Από τα βιβλία δεν θα μπορέσω να ξεφύγω ποτέ. Με συντρόφευσαν στα παιδικά χρόνια, μεγάλωσαν μαζί μου στην εφηβεία, εξελίχθηκαν στο πανεπιστήμιο και να ‘μαι, ακόμα μαζί τους. Πολλές φορές γυρνάω πίσω στα ίδια αναγνώσματα, άλλες πέφτουν στα χέρια μου διαμάντια και άνθρακες, όμως πάντα οι χάρτινοι ορίζοντες που ανοίγει ένα βιβλίο θα με σαγηνεύουν.
Ατελείωτες ώρες στον Βέλμαχο στην Κυψέλη. Ποιος τον θυμάται άραγε; Ένας υπέροχος άνθρωπος στα παιδικά μου μάτια, που με άφηνε να διαβάζω ό,τι ήθελα. Μετά από χρόνια, η Πρωτοπορία και η Πολιτεία έγιναν οι νέες μου φίλες. Το ίδιο και ο Ευριπίδης. Ακόμα και σήμερα θα με γοητεύσει ένα σπίτι με πλούσια βιβλιοθήκη, και θα με δείτε με το κεφάλι γερμένο, να διαβάζω τους τίτλους.
Αρκετή η αναπόληση για σήμερα – ας δούμε τι διαβάσαμε πρόσφατα από τις Εκδόσεις Πατάκη.
Tom Hanks – Ασυνήθιστα Στοιχεία
Ο Tom Hanks άφησε για λίγο τα πλατό και έγραψε ένα όμορφο βιβλίο, θαρρείς με γραφομηχανή. Γιατί όχι, άλλωστε, καθώς οι 17 ιστορίες που διηγείται έχουν όλες μια γραφομηχανή ως κοινό σημείο. Κάποιες συνδέονται μεταξύ τους, κάποιες νομίζεις ότι έχουν βγει από τη δική του, μάλλον συναρπαστική ζωή, ενώ αρκετές εκπλήσσουν, συγκινούν ή σε κάνουν να γελάσεις, σκεπτόμενος τον Hanks στο ρόλο του πρωταγωνιστή. Το σημαντικό είναι ότι απλώνει μπροστά στον αναγνώστη πολλές πτυχές της Αμερικής, με τις ακρότητές της, τις ομορφιές της, τις ευκαιρίες που μπορεί να προσφέρει, αλλά και τις απογοητεύσεις που μπορεί να επιφυλάσσει. Διαβάζεται ευχάριστα, αν μάλιστα έπρεπε να ξεχωρίσω 2 ιστορίες, αυτές θα ήταν το “Για Εμάς το Παρελθόν Είναι Σημαντικό”, στην οποία ο ήρωάς μας ζει σ’ ένα φανταστικό μέλλον και επιστρέφει, επί πληρωμή, στο 1939 για να ερωτευτεί, αλλά και το “Βιογραφικό”, που τοποθετεί στο 1978 μια νέα ηθοποιό που προσπαθεί να βρει το δρόμο της στη βροχερή και αφιλόξενη Νέα Υόρκη, μέχρι που η λύτρωση της χτυπάει αναπάντεχα την πόρτα.
David Brewer – Ελλάδα 1940-1949: Πόλεμος, Κατοχή, Αντίσταση, Εμφύλιος
Η ελληνική τραγωδία της δεκαετίας του ’40 συμπυκνώνεται σ’ ένα ιστορικό βιβλίο επιστημονικά τεκμηριωμένο και άρα ψύχραιμο και ανοιχτό στις διαφορετικές οπτικές. Από τις προετοιμασίες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, φτάνουμε μέχρι το τέλος του ελληνικού εμφυλίου σε 28 κεφάλαια. Ιδανικό για όποιον δεν έχει εντρυφήσει στην ελληνική ιστορία και καθηλωτικό για τους γνώστες, καθώς τα γεγονότα ξεδιπλώνονται μπροστά τους. Ο συγγραφέας είναι ξεκάθαρο ότι έχει πραγματοποιήσει ενδελεχή μελέτη και καταφέρνει να ισορροπήσει τις διαφορετικές αναγνώσεις της ιστορίας της συγκεκριμένης δεκαετίας, που ακόμα και σήμερα προκαλεί τα πάθη σε πολιτικές ή ιστορικές συζητήσεις. Η μόνη μου διαφωνία σχετίζεται με τη μη χρήση ως πηγή, όπως προκύπτει από την ελληνική βιβλιογραφία, του βιβλίου του Διονύση Χαριτόπουλου “Άρης, ο Αρχηγός των Ατάκτων”, καθώς ο Έλληνας συγγραφέας έχει πραγματοποιήσει εξίσου σοβαρή δουλειά, αδιάφορα από το αν το βιβλίο του είναι βιογραφικό. O David Brewer, ομότιμος καθηγητής Κλασικών Σπουδών στην Οξφόρδη, έχει εκδώσει άλλα 2 ιστορικά βιβλία για τη χώρα μας, εξίσου αξιόλογα και προσεγμένα.
Charles Bukowski – Για τον Έρωτα
Με τον Henry Chinaski -το καλλιτεχνικό alter ego του Charles Bukowski- δεν ξεμπερδεύεις εύκολα, αν σου αρέσει ο λόγος του. Μετά το θάνατo του συγγραφέα το 1994 εκδόθηκαν διάφορα ακυκλοφόρητα κείμενά του, αλλά και ανθολογίες, όπως τα “Για τις Γάτες” και “Για τη Γραφή”, αλλά και το “Για τον Έρωτα”, σε επιμέλεια του Abel Debritto και μετάφραση του Γιώργου Λαμπράκου, για το οποίο θα σας μιλήσω σήμερα. Ο Bukowski έζησε την άγρια πλευρά της Αμερικής, αλλά και την αναγνώριση, χωρίς να αλλοιωθεί. Οι αγάπες του ήταν ακραίες και εκτός πραγματικότητας για τους πολλούς. Ποτό στα χειρότερα μπαρ, έρωτες τελειωμένοι πριν αρχίσουν, επιδόματα, πόρνες, ενοικιαζόμενα δωμάτια, τσιγάρα και πανταχού παρούσα μια γραφομηχανή. Απίθανες ιστορίες φτώχειας από τα ταξίδια του σε ολόκληρη τη χώρα, με βάση του πάντοτε το Λος Άντζελες. Από τις άγνωστες γυναίκες, στις 2 συζύγους του, Linda και Barbara, αλλά και την κόρη του Marina, στις οποίες αφιέρωνε ή άφηνε ξεκάθαρα μηνύματα αγάπης στα γραπτά του. Η γλώσσα του μπορεί να σοκάρει και η ειλικρίνειά του είναι συγκλονιστικά ωμή, αλλά το μωσαϊκό που διαμορφώνει με τις ιστορίες του θα σας προτείνει “να κάνετε μια βόλτα στην άγρια πλευρά” – αν και είναι εξαιρετικά πιθανό να μη του άρεσε ο Lou Reed…
