Η «Απόφαση Φυγής» του Park Chan-wook είναι ένα αριστοτεχνικό αστυνομικό φιλμ με essence από Alfred Hitchcock και Pedro Almodóvar, για τον ανεκπλήρωτο έρωτα, το έγκλημα και την απώλεια. Ένα κινηματογραφικό ξέφωτο στη βιαιότητα του κόσμου, φτιαγμένο για ευαίσθητες ψυχές.
Απόφαση Φυγής | Park Chan-wook | Tang Wei, Go Kyung-Pyo, Park Hae-il | Νότια Κορέα
Ένας αστυνομικός, ο Hae-jun, πάσχει από μόνιμη αϋπνία. Είναι παντρεμένος, αλλά η συζυγική του ζωή τελματώνει μέσα σε αδιανόητους ψυχαναγκασμούς και εξοντωτική αποξένωση από τη γυναίκα του, η οποία, σοβαρολογώντας, του λέει ότι ακόμη κι αν φτάσουν στο σημείο να μισήσουν ο ένας τον άλλο, θα πρέπει να εξακολουθήσουν να κάνουν έρωτα γιατί το σεξ κάνει καλό στην υγεία!
Ο Hae-jun, ανήμπορος να αντιμετωπίσει το αδιέξοδο της προσωπικής του ζωής και αδυνατώντας κυριολεκτικά να κλείσει μάτι, γίνεται εξπέρ στις παρακολουθήσεις υπόπτων και παράνομων τύπων του υποκόσμου αλλά και της υψηλής κοινωνίας. Όταν καλείται να εξιχνιάσει τον μυστηριώδη θάνατο ενός ευκατάστατου μεσήλικα, βρίσκεται αντιμέτωπος με τη νεαρή χήρα του νεκρού, μια όμορφη Κινέζα νοσοκόμα, η οποία παραμένει παγερά αδιάφορη μπροστά στο τραγικό γεγονός.
Ο Ανεκπλήρωτος Έρωτας και η Απώλεια
Μαντεύετε τη συνέχεια; Το πιο πιθανό είναι πως ναι. Ο αστυνομικός ερωτεύεται την νοσοκόμα. Όντως. Στο σινεμά του Park Chan-wook όμως τίποτα δεν είναι απλώς όπως φαίνεται. Το love story ανάμεσα σε έναν εκπρόσωπο του νόμου και μια ύποπτη που σε κάποια ταινία blockbuster προδιαγραφών θα μπορούσε να μετατραπεί σε πληκτική κινηματογραφική σούπα γίνεται ένα αψεγάδιαστο, γοητευτικό και καθηλωτικό νουάρ για τον ανεκπλήρωτο έρωτα.
Ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα; Ναι. Ανάμεσα στο καλό και το κακό; Ναι. Ανάμεσα στις δυο πλευρές δυο ανθρώπων; Και πάλι, ναι. Μόνο αυτό; Όχι.
«Η “Απόφαση Φυγής” είναι μια ιστορία για ενήλικες», λέει ο σκηνοθέτης. «Είναι μια ιστορία αγάπης, αλλά και ένα αστυνομικό δράμα. Αλλά αυτό που πραγματικά θέλω να τονίσω είναι ότι είναι μια ιστορία απώλειας, με την οποία κάθε ενήλικας μπορεί να ταυτιστεί. Κι αντί να την αντιμετωπίσω ως μια σκληρή τραγωδία, προσπάθησα να εκφραστώ με λεπτότητα, κομψότητα και χιούμορ».
Δεξιοτεχνία και Ουσία
Ο Park Chan-wook («Oldboy», «Υπηρέτρια»), ο οποίος δικαίως κέρδισε Βραβείο Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ των Καννών, χωρίς να αδιαφορεί για την πειστικότητα της αστυνομικής πλοκής της ταινίας του –έχει γράψει μαζί με τη Seo-kyeong Jeong το σενάριο– νοιάζεται πάνω από όλα να μιλήσει για κάτι που φαίνεται σαν να μη χωράει πια στην ορθολογιστική μας πραγματικότητα: τον άνευ όρων και ορίων έρωτα.
Τον έρωτα που μεταμορφώνει τους ανθρώπους στην καλύτερη εκδοχή τους. Τον έρωτα που παραμένει ανεκπλήρωτος γιατί η εποχή (;) δεν τον χωράει. Ίσως επειδή η τεχνολογία έχει σαρώσει τα πάντα. Ίσως γιατί η βία μοιάζει σαν είναι η πρώτη μας φύση. Ίσως γιατί οι μετανάστες –όπως η Κινέζα νοσοκόμα που κατόρθωσε να φτάσει στη Νότια Κορέα αφού θαλασσοπνιγόταν για μέρες ολόκληρες– δύσκολα εντάσσονται στις καινούργιες τους κοινωνίες. Ίσως γιατί ο έρωτας και η απώλεια είναι άρρηκτα συνδεδεμένα. Ίσως γιατί ο έρωτας έχει στοιχεία ανεξιχνίαστου εγκλήματος. Κάποιος «σκοτώνει» και κάποιος «σκοτώνεται» χωρίς κανείς να βρίσκει το «γιατί».
Η «Απόφαση Φυγής» με την εξαιρετική σκηνοθεσία, το άψογο μοντάζ και τα fade-out πλάνα του –μια επαναλαμβανόμενη αλλά στοχευμένη επιλογή της τεχνικής του ξεθωριάσματος του πλάνου– είναι ένα δεξιοτεχνικό συνονθύλευμα ρομαντισμού, αστυνομικής πλοκής και δράματος με essence από Alfred Hitchcock και Pedro Almodóvar, αρωματισμένο από τον Park Chan-wook, ο οποίος φαίνεται να ψάχνει –μαζί με όλους μας– ένα ξέφωτο στη βιαιότητα του κόσμου.
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
«Το Γεγονός»: Παράνομες Εκτρώσεις στη Γαλλία του Χθες
«Στην Αυλή του Σχολείου» τα Παιδιά Αγωνιούν
