Οι Διεθνείς Μουσικές Ημέρες Καλαμάτας κάνουν πια πολύ αισθητή την παρουσία τους στα εγχώρια μουσικά δρώμενα. Αν και μόλις στην 6η τους διοργάνωση φέτος, φαίνονται ώριμες να αποτελέσουν έναν ιδιαίτερο θεσμό για την κλασική μουσική στη χώρα μας.
Μια πλειάδα συνεργατών και εθελοντών, προσφέρει ένα πρόγραμμα υψηλής ποιότητας και χαίρομαι που βρέθηκα κοντά τους, έστω και μόνο για μια συναυλία. Με πρωτεργάτες τον Στάθη Γυφτάκη, τον Δημήτρη Λάμπο και την Indira Rahmatulla, η Καλαμάτα προσφέρει νότες υψηλού πολιτισμού και χτυπάει χορδές ευαίσθητες για τα αφτιά που ξέρουν να ακούσουν. Με τον Στάθη Γυφτάκη είχα την τιμή να συνομιλήσω για την αθηΝΕΑ σε μια συνέντευξη που μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
Καθώς μπορούσα να κατέβω στην όμορφη πόλη της Μεσσηνίας μόνο την Τετάρτη 27 Ιουλίου, θα παρακολουθούσα ένα κουιντέτο πνευστών, κάτι που δεν συνηθίζεται, όπως έμαθα. Πριν από τη συναυλία, είχα τη χαρά να γνωρίσω από κοντά και τους τρεις συνεργάτες, να μάθω λεπτομέρειες για τη διοργάνωση, να ανταλλάξω ιδέες για την επόμενη χρονιά και, τέλος, να δω έστω για λίγο, στο σκοτάδι, μια μαγική στιγμή. Πέντε μουσικούς να ετοιμάζονται, να «ζεσταίνονται» πριν βγουν στη σκηνή του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας.
Ένας Μουσικόφιλος Βάτραχος
Εδώ, να αναφέρω κι ένα τόσο απροσδόκητο, μα μυσταγωγικό ευτράπελο από τη βραδιά της Τρίτης στο Αρχαίο Θέατρο Μεσσήνης, όπως μου το περιέγραψαν οι διοργανωτές. Ένας τροφαντός βάτραχος «συνόδευσε» το Τρίο Εγχόρδων Boccherini, καθ’ όλη τη διάρκεια της συναυλίας. Χωμένος πίσω από την ορχήστρα, σταματούσε στις παύσεις, ξεκινούσε στα κομμάτια και άλλαζε το κρώξιμό του σε μπάσα και πρίμα.
Azahar Ensemble: Ένα Δεμένο Σύνολο
Την Τετάρτη, το πρόγραμμα της βραδιάς έγραφε «Σύνολο Azahar, συναυλία με έργα Reicha, Hindemith και Nielsen για κουιντέτο ξύλινων πνευστών». Αναζητώντας την ερμηνεία του ονόματος, βρήκα πως αναφέρεται στα λευκά, αρωματικά άνθη της πορτοκαλιάς που ευδοκιμεί στη Νότια Ισπανία και αυτόματα η όμορφη εικόνα και αίσθηση με μετέφερε νοητά στην πατρίδα των πέντε νεαρών μουσικών του κουιντέτου.
Η φωτογραφία που συνόδευε την εκδήλωση παρουσίαζε μια χαμογελαστή παρέα. Την ίδια χαλαρή, φιλική, χαριτωμένη ενέργεια εξέπεμψαν τα μέλη του Azahar Ensemble ήδη από τις πρώτες νότες που ακούστηκαν στην Αίθουσα του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας.
Κουιντέτο Πνευστών, Οp. 88, Nο. 1 | Anton Reicha
H συναυλία ξεκίνησε με το «Κουιντέτο πνευστών σε Μι Ελάσσονα, Οp. 88, Nο. 1» του Anton Reicha, ενός μουσικού σύγχρονου και φίλου του Beethoven. Σύνθεση κλασικής περιόδου, που ενθάρρυνε τους πέντε μουσικούς σε μια θαυμάσια «συνομιλία» ανάμεσα στα όργανα: σε μουσικές ερωταπαντήσεις, κυνηγητό φράσεων που θύμιζε φούγκα, αλλά και γλαφυρές, ευχάριστες μελωδικές γραμμές σε παιχνιδιάρικους, ηχοχρωματικούς διαλόγους.
Kammermusik, Οp. 24, Nο. 2 | Paul Hindemith
Το μουσικό κλίμα άλλαξε απρόσμενα αλλά υπέροχα με το δεύτερο έργο, την «Kleine Kammermusik, Οp. 24, Nο. 2» του Paul Hindemith. Ως γνήσιο τέκνο του μοντερνισμού, ο Hindemith έγραψε ένα έργο σε πέντε μέρη με έντονα στοιχεία της εποχής του: αντισυμβατικές αρμονίες, απρόβλεπτες αλλαγές δυναμικής, αιφνιδιαστικά κλεισίματα φράσεων, ρυθμικές εμμονές και μια γλυκιά jazz αισθητική. Δεν είναι τυχαίο πως η συγκεκριμένη σύνθεση φημολογείται πως ήταν η αγαπημένη του θρυλικού Αμερικανού jazz σαξοφωνίστα Charlie Parker.
Andante σε Φα Μείζονα | Anton Reicha
Mετά το διάλειμμα, οι πέντε μουσικοί πήραν διαφορετικές θέσεις επί σκηνής προκειμένου να ερμηνεύσουν πάλι Anton Reicha. Αυτή τη φορά, το «Andante για αγγλικό κόρνο και κουαρτέτο πνευστών σε Φα Μείζονα». Ένα έργο λυρικό, ατμοσφαιρικό, τρυφερό, που χάρη στη συναισθηματική ερμηνεία των πέντε μουσικών και στο συγκινητικό solo της María Alba Carmona Tobella στο αγγλικό κόρνο μας δημιούργησε την αίσθηση χαλαρής και όμορφης βόλτας στην εξοχή.
Κουιντέτο Πνευστών, Οp. 43 | Carl Nielsen
Tελευταίο κομμάτι του προγράμματος το «Κουιντέτο Πνευστών, Οp. 43» του Carl Nielsen, oπότε το άκουσμα ήταν πάλι πιο σύγχρονο και αντισυμβατικό. Περισσότερο απαιτητικό, χωρίς χαρακτηριστικές μουσικές φόρμες ή δομή, προκαλούσε την προσοχή και τη συγκέντρωση των ακροατών και εν τέλει, ναι, μας κέρδισε με τη γοητεία του.
Μετά το θερμό, παρατεταμένο χειροκρότημα, οι Azahar Εnsemble μας ευχαρίστησαν με τη σειρά τους, ερμηνεύοντας ως encore to «Generalife», τον τέταρτο από τους «Cinco Danzas Gitanas, Οp 55» του Joaquín Turina.
Κάθε Βραδιά Μια Ξεχωριστή Εμπειρία
Ήταν πράγματι μια εξαιρετική μουσική βραδιά! Κατ’ αρχάς επειδή, ως μουσικόφιλο κοινό, δεν έχουμε συχνά την ευκαιρία να συναντούμε σύνολα μουσικής δωματίου αποτελούμενα από πνευστά μουσικά όργανα (σε αντίθεση με τα μικρά σύνολα εγχόρδων, που είναι συνηθέστερα).
Έτσι, μας δόθηκε η ευκαιρία να επικεντρωθούμε στα συγκεκριμένα όργανα, αλλά και να καταλάβουμε τα ξεχωριστά ηχοχρώματα και τις δυνατότητές τους, καθώς και να απολαύσουμε κομμάτια «ειδικού» ρεπερτορίου που ακούγονται σπάνια. Το κυριότερο όμως ήταν πως γνωρίσαμε μια δυνατή και πολύ αξιόλογη μουσική πεντάδα.
Το Azahar Ensemble, ένα καλοδουλεμένο, απίστευτα «δεμένο» μουσικό σύνολο, μας ενθουσίασε με το χαλαρό, αψεγάδιαστο παίξιμο, τη γενναιόδωρη εκφραστικότητα, την ισορροπία και τον σεβασμό μεταξύ των μελών του και, φυσικά, τη χαρισματική μουσική τους αντίληψη και γεμάτη ευαισθησία και φαντασία ερμηνευτική τους ικανότητα.
Του Χρόνου Πάλι Μαζί
Η αθηΝΕΑ, με χαρά αγκάλιασε την προσπάθεια των οργανωτών και των αρωγών τους, του Δήμου Καλαμάτας, της ΦΑΡΙΣ – Κοινωφελούς Επιχείρησης Δήμου Καλαμάτας και του Δημοτικού Ωδείου Καλαμάτας. Το ίδιο θα πράξει και του χρόνου εφόσον πραγματοποιηθεί η διοργάνωση και μας θέλει κοντά της.
ΥΓ.: Πολύ ωραίο το μπλουζάκι και οι ασορτί τσάντες, με το «Kalamata 6th » και ένα πρόσωπο, ως άλλη αναφορά στον Tchaikovsky.
Το Σύνολο Azahar
Το Azahar Ensemble είναι ένα κουιντέτο πνευστών από την Ισπανία που, στην τρέχουσα σύνθεσή του, αποτελείται από τους: André Cebrián Garea (φλάουτο), María Alba Carmona Tobella (όμποε/αγγλικό κόρνο), Antonio Lagares Abeal (γαλλικό κόρνο), María José García Zamora (φαγκότο), Miquel Ramos Salvadó (κλαρινέτο). Στη μουσική 12χρονη πορεία του, το σύνολο μετράει πολλές και σημαντικές διεθνείς βραβεύσεις σε μουσικούς διαγωνισμούς όπως: ARD (Γερμανία), ORPHEUS (Ελβετία), El Primer Palau (Ισπανία). Έχει επίσης εμφανιστεί σε αίθουσες συναυλιών υψηλού κύρους (Musikverein/Βιέννη, Φιλαρμονική του Βερολίνου, Mozarteum/Σαλτσμουργκ κ.α), καθώς και σε σημαντικά μουσικά φεστιβάλ σε όλο τον κόσμο (Mozartfest, Festpielhaus, Les journées des Vents κ.ά).
Διαβάστε ακόμα στην αθηΝΕΑ:
Θερμός Συναυλιακός Σεπτέμβριος στην Αθήνα
Στάθης Γυφτάκης: Ημέρες Μουσικής – Ημέρες Ζωής στην Καλαμάτα
