Έπειτα από μια καθημερινή καταμέτρηση χιλιάδων νεκρών και τραυματιών να το πούμε ελπιδοφόρο αυτό το νέο; Ναι! Να το πούμε. Ισραήλ και Παλαιστίνιοι της Χαμάς κατέληξαν σε συμφωνία για προσωρινή κατάπαυση του πυρός, διάρκειας αρχικά τεσσάρων ημερών και με πιθανή διεύρυνσή της. Στόχος είναι να απελευθερωθεί ένας αριθμός ομήρων που κρατάει η Χαμάς εδώ και 1,5 μήνα, αλλά και να ανοίξουν ανθρωπιστικοί διάδρομοι για βοήθεια και για απομάκρυνση των βαριά τραυματισμένων και αμάχων εκτοπισμένων στη Γάζα.
Η απελευθέρωση βασικά είναι ανταλλαγή, καθώς θα απελευθερωθούν και από το Ισραήλ 150 Παλαιστίνιοι κρατούμενοι, κυρίως γυναίκες και παιδιά. Όπως έγινε γνωστό, το βασικό προαπαιτούμενο στις διαπραγματεύσεις ήταν η απελευθέρωση τουλάχιστον 50 Ισραηλινών ομήρων. Στο πλαίσιο της συμφωνίας αναμένεται επίσης να εισέλθουν εκατοντάδες φορτηγά (τουλάχιστον 300) με ανθρωπιστική βοήθεια, ιατρικό υλικό και καύσιμα σε όλα τα τμήματα της Λωρίδας της Γάζας. Σημαντικό ρόλο ώστε να φτάσουν οι δύο πλευρές σε μια πρώτη συμφωνία έπαιξε η μεσολάβηση του Κατάρ αλλά και των ΗΠΑ.
Έχει ενδιαφέρον, όμως, να πάμε και λίγο πίσω στην ιστορία. Ισραήλ και Παλαιστίνιοι… μια ιστορία γεμάτη βία! Η υπόθεση ομηρίας δεν είναι η πρώτη, είναι όμως η μεγαλύτερη σε έκταση στα 75 χρόνια διενέξεων, προστριβών και αίματος. Κατά τη διάρκεια της αραβοϊσραηλινής σύγκρουσης, διάφορες ένοπλες παλαιστινιακές ομάδες έχουν αιχμαλωτίσει δεκάδες Ισραηλινούς. Συνήθως ήταν στρατιώτες, που ανταλλάσσονταν με Παλαιστίνιους κρατούμενους. Η στάση του Ισραήλ είναι περίπλοκη, καθώς έχει αντιμετωπίσει με διαφορετικό τρόπο, κατά καιρούς, τόσο τις ομηρίες όσο και τις διαπραγματεύσεις. Όπως διάβασα στο SkyNews, υπάρχει ένα «άγραφο συμβόλαιο» μεταξύ του Ισραήλ και των πολιτών που ουσιαστικά λέει ότι «δεν μένει κανείς πίσω σε εχθρικά χέρια», το οποίο, μάλιστα, σχετίζεται με το Εβραϊκό Δίκαιο.
Ένα από τα πιο γνωστά περιστατικά με Ισραηλινούς ομήρους ήταν αυτό κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του Μονάχου το 1972. Τα ξημερώματα της 5ης Σεπτεμβρίου, 8 μέλη της οργάνωσης «Μαύρος Σεπτέμβρης» εισέβαλαν στο Ολυμπιακό Χωριό, σκότωσαν 2 Ισραηλινούς, μέλη της Ολυμπιακής Ομάδας, και κράτησαν ομήρους 9 αθλητές και προπονητές. Βασικά αιτήματα των τρομοκρατών ήταν η απελευθέρωση 234 Παλαιστίνιων κρατουμένων, καθώς και μελών της γερμανικής τρομοκρατικής ομάδας RAF, και ένα αεροπλάνο για να μεταφερθούν οι όμηροι σε αραβική χώρα. Η αποτυχημένη προσπάθεια διάσωσης κόστισε τη ζωή στους 9 ομήρους και σε 5 από τους δράστες.
Τον Ιούνιο του 1976 έλαβε χώρα μια από τις πιο εντυπωσιακές προσπάθειες απελευθέρωσης ομήρων. Μια πτήση της Air France από το Τελ Αβίβ προς το Παρίσι υπέστη αεροπειρατεία από τρεις άνδρες και μια γυναίκα, μέλη του PFLP και της RAF. Το αεροπλάνο κατευθύνθηκε στο Εντέμπε της Ουγκάντας. Οι 258 επιβαίνοντες μεταφέρθηκαν σε έναν τερματικό σταθμό του αεροδρομίου, απ’ όπου απελευθερώθηκαν οι μη-Ισραηλινοί, οι ηλικιωμένοι, οι γυναίκες και τα παιδιά. Οι Ισραηλινοί αρνήθηκαν να διαπραγματευτούν για τους υπόλοιπους και οργάνωσαν επιχείρηση διάσωσης των 100 ομήρων. Στην επιχείρηση σκοτώθηκε ο επικεφαλής των Ισραηλινών κομάντο Yonatan Netanyahu, αδελφός του πρωθυπουργού του Ισραήλ, αλλά και 4 όμηροι, συν τους τρομοκράτες και πλήθος στρατιωτών της Ουγκάντα.
Ο πιο πρόσφατος Ισραηλινός όμηρος ήταν ο 19χρονος Gilad Shalit, ο οποίος αιχμαλωτίστηκε το 2006 κατά τη διάρκεια επίθεσης στο φυλάκιο στο οποίο υπηρετούσε κοντά στα σύνορα της Αιγύπτου και της Γάζας. Κρατήθηκε επί πέντε χρόνια και απελευθερώθηκε τον Οκτώβριο του 2011. Να σημειώσουμε ότι ήταν ο πρώτος στρατιώτης του Ισραήλ που επέστρεψε ζωντανός από το 1985. Ως «αντάλλαγμα» έχουν απελευθερωθεί συνολικά περισσότεροι από 1.000 Παλαιστίνιοι κρατούμενοι.
Μια αποκλιμάκωση της κατάστασης είναι αναγκαία για όλες τις πλευρές. Όπως έχω ξαναγράψει, το αίμα των αμάχων, όλων των αμάχων και πόσο μάλλον των παιδιών, πρέπει να σταματήσει να ρέει. Ποιος θα σηκώσει το βάρος;
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
Μετά τον Erdogan ο Κατακλυσμός;
