Χρυσός Λέοντας που απέσπασε η Laura Poitras για το «All the Beauty and the Bloodshed» («Όλη η Ομορφιά και η Αιματοχυσία») δεν είναι απλώς η επιβράβευση μιας άρτιας καλλιτεχνικής δημιουργίας, αλλά η απόδειξη πως το σινεμά είναι –ενίοτε– μέσο διαμόρφωσης κοινωνικοπολιτικής σκέψης. Τρόπος συνάντησης με φλέγοντα ζητήματα, τα οποία, όσο και αν καταγράφονται στον Τύπο, ακολουθούν τη μοίρα της επικαιρότητας: ξεχνιούνται άμα τη εμφανίσει της επόμενης είδησης.
Η βραβευμένη ταινία –που προβάλλεται αυτή την Παρασκευή στις Νύχτες Πρεμιέρας– είναι ένα επικό ντοκιμαντέρ που ακολουθεί τη ζωή της Nan Goldin, της Αμερικανίδας ακτιβίστριας φωτογράφου, ιδρύτριας του οργανισμού PAIN (Prescription Addiction Intervention Now) και πρωτοπόρου στην ανάδειξη της σκανδαλώδους δράσης της οικογένειας Sackler.
Η Κρίση των Οπιοειδών στις ΗΠΑ
Η εν λόγω οικογένεια, μέσα από τη φαρμακοβιομηχανία της Purdue Pharma, έστησε ένα τεράστιο δίκτυο νόμιμης διακίνησης οπιοειδών εθιστικών φαρμάκων (με το OxyContin κυριότερο όλων), κατηγορήθηκε για υπερσυνταγογραφήσεις και προσεταιρισμό –με το αζημίωτο– γιατρών, δέχτηκε 2.000 μηνύσεις από χρήστες του φαρμάκου, οι οποίοι πλέον ήταν εθισμένοι, και βρέθηκε υποχρεωμένη να καταβάλλει υπέρογκα ποσά –πολύ λιγότερα από όσα έχει κερδίσει πάντως– ως αποζημίωση.
Η περίπτωση της Purdue Pharma –η εταιρεία βρίσκεται ακόμη σε νομικές διευθετήσεις– που πρωταγωνιστεί στην κρίση των απιοειδών στις ΗΠΑ είναι μια από τις πολλές παραμέτρους της σκανδαλώδους πολιτικής που επιτρέπει στις φαρμακοβιομηχανίες –και κατ’ επέκταση στα φαρμακεία– να παρασκευάζουν και να διακινούν ισχυρότατα παυσίπονα τύπου OxyContin, των οποίων η διάθεση αποφέρει τεράστια κέρδη από τη μια και τραγικές απώλειες από την άλλη.
Το 2012, το New England Journal of Medicine, για παράδειγμα, δημοσίευσε μελέτη που διαπίστωνε ότι «το 76% εκείνων που ζητούσαν βοήθεια για τον εθισμό στην ηρωίνη ξεκίνησε με την κατάχρηση φαρμακευτικών ναρκωτικών, κυρίως OxyContin». Aπό το 1999 έως το 2016, περισσότεροι από 453.300 Αμερικανοί πέθαναν από υπερβολική δόση συνταγογραφούμενων ή παράνομων οπιοειδών, ενώ ανάμεσα στις φαρμακοβιομηχανίες που είναι κυρίως υπεύθυνες για τη διάθεση αυτών των φαρμάκων φιγουράρουν και κολοσσοί όπως η Johnson & Johnson.
Το «All the Beauty and the Bloodshed» είναι ακόμη μια μικρή απόδειξη του πακτωλού χρημάτων που συσσωρεύoνται χάρη στη διακίνηση οπιοειδών και η ιστορία της Purdue Pharma τρανή απόδειξη πως συχνά, μπροστά στον βωμό του κέρδους, η ανθρώπινη ζωή δεν έχει ιδιαίτερη αξία.
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
Διερευνώντας την Εθνική Ουκρανική Ταυτότητα
SOTEU 2022: Για Μια Ευρώπη με Αποφασιστικότητα και Αλληλεγγύη
