Είναι Σάββατο μεσημέρι και βρίσκομαι στην πύλη του Κτήματος Κοκοτού, περιμένοντας τη μεγάλη σιδερένια πόρτα ν’ αρχίσει να ανοίγει για να μπω. Το συναίσθημά μου σε αυτό το σημείο είναι πάντα το ίδιο. Νιώθω ότι ξεδιπλώνεται μπροστά μου ένας ξεχωριστός τόπος.
Είμαι, δε, πεπεισμένη ότι αυτή η χαρά δεν οφείλεται μόνο στο όμορφο περιβάλλον με τα αμπέλια, τα υπέροχα κρασιά, το εκκλησάκι του Άη Γιώργη του «Μεθυστή», τα λουλούδια και τα ζωάκια, αλλά κυρίως στη ζεστή φιλοξενία και τη θετική ενέργεια των ιδιοκτητών του, Ανν και Γιώργου Κοκοτού, που με υποδέχονται πάντα με την ίδια χαρακτηριστική θέρμη και διανθίζουν τις συζητήσεις μας με όμορφες ιστορίες από το παρελθόν, αλλά και με πρωτότυπες ιδέες για το μέλλον.
Στην επίσκεψή μου ετοιμάζομαι να συναντήσω τον κ. Κοκοτό, με σκοπό να δοκιμάσουμε και να σχολιάσουμε παρέα, ανάμεσα στα αμπέλια και στις αυθεντικές διηγήσεις του, το εμβληματικό κρασί του κτήματος, το Kokotos Estate.
Πώς θα περιγράφατε με μια λέξη αυτό το τόσο πληθωρικό κρασί;
Διαχρονικό!
Διαχρονικό αποκαλούμε συνήθως ένα έργο λογοτεχνίας, εικαστικής τέχνης, ένα κλασικό μουσικό έργο, ακόμη κι ένα τραγούδι. Ένα δημιούργημα γενικώς όταν αυτό, σε πείσμα του χρόνου που παρέρχεται, αντί να ξεχνιέται και να ξεθωριάζει, αντιθέτως, λες και μια εσωτερική φλόγα καίει μέσα του, λάμπει όλο και περισσότερο.
Δεν θα ήταν λοιπόν υπερβολή αν ένα δημιούργημα όπως το Kokotos Estate, που έχει τύχει των σημαντικότερων διεθνώς βραβεύσεων κι έχει αντέξει για 40 σχεδόν χρόνια συνεχούς παραγωγής στην προμετωπίδα των κρασιών υψηλής ποιότητας και συνέπειας, φέρει αυτό τον αξιοζήλευτο τίτλο του διαχρονικού.
Πού πιστεύεται ότι οφείλεται αυτή η διαχρονικότητα;
Σίγουρα το μεγαλύτερο μέρος αυτής της μακρόχρονης επιτυχημένης πορείας του οφείλεται κυρίως στον αμπελώνα του, ο οποίος από το 1980 έχει δημιουργηθεί και αναπτυχθεί στο περιορισμένης οπωσδήποτε έκτασης, λοφώδες ανάγλυφο του κτήματος και σε ύψος 450 μέτρων.
Διαχρονικό αποκαλούμε συνήθως ένα έργο λογοτεχνίας, εικαστικής τέχνης, ένα κλασικό μουσικό έργο, ακόμη κι ένα τραγούδι. Ένα δημιούργημα γενικώς όταν αυτό, σε πείσμα του χρόνου που παρέρχεται, αντί να ξεχνιέται και να ξεθωριάζει, αντιθέτως, λες και μια εσωτερική φλόγα καίει μέσα του, λάμπει όλο και περισσότερο.
Πέραν όμως αυτού, έχει συνδράμει καθοριστικά η σύσταση του ασβεστολιθικού εδάφους, σε συνδυασμό με το μικροκλίμα που δημιουργείται από το γεγονός ότι το κτήμα βρίσκεται στην κορυφή ενός από τα διάσελα της Πεντέλης με την Πάρνηθα, με τους αληγείς ανέμους του καλοκαιριού να το διατρέχουν, κρατώντας έτσι την ατμόσφαιρα δροσερή. Στοιχεία, όλα μαζί και το καθένα χωριστά, που αποτελούν για το κτήμα την επιτομή του terroir.
Αδιαμφισβήτητη απόδειξη αυτού αποτελεί το γεγονός ότι τα αποτελέσματα από την οινοποίηση σταφυλιών από οποιοδήποτε άλλο αμπελοτόπι της χώρας (ακόμη και από τον αμπελώνα που διατηρεί το Κτήμα Κοκοτού στο Κοκουνάρθι, που βρίσκεται σε απόσταση 2 μόλις χιλιομέτρων απο αυτό και από το σταφύλι του οποίου παράγουμε το απλό Cabernet Sauvignon) δεν έχουν καμία σχέση μ’ εκείνα που προκύπτουν από την οινοποίηση των σταφυλιών του 15 στρεμμάτων αμπελώνα του κτήματος.
Ένας λόγος που για δύο μόνο χρονιές στο βάθος των 37 ετών παραγωγής του, λόγω πτώσης χαλαζιού στο κτήμα, δεν έχει παραχθεί το Kokotos Estate.
Πώς θα περιγράφατε την εμπειρία μιας γευστικής δοκιμής του συγκεκριμένου κρασιού;
Κρατώντας στο χέρι ένα ποτήρι με το κρασί αυτό -κι αναδεύοντάς το- δεν μπορεί παρά να σε σαγηνεύσει το βαθύ βυσσινί του χρώμα, να σε συνεπάρουν τα αρώματα που ξεχύνονται από μέσα του και -σαν γητεμένος πια-, όταν πιεις την πρώτη γουλιά, να σε κατακλύσει μια εκμαυλιστική αίσθηση…
***
Το Kokotos Estate προέρχεται από τους αμπελώνες του Κτήματος Γ. Κοκοτού στη Σταμάτα Αττικής σε υψόμετρο 450 μέτρων. Παράγεται σε 5.000 φιάλες ετησίως και αποτελείται από την ποικιλιακή σύνθεση Cabernet Sauvignon 90% – Merlot 10%.
Πρόκειται για ένα πληθωρικό κρασί με έντονο βαθυκόκκινο χρώμα και ρουμπινί ανταύγειες. Έχει πυκνή μύτη με ευχάριστη εναλλαγή αρωμάτων ώριμων μαύρων φρούτων, με επικρατέστερο το φραγκοστάφυλο και το δαμάσκηνο, νότες καπνού, γλυκών μπαχαρικών και κέδρου. Στο στόμα είναι στιβαρό, με καλοδομημένες τανίνες και μακριά φρουτώδη επίγευση, όπου κυριαρχεί το βύσσινο.
Απολαύστε το με ζουμερά κόκκινα κρεατικά αλλά και παλαιωμένα τυριά και δοκιμάστε το εδώ.
Περισσότερα άρθρα της Μαρίας Τριτάρη στην αθηΝΕΑ:
Το Κτήμα Κοκοτού Μέσα απ’ τα Λόγια του Δημιουργού του
Οι Eτικέτες του Κτήματος Σεμέλη
