Όνομα: Ιωάννης Ιωάννου
Επάγγελμα: Ακαδημαϊκός – Associate Professor, London Business School
Τόπος Κατοικίας: Λονδίνο
Είναι ίσως το πιο “hot” θέμα του επιχειρηματικού ακαδημαϊκού χώρου: Επιχειρηματική Βιωσιμότητα και Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη (ΕΚΕ), πώς δηλαδή οι επιχειρήσεις μπορούν να χαράξουν στρατηγική, με γνώμονα το ήθος, την προσφορά στην κοινωνία και τον σεβασμό στο περιβάλλον, δημιουργώντας δομές που δίνουν έμφαση στη διαφάνεια, με απώτερο στόχο το κοινωνικό, αλλά και επιχειρηματικό, όφελος και κέρδος.
Ο Γιάννης Ιωάννου είναι ένας από τους κορυφαίους ακαδημαϊκούς παγκοσμίως στον κλάδο αυτό. Όταν ξεκίνησε να ασχολείται με την έρευνα πάνω στην Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη, πολύ λίγοι γνώριζαν τι σημαίνει ο όρος και ποιες είναι οι προεκτάσεις του. Το κυνήγησε αρκετά, στην αρχή με επιμονή, για να φτάσει σήμερα η ερευνά του -και ο ίδιος ως ομιλητής- να είναι περιζήτητοι παγκοσμίως. Τον συνάντησα στο γραφείο του στο Λονδίνο, όπου μόλις είχε γυρίσει από ομιλίες στην Ελλάδα και τη Βαρσοβία, ενώ ετοίμαζε τις βαλίτσες του για Μάλτα, Σάο Πάολο και Γρανάδα.
Μεγάλωσε στην Κύπρο και μετά το στρατιωτικό του (υποχρεωτικό για τους άνδρες στην Κύπρο), και χωρίς να γνωρίζει πολλά για τα αμερικανικά πανεπιστήμια, έκανε αιτήσεις για υποτροφία, μεταξύ άλλων και στο πανεπιστήμιο του Yale. Με αφοπλιστική ειλικρίνεια που μόνο άνθρωποι με την αυτοπεποίθηση της επιτυχίας έχουν, μου εκμυστηρεύτηκε ότι δεν γνώριζε τι σημαίνει Yale κι ότι απλά το είχε ακούσει στην αγαπημένη του τότε τηλεοπτική σειρά: το Beverly Hills 90210.
Το Yale, λοιπόν, τον καλωσόρισε, δίνοντάς του υποτροφία, και έτσι ο Γιάννης βρέθηκε στο αεροπλάνο να κάνει το πρώτο του υπερατλαντικό ταξίδι. Αποφοίτησε από το Yale magna cum laude, με κατεύθυνση στα Οικονομικά και Μαθηματικά, και στη συνέχεια έκανε διδακτορικό σε Business Economics στο Πανεπιστήμιο του Harvard και το Harvard Business School.
Από το 2009 διδάσκει στο London Business School, όπου σήμερα έχει τη θέση του μόνιμου Associate Professor, με δημοσιεύσεις στα πιο περίοπτα ακαδημαϊκά περιοδικά και με πάνω από 70 ομιλίες σε όλο τον κόσμο. Kατά καιρούς, έχει αρθρογραφήσει σε ειδησεογραφικά μέσα όπως οι Financial Times, το Bloomberg, ο Guardian, το BBC, η Le Monde και το Forbes.
Mιλάει με πάθος για τη δουλειά του, θεωρεί τον εαυτό του τυχερό και είναι αεικίνητος, κάτι που ίσως είναι και το μυστικό της επιτυχίας του.
3 πράγματα που σου αρέσουν περισσότερο στο Λονδίνο;
Τα Χριστούγεννα, η μικρή Βενετία και η καινοτομία και η δημιουργικότητα του Ανατολικού Λονδίνου.
Η δουλειά σου: πάθος ή τρόπος για να εξασφαλίζεις τα προς το ζην;
Πάθος, από τη φύση του το αντικείμενο της δουλειάς μου είναι τέτοιο, ασχολούμαι με περιβαλλοντικά και κοινωνικά θέματα, που αφορούν πλέον όλον τον κόσμο. Δε γίνεται να μην είναι πάθος!
Τι σε κάνει να σηκώνεσαι από το κρεβάτι κάθε πρωί;
Είμαι σε ένα σημείο της ζωής μου που έχω καταφέρει να έχω ισορροπία σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο και αυτή η ισορροπία-αρμονία μου δίνει κίνητρο.
Πού θες να βρίσκεσαι σε 10 χρόνια;
Έχω υπάρξει τόσο τυχερός! Θα είμαι όπου με πάει η ζωή.
Πες μας κάτι για τον εαυτό σου που δεν μπορούμε να καταλάβουμε εκ πρώτης όψεως…
Ότι μου αρέσουν τα τατουάζ. Έχω μια τίγρη και ένα φοίνικα στο αριστερό πόδι και είμαι σε αναζήτηση του επόμενου.
Σου λείπει η Κύπρος;
Όχι, δεν μου λείπει. Πάω συχνά.
Ποιο θα ήταν (αν υπήρχε) αυτό που θα έφερνες από την Κύπρο στο Λονδίνο και γιατί;
Τον ήλιο και το γαλάζιο ουρανό! Και τους προαύλιους, εξωτερικούς χώρους: κάτι που λείπει τόσο πολύ από τα περισσότερα σπίτια στο Λονδίνο… ένας κήπος ή ένα μπαλκόνι.
Είσαι ένας άνθρωπος πολυταξιδεμένος. Ποιο θα έλεγες ότι είναι το ομορφότερο μέρος του κόσμου για σένα;
Η Ινδονησία. Η φύση είναι κάτι μοναδικό, τα καταλύματα επίσης. Έχω τις καλύτερες αναμνήσεις.
Οι άνθρωποι έχουν την τάση να αλλάζουν συμπεριφορά όταν βρίσκονται σε ένα νέο περιβάλλον. Πες μας, υπάρχει ένας τομέας στον οποίο είδες τη δική σου συμπεριφορά να αλλάζει όταν βρέθηκες να ζεις στο εξωτερικό;
Δε θα το έλεγα. Προσαρμόζομαι στο περιβάλλον και αυτό είναι σημαντικό να το έχει κάποιος. Εμένα με έχει βοηθήσει πολύ στη μέχρι τώρα πορεία μου, αλλά δεν αλλάζει η συμπεριφορά μου.
Στην Ελλάδα γίνεται πολύς λόγος για το λεγόμενο brain drain και για το πώς μπορούμε να κρατήσουμε τα νέα παιδιά στη χώρα μας. Εσένα τι θα σε έκανε να γυρίσεις πίσω;
Την ανακαλύπτω πάλι την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Έχει όντως προτερήματα για τους Έλληνες που θέλουν τον όμορφο καιρό, την καλή ποιότητα ζωής. Λείπουν δυστυχώς οι δομές και οι υποδομές, και λόγω της κρίσης, η χώρα έχει μείνει κάπως πίσω σε αυτό το κομμάτι. Είναι κάποια πράγματα που για τους ξένους ακαδημαϊκούς φαίνονται πρωτόγνωρα: η ενασχόληση των κομμάτων με τα ακαδημαϊκά τεκταινόμενα, το ακαδημαϊκό άσυλο, η απαγόρευση των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Κατανοώ ότι η κάθε χώρα έχει την ιστορία της και ότι κάποιες αποφάσεις πάρθηκαν σε συγκεκριμένες ιστορικές στιγμές και είχαν νόημα, χρειάζεται όμως πλέον εκσυγχρονισμός.
Τι θα συμβούλευες τα νέα παιδιά που θέλουν να ακολουθήσουν την πορεία σου;
Νομίζω ότι για να ακολουθήσει κάποιος ακαδημαϊκή πορεία χρειάζεται να είναι ανήσυχο πνεύμα και επίμονος χαρακτήρας. Πρέπει να ενδιαφέρεται ουσιαστικά για την έρευνα και να αναζητά απαντήσεις σε σημαντικά ερωτήματα, αναζητώντας την αλήθεια. Τα νέα παιδιά δεν πρέπει να φοβούνται να κάνουν αίτηση για διδακτορικά προγράμματα στο εξωτερικό και να στοχεύουν τα κορυφαία πανεπιστήμια του κόσμου. Η συμβουλή μου θα ήταν να είναι φιλόδοξοι, αλλά συγχρόνως πρόθυμοι να πάρουν ρίσκα και να αφήσουν τη βολή τους.
