Στον απόηχο του Οινοράματος, που φέτος έκλεισε ως θεσμός τα 30 του χρόνια, η διαπίστωση ότι συνολικά οι οινικές εκθέσεις έχουν γίνει περισσότερες, μεγαλύτερες και με κοινό που έρχεται να δοκιμάσει και όχι για να πιει είναι πιο ισχυρή από ποτέ.
Η διαφορά συγκριτικά με το παρελθόν είναι σημαντική, ποσοτικά και ποιοτικά. Είναι φανερό πως οι επισκέπτες των εκθέσεων είναι τουλάχιστον υποψιασμένοι. Ξέρουν από καλές χρονιές, από ποικιλίες που κάποτε δεν μπορούσαν καν να προφέρουν. Γνωρίζουν τις περιοχές στις οποίες καλλιεργούνται τα αμπέλια και παράγονται τα κρασιά. Μιλούν για το terroir και αναφέρονται σε χαρακτηριστικά χωρίς να έχουν τελειώσει το WSPC.1
Η κουλτούρα των νέων καταναλωτών είναι διαφορετική και είναι και αυτή μια παράμετρος για να συνειδητοποιήσουμε –και μέσω αυτού– την επανάσταση του ελληνικού αμπελώνα, η οποία συντελέστηκε ανεπαίσθητα και ειρηνικά.
Πράγματι, η τελευταία πενταετία αποδείχθηκε η καλύτερη για τον ελληνικό αμπελώνα – ένας από τους λίγους τομείς που άνθισε την περίοδο της πανδημίας. Είχε πάρει φόρα λίγο πριν και γιγαντώθηκε κατά τη διάρκειά της, για να συνεχίσει ακάθεκτη μέχρι σήμερα. Τα οινοποιεία πολλαπλασιάστηκαν. Οι πωλήσεις των ελληνικών κρασιών, σύμφωνα με τις εταιρείες διανομής, διπλασιάζονται κάθε χρόνο. Τα σημεία εστίασης που περιλαμβάνουν στις λίστες τους ελληνικά κρασιά είναι περισσότερα από ποτέ.
Είναι πολλά πια τα wine bars και εστιατόρια, πολλοί οι χώροι εστίασης, που προβάλλουν, γιατί θεωρούν πως προσθέτει αξία, τις ετικέτες από τα ελληνικά οινοποιεία που προσφέρουν. Ο κύκλος δε των προμηθευτών διευρύνεται, οι οινόφιλοι μπορούν να βρουν κρασιά μικρών παραγωγών, όπως των μελών του ΣΜΟΕ,2 σε χώρους εστίασης σε όλη την Ελλάδα. Τα ελληνικά φυσικά κρασιά και orange έγιναν πολιορκητικός κριός για μπαρ και εστιατόρια που απευθύνονται σε μια νέα γενιά που ψάχνει να δοκιμάσει νέες προτάσεις.
H από Κοινού Συνεργασία Δημιουργεί Προϋποθέσεις Ανάπτυξης
Προφανώς υπάρχουν πολλά ζητήματα προς επίλυση. Πολλά θέματα που αγγίζουν πολιτικές του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, προβλήματα για τα οποία θα πρέπει να βρεθούν λύσεις, χρόνιες εκκρεμότητες που χρειάζεται να διευθετηθούν. Αλλά και οι οινοποιοί οφείλουν να διαμορφώσουν τις εξελίξεις σε ό,τι αφορά ένα κομμάτι που κατεξοχήν τους αφορά, αυτό του οινοτουρισμού, και όχι απλώς να παρακολουθούν τις εξελίξεις όπως γίνεται σήμερα.
Αφουγκραζόμενοι τις νέες τάσεις στον τουρισμό, πρέπει να απευθυνθούν στο νέο κοινό που διαμορφώνεται εκτός της υψηλής σεζόν και των μαζικών τουριστικών διαδρομών, στο κοινό που θα αναζητήσει και στην ηπειρωτική Ελλάδα περιοχές χωρίς, παραδοσιακά, επισκεψιμότητα, και να τους προσφέρουν εμπειρίες. Γαστρονομικά τα πλεονεκτήματα της χώρας είναι πολλά και, σε συνδυασμό με το υπέροχο φυσικό τοπίο, γίνονται ακαταμάχητα συγκρινόμενα με άλλα σημεία στην Ευρώπη. Ο σχεδιασμός, ωστόσο, πρέπει να είναι κοινός, καρπός της συνεργασίας ιδιωτών και κράτους. Της τοπικής κοινωνίας και όλων όσοι έχουν την οποιαδήποτε εμπλοκή με το κομμάτι του τουρισμού.
Είναι σημαντικό, πάντως, που αυτή η «οινική επανάσταση» δεν επικεντρώνεται μόνο στην Αθήνα. Η συντριπτική πλειονότητα των οινοποιείων βρίσκεται εκτός Αθηνών. Σύμφωνα με το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, οι άδειες των οινοποιείων έχουν ξεπεράσει τις 1.600. Πολλά από αυτά είναι επισκέψιμα, αρκετά όμως χωρίς να το κάνουν επίσημα – η πόρτα ανοίγει κατόπιν τηλεφωνικής απόπειρας εκ μέρους των επισκεπτών.
Πολλά οινοποιεία, ευτυχώς, συνεργάζονται και έτσι δημιουργούν προϋποθέσεις μεγαλύτερης επισκεψιμότητας αλλά και πολυήμερης παραμονής των επισκεπτών. Όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των οινοποιείων που μπορούν να επισκεφτούν σε μια περιοχή οι επισκέπτες, τόσο περισσότερο χρόνο θα διαθέσουν. Ένα οινοποιείο, όσο γοητευτικό κι αν είναι, θα γίνει απλώς η αφορμή μιας παράκαμψης, όχι λόγος επίσκεψης.
Οι προτάσεις από τις γεωπονικές σχολές της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας αποτελεί καλό οδηγό κάθε χρόνο για πολλούς οινοποιούς. Και τα παιδιά της δεύτερης ή τρίτης γενιάς που παίρνουν τα ηνία στα οινοποιεία έχουν μια φρέσκια ματιά στα πράγματα, τους αρέσει η συνεργασία, αντιλαμβάνονται με άλλους όρους το επιχειρείν. Ναι, υπάρχει η ανασφάλεια που γεννά η κλιματική κρίση, η οποία θα ωφελήσει τους ορεινούς αμπελώνες, όμως θα οδηγήσει και σε επιλογές γηγενών ποικιλιών που θα είναι πιο ανθεκτικές.
Το Ελληνικό Κρασί Ταξιδεύει στον Κόσμο
Στην Prowein, τη μεγαλύτερη έκθεση στον κόσμο για το κρασί, που γίνεται σε λίγες ημέρες στη Γερμανία, θα έχουν περίπτερο πάνω από 130 ελληνικά οινοποιεία. Θα γίνουν συναντήσεις με επαγγελματίες, θα γνωρίσουν ακόμη περισσότεροι τον ελληνικό αμπελώνα – και μαζί τους εκατομμύρια τουρίστες που πίνουν πλέον ελληνικές ποικιλίες και γίνονται οι πρεσβευτές τους σε όλον τον πλανήτη.
Όταν οι υπολογισμοί για την περιοχή του κρασιού στην Ελλάδα (για το εγχώριο wine industry) υπολογίζονται σε κάποια εκατομμύρια ευρώ, σημαίνει ότι κάτι έχει γίνει και όλα αυτά μόνο θετικό πρόσημο έχουν. Στην αθηΝΕΑ, διαβλέποντας τη δυναμική αυτή, δημιουργήσαμε πριν από έξι χρόνια το Carpe Vinum, ένα coffee table magazine αλλά και portal για το κρασί, για να συμβάλλουμε στην ανάγκη προβολής και δημοσιότητας που έχει ανάγκη ο ελληνικός αμπελώνας. Αλλά και για τα κρασιά που πίνουμε παρέα με όσους αγαπάμε ή θα αγαπήσουμε. Γιατί το κρασί, πάνω απ’ όλα, δημιουργεί σχέσεις και χτίζει τις ανθρώπινες ιστορίες.
1. Πιστοποιημένος εκπαιδευτικός οργανισμός στα αλκοολούχα ποτά | 2. Σύνδεσμος Μικρών Οινοποιών Ελλάδος
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
Τι Κάνει Ένα Κρασί Συγκλονιστικό;
Έλσα Εξάρχου: «Στον Βιώσιμο Τουρισμό Έχει Προτεραιότητα το Τοπικό Οικοσύστημα»
Διεθνής Διαγωνισμός Οίνου Θεσσαλονίκης | Τα Καλύτερα για το Ποτήρι μας
