Στη στήλη «Φωτογράφος του Μήνα» αναζητάμε προσωπικές ματιές. Η επιθυμία μας είναι να μοιραστεί μαζί μας αγαπημένες φωτογραφίες του/της, αλλά και να αποκαλύψει τον κόσμο πίσω από τα κλικ της μηχανής του/της. Προσκεκλημένη φωτογράφος για τον Δεκέμβριο του 2024 είναι η Όλγα Δέικου.
Η Όλγα Δέικου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Φλώρινα. Στα 18 της εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη για να σπουδάσει στο Τμήμα Χημικών Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής ΑΠΘ. Λίγα χρόνια μετά, στα 22 της, σπουδάζει φωτογραφία και από τα 24 της εργάζεται ως επαγγελματίας φωτογράφος. Παράλληλα με το επαγγελματικό κομμάτι της φωτογραφίας είχε πάντα την ανάγκη να εκφράζεται φωτογραφικά στην καθημερινότητά της, αποτυπώνοντας με έναν «ονειρικό ρεαλισμό» αστικά τοπία και όχι μόνο.
Η βασική της αρχή είναι να ακολουθεί «δρόμους» μη «φωτεινούς» και «προβεβλημένους». Βασικός της «οδικός φωτογραφικός χάρτης» είναι να ανακαλύπτει την ομορφιά, την αξιοπρέπεια, την περηφάνια, τα όνειρα την καθαρότητα σε μέρη όπου οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι δεν υπάρχουν.
Συνεργάζεται με έντυπα (Καθημερινή, LIFO, Βήμα, Parallaxi κ.ά.), καθώς και με ηλεκτρονικά μέσα και οργανισμούς. Επιμελήθηκε τον σχεδιασμό της αφίσας του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης #TDF23 το 2021 και πρόσφατα της ανατέθηκε η φωτογραφική αποτύπωση της αναστήλωσης της Αγοράς Μοδιάνο στη Θεσσαλονίκη. Υπάρχει μόνιμη έκθεσή της στο Οινοποιείο Κυρ-Γιάννη, με θέμα τους ανθρώπους πίσω από τη σκληρή διαδικασία του τρύγου. Γνωστά ξενοδοχεία της Θεσσαλονίκης έχουν στη συλλογή τους έργα της, ενώ συνεργάστηκε με κάποια από αυτά για τον σχεδιασμό της εταιρικής τους ταυτότητας μέσω των εικόνων της. Έργα της ανήκουν στη μόνιμη συλλογή του οργανισμού MOMUS, ενώ έχει επιμεληθεί και εξώφυλλα βιβλίων και δίσκων.
Τι είναι αυτό που θα τραβήξει το βλέμμα και θα σας κάνει να σηκώσετε την κάμερα; Είναι ο φωτογράφος ένας καλλιτέχνης που φιλοσοφεί για μια στιγμή; Για όσο κρατάει ένα κλικ;
Είναι οτιδήποτε με το οποίο θέλω να συνδεθώ. Η ανάγκη εκφραστικότητας μέσω της φωτογραφίας αποτελούσε πάντα ένα όπλο, μια δύναμη να ξεπερνώ παραμέτρους, δυσκολίες μου εσωτερικές, και με την ασφάλεια που μου πρόσφερε η απόσταση μέσω της κάμερας να παρατηρώ το κόσμο. Είναι ουσιαστικά ένας τρόπος ασφαλούς σύνδεσής μου με τον κόσμο. Όταν νιώσω ότι θέλω να συνδεθώ με κάτι, θα σηκώσω την κάμερα.
Δεν πιστεύω ότι ο φωτογράφος φιλοσοφεί τη στιγμή που φωτογραφίζει. Πιστεύω ότι είναι απόλυτα συνδεδεμένος με τον εαυτό του, προσωπικά πάντα με κινητοποιεί το συναίσθημα. Τη στιγμή που αισθάνομαι την ανάγκη να φωτογραφίσω, κάτι νιώθω, πολλές φορές δεν μπορώ να το προσδιορίσω, και εκεί με βοηθάει η κάμερα.
Θα θέλατε να μας συστήσετε τις αγαπημένες σας φωτογραφικές μηχανές;
Από τα 24 μου που ασχολούμαι επαγγελματικά με τη φωτογραφία πάντα φωτογράφιζα με Canon. Ξεκίνησα με μια Canon 5d mark ii, στη συνέχεια ακολούθησαν οι επόμενες σειρές dslr της Canon, τα τελευταία 5 χρόνια φωτογραφίζω με mirrorless σώματα, βασικό σώμα η Canon r5 και σαν δευτερο μια r6.
Από την αναλογική κάμερα στην πλήρη ψηφιοποίηση. Καθώς αλλάζει ο εξοπλισμός, αλλάζει και ο τρόπος με τον οποίο φωτογραφίζουμε;
Στην προσωπική φωτογραφική μου διαδρομή, αναλογική φωτογραφία έκανα μόνο στη σχολή. Όλα τα χρόνια που φωτογραφίζω είμαι με ψηφιακά σώματα. Όταν φωτογραφίζω χωρίς ψηφιακά μέσα, ο ψυχαναγκαστικός χαρακτήρας μου δεν είναι ποτέ ικανοποιημένος. Θα κάνω πολλά κάδρα και πολλά κλικ για να πω «αυτή είναι η εικόνα που θέλω». Κάτι που με το φιλμ δεν μπορείς να το έχεις εύκολα.
Επεξεργάζεστε τις φωτογραφίες σας; Η ψηφιακή επεξεργασία είναι απαραίτητη συνθήκη στη φωτογραφία σήμερα;
Ναι και στα δύο. Προσωπικά, τη στιγμή της λήψης φαντάζομαι το αποτέλεσμα. Τότε θα προσπαθήσω να σκηνοθετήσω όσο πιο ικανοποιητικά μπορώ το φως, το θέμα, αλλά μετά σίγουρα θα παρέμβω και με επεξεργασία. Συνήθως η επεξεργασία τελειώνει όταν η εικόνα προκαλεί σε εμένα την ίδια συναισθήματα, με κάνει να νιώσω κάπως.
Εκτυπώνετε τις φωτογραφίες σας;
Πλέον, ναι. Πέρα από εκθέσεις, έχω πουλήσει έργα μου σε ιδιώτες και ξενοδοχεία. Την πρώτη καλλιτεχνική ανάθεση μου την έδωσε το κτήμα Κυρ-Γιάννη. Είναι πολύ σημαντικό να σε εμπιστεύονται ως καλλιτέχνη πρώτα και μετά ως φωτογράφο. Έτσι αισθάνεσαι την απόλυτη ελευθερία να δημιουργήσεις όπως θες εσύ. Τα έργα υπάρχουν σε μόνιμη έκθεση στο Γιαννακοχώρι, στη Νάουσα.
Επίσης έχουν στην κατοχή τους έργα μου ξενοδοχεία της Θεσσαλονίκης. Τον Σεπτέμβριο έκανα και μια ατομική έκθεση φωτογραφίας στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιαρχος, με μεγάλα εξωτερικά τυπώματα. Όταν βλέπεις τη δουλειά σου εκτυπωμένη, το συναίσθημα είναι απερίγραπτο.
Σε ποιους φωτογράφους έχετε «αδυναμία»; Θέλετε να αναφέρετε τους αγαπημένους σας;
William Eggleston, Richard Avedon, Alec Soth, Stephen Shore, Martin Parr.
Τελικά, τι σημαίνει για εσάς η φωτογραφία; Καταγραφή και αποτύπωση της πραγματικότητας, «μεταμόρφωση» της πραγματικότητας, έκφραση, άσκηση «ύφους»;
Είναι όλα τα παραπάνω. Προσωπικά, η μεταμόρφωση είναι πιο κοντά σε αυτό που πρεσβεύω εγώ. Είναι ανάγκη εσωτερική το να ψάχνω την «ομορφιά» την καθαρότητα, την αξιοπρέπεια, την αλήθεια σε συνθήκες και μέρη όπου φαίνεται να μην υπαρχουν.
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
Φωτογράφος του Μήνα | Βασίλης Γεροντάκος
Φωτογράφος του Μήνα | Agis Peterson
