Αφήνω ένα αγαπημένο μου κομμάτι τζαζ να μου κάνει συντροφιά, πίνω μια γουλιά από το κρασί μου και σκέφτομαι πώς να ξεκινήσω αυτή τη συνέντευξη. Σε λίγο θα συναντήσω τον Δημήτρη Τσάκα και είμαι ιδιαίτερα χαρούμενη.
Ο Δημήτρης Τσάκας είναι σαξοφωνίστας, συνθέτης και ένας από τους σημαντικότερους μουσικούς της ελληνικής τζαζ σκηνής. Έχει συνεργαστεί με τον Βαγγέλη Παπαθανασίου ως σολίστας στο «Blade Runner Αnniversary Αlbum», καθώς και στο «Τhe Stephen Hawking Τribute». Έχει συνεργαστεί με ορχήστρες όπως η ΚΟΑ, η Συμφωνική και η Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ, με την οποία και παρουσίασε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το «Charlie Parker With Strings», καθώς και ως σολίστας στη συμφωνική version του εμβληματικού «Dark Side of the Μoon» των Pink Floyd με μεγάλη επιτυχία.
Επιμελείται μια σειρά από μουσικές εκδηλώσεις στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, καθώς και τις τζαζ εκδηλώσεις στο Μουσείο του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή. Έχει στο ενεργητικό του τρία άλμπουμ: «Growing Up», «A Mαn Dreams» και «Back of Beyond», το οποίο κυκλοφόρησε το 2021.
Βρισκόμαστε με αφορμή το live που ετοίμασες για το Half Note στις 10 Απριλίου. Τι θα ακούσουμε εκείνο το βράδυ;
Θα ακούσουμε μουσική κυρίως από το άλμπουμ μου που πρόκειται να κυκλοφορήσει σύντομα. Οι νέες μου συνθέσεις χαρακτηρίζονται από πλουραρισμό, θα έλεγα. Είναι ξεχωριστές, με κοινό παρανομαστή την τζαζ και τα μπλουζ. Εκεί προσθέτουμε και την ποίηση, είτε μέσω της αφήγησης είτε με τους στίχους των τραγουδιών. Αυτή είναι η προσέγγισή μας στη «μουσική του σήμερα», μέσω του συνδυασμού των τεχνών και των πολιτισμών.
Μίλησέ μας για τους συνεργάτες και τους συντελεστές της βραδιάς.
Στο τραγούδι και στα φωνητικά θα βρίσκεται η Αναστασία Κωνσταντινίδου, ενώ στην κιθάρα θα είναι ο Άλκης Νίλεντ. Τους δύο αυτούς νέους μουσικούς στην τζαζ σκηνή τους γνώρισα στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, όταν με προσκάλεσε ο Άλκης να εμφανιστώ ως καλεσμένος στη συναυλία αποφοίτησής του. Και οι δύο είναι πραγματικά εξαιρετικοί καλλιτέχνες. Η Αναστασία, με την υπέροχη φωνή της και την εκπληκτική προσαρμοστικότητά της που την καθιστά ξεχωριστή, και ο Άλκης στην κιθάρα με την ιδιαίτερη και μοντέρνα προσέγγισή του στη μουσική. Κινούνται ακομπλεξάριστα ανάμεσα στην τζαζ και σε πολλά άλλα μουσικά είδη.
Το συγκρότημά μας συμπληρώνεται από το αγαπημένο μου «rhythm section». Συγκεκριμένα, τα ντραμς ανήκουν στον Αλέξανδρο Δράκο Κτιστάκη, ενώ το κοντραμπάσο στον Κίμωνα Καρούτζο. Είμαι πραγματικά τυχερός που έχω στο πλευρό μου αυτούς τους δύο σπουδαίους μουσικούς και χρόνια συνεργάτες. Με κάνουν να αισθάνομαι ελεύθερος, δημιουργικός και χαρούμενος κάθε φορά που μοιραζόμαστε τη σκηνή μουσικά. Μαζί, οι πέντε μας, ξεκινάμε να ταξιδέψουμε στη σκηνή κάθε φορά που βγαίνουμε για ένα live.
Πώς αποφασίζεις κάθε φορά τη θεματική ενός live; Έχεις νιώσει την ανάγκη να επαναλάβεις κάποιο ή το αντίθετο, να μην «ξαναπιαστείς» μαζί του;
Η θεματική είναι μια προσωπική αναζήτηση και ανάγκη, όπως τώρα που συνδύασα την ποίηση με τις μπαλάντες και τα μπλουζ μέσα από το πρίσμα της τζαζ. Αν σου ζητηθεί ως επιμελητής να βρεις ένα θέμα, τότε μπαίνουν και εξωτερικά κριτήρια, όπως ο χώρος όπου γίνεται το live και το τι ταιριάζει σε αυτόν.
Έτσι έχουμε κάνει σειρές που συνδυάζουν την τζαζ με την ποίηση, τα εικαστικά, αφιερώματα σε κινηματογραφικούς συνθέτες, αφιερώματα στους μεγάλους μουσικούς της τζαζ. Θα μπορούσα να πω ότι ξαναγύρισα κάπως στην ποίηση, οπότε ναι, έχω επαναλάβει το ίδιο θέμα, αλλά με εντελώς διαφορετική προσέγγιση, πιο γενική και ελεύθερη, θα έλεγα. Οι κύκλοι αυτοί με τα διαφορετικά θέματα, νομίζω, δεν κλείνουν ποτέ. Τα θέματα μας βοηθούν να δημιουργούμε.
Η συνεργασία σου με το Ίδρυμα Γουλανδρή συνεχίζεται με δημιουργικούς ρυθμούς. Πρόσφατα, το live που ετοίμασες με αφορμή την έκθεση «Ο Νεοϊμπρεσιονισμός στα Χρώματα της Μεσογείου» ήταν πλημμυρισμένο από ήχους που δεν σε έχουμε συνηθίσει και η αίσθηση ήταν πολύ δυνατή. Μίλησέ μας για το project και το τρίο που έφερες κοντά για αυτό.
Εδώ θα ήθελα να πω ότι δεν βλέπω ένα live ως μεμονωμένο γεγονός, αλλά ως μια συνέχεια του τι κάνω στη μουσική και στη ζωή μου. Το live που θα κάνουμε στο Half Note συνδέεται με το ίδιο το project που παρουσιάσαμε στο Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, όπως και με την εξαιρετική έκθεση που ήταν η αφορμή, η οποία και μας ενέπνευσε. Μου αρέσει να σκέφτομαι ότι όλα ενώνονται και ότι όλα κάνουν έναν κύκλο.
Τα εικαστικά συνδέονται άρρηκτα με τη μουσική, και μαζί με τη Στέλλα Βαλάση στο σαντούρι και τον Κίμωνα Καρούζο στο κοντραμπάσο ταξιδέψαμε στη Μεσόγειο με τη βοήθεια της επιστήμης των χρωμάτων και των ηχοχρωμάτων. Να αναφέρουμε ότι, εκτός από το δικό μου σχήμα, το «Sonic Horizons», συμμετείχαν και συμμετέχουν στη σειρά αυτή σπουδαίοι μουσικοί, όπως η Σαβίνα Γιαννάτου με τον Σπύρο Μάνεση, το κουαρτέτο του Σωκράτη Σινόπουλου και οι Human Touch.
Αναφερόμενοι στη Μεσόγειο, θέλουμε να μας αποκαλύψεις τις γεύσεις που σου έρχονται στο μυαλό ως ανάμνηση, πρόσφατη ή παιδική, αλλά και ποιο κρασί θα συνόδευε τη μουσική σου. Ξέρω ότι είσαι λάτρης του κρασιού και προσπαθώ πάντα, από επαγγελματικό ενδιαφέρον, να το φέρνω στη συζήτηση.
Κάνεις πολύ καλά και το φέρνεις στη συζήτηση, γιατί κρασί και τζαζ πάνε μαζί! Όταν μιλάμε για τη Μεσόγειο, στο μυαλό μου έρχονται πιάτα όπως μελιτζάνες με φέτα στον φούρνο, χταπόδι με κοφτό μακαρονάκι, κοκκινιστό μοσχάρι με πατάτες… Και τα τρία είναι πολύ αγαπημένα μου. Το κρασί που θα έπινα, είτε με τη μουσική μου είτε απλώς με το φαγητό μου, είναι ένα που δοκίμασα τελευταία και νομίζω μου ταιριάζει: ένα βιολογικό Μοσχάτο από τη Σάμο, το Muscat Nature Selection ’21 από το Οινοποιείο Nopera.
Πώς γεννιέται ένα μουσικό κομμάτι; Τι σου φέρνει έμπνευση και τι μπορεί να στην «πάρει»;
Δεν μπορώ εύκολα να ορίσω πώς ξεκινάω να γράφω ένα κομμάτι. Μπορεί να συμβεί οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας. Πολλές φορές, ένας μουσικός πειραματισμός σε οδηγεί στο να δημιουργήσεις κάτι καινούργιο και να εμπνευστείς από πράγματα που δεν φαντάζεσαι. Μια θέα, ένα νέο πολιτικό ή κοινωνικό θέμα, μια απλή σκέψη, ένα συναίσθημα. Μου αρέσει να περπατάω και γενικά να κυκλοφορώ, οπότε σίγουρα εμπνέομαι και από τα πράγματα που συμβαίνουν γύρω μου κατά τη διάρκεια μιας βόλτας μου ή μιας δουλειάς μου. Η καθημερινότητα μου δίνει τόσα καλλιτεχνικά ερεθίσματα!
Όταν ξεκινήσεις να δουλεύεις τη νέα σου σύνθεση και τα πράγματα έχουν μπει σε μια ροή, δύσκολα γυρνάς πίσω και κανείς ή τίποτα δεν μπορεί να σου σταθεί εμπόδιο στο να την ολοκληρώσεις. Μετά ανυπομονώ να την ακούσω, είτε παιγμένη από το γκρουπ μου είτε από κάποιο άλλο μουσικό σχήμα.
Είσαι από τους πιο δραστήριους και πιο αγαπητούς μουσικούς της γενιάς σου. Τι περιμένουμε στο άμεσο μέλλον από εσένα;
Ετοιμαζόμαστε να ηχογραφήσουμε με το γκρουπ μου το καινούργιο μου άλμπουμ, που θα κυκλοφορήσει και σε βινύλιο για τους λάτρεις του είδους, και μετά το καλοκαίρι να το παρουσιάσουμε σε όλη την Ελλάδα και στο εξωτερικό. Τον Απρίλιο ολοκληρώνεται η σειρά «Τζαζ στο Μουσείο» στο Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή για φέτος και ξεκινάμε τον Ιούνιο τις συναυλίες στην πλατεία της Πειραιώς 260, ένα μίνι μουσικό φεστιβάλ, το οποίο επιμελούμαι στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. Μια ιδέα της Κατερίνας Ευαγγελάτου, καλλιτεχνικής διευθύντριας του φεστιβάλ, που φέτος διοργανώνεται για τρίτη χρονιά, με περισσότερα μουσικά σχήματα να συμμετέχουν και με περισσότερα μουσικά στιλ.
Πώς θα είναι η επόμενη δεκαετία για την ελληνική τζαζ σκηνή;
Σίγουρα, όλο και περισσότεροι και πολύ καλοί μουσικοί παίζουν τζαζ στην Ελλάδα, αλλά για να εξελιχθεί μια μουσική σκηνή χρειάζεται χώρους που να τη στηρίζουν, όπως περισσότερα jazz clubs. Επίσης, βοηθούν μέρη που φιλοξενούν σχήματα σε σταθερή βάση. Ξέρεις ότι θα πας και θα ακούσεις την τοπική σκηνή της τζαζ και όχι μόνο, γίνονται τόπος δημιουργικής συνάντησης των μουσικών και καλλιτεχνών. Δεν μπορώ να μαντέψω πώς θα είναι η σκηνή μελλοντικά, αλλά ελπίζω να είναι όλα καλύτερα.
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
Τι Κάνει Ένα Κρασί Συγκλονιστικό;
Amy Winehouse | Ένα Αστέρι που Έσβησε Νωρίς
Ποιες Συναυλίες θα Απολαύσουμε το Καλοκαίρι του 2024;
