραβικά, άρα δυσκολευτήκαμε μερικές φορές. Η αλήθεια είναι πως δεν το περίμενα. Είχα συνηθίσει στην επικοινωνία με άτομα που γνωρίζουν έστω και βασικά αγγλικά.
Τα παιδιά αυτά μου έμαθαν πως κάτι τόσο απλό όσο η γνώση της γλώσσας των αγγλικών μπορεί για κάποιους να είναι δυσπρόσιτο. Ήθελαν πολύ να μάθουν, φαινόταν μέσα από την προσπάθειά τους. Πιστεύω ότι είχαν καταλάβει πόσο σημαντική ήταν αυτή η γνώση, εκτίμησαν αυτό που γινόταν. Στο τέλος μπορούσα να δω πως όλοι είχαν βελτιωθεί, έστω και λίγο, μέσα από τα μαθήματα που κάναμε μαζί, τα παιχνίδια γνώσης και την προσπάθεια της επικοινωνίας μας.
Πραγματικά ένιωσα πολύ χαρούμενος και περήφανος.
***
Ο Άκης επέστρεψε γεμάτος νέες εμπειρίες, ιδέες και γνωριμίες, ενώ ταυτόχρονα βοήθησε δεκάδες παιδιά να μορφωθούν. Μπορείς να ζήσεις και εσύ μια παρόμοια εμπειρία μέσω των προγραμμάτων της AIESEC, κάνοντας κλικ εδώ.
Λίγα Λόγια για την AIESEC
Η AIESEC είναι το μεγαλύτερο δίκτυο που αποτελείται και διοικείται αποκλειστικά από άτομα ηλικίας 18-30 ετών, με παρουσία σε περισσότερες από 120 χώρες και περιοχές. Σκοπός της είναι η ανάπτυξη ηγετικών δεξιοτήτων στους νέους μέσα από διαπολιτισμικές ανταλλαγές, εθελοντικής φύσης ή πρακτικής άσκησης. Από το 2015, η AIESEC συνεργάζεται με τον ΟΗΕ με σκοπό την επίτευξη των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης.
Στοιχεία Επικοινωνίας:
Ελένη Κισίρη – Media Manager AIESEC στην Ελλάδα
+30 6909149703
