Είναι μερικές συνεντεύξεις που διαφέρουν από τις άλλες. Στην προκειμένη περίπτωση, τόσο εγώ όσο και η Βασιλική με τον Κωνσταντίνο, ρωτάγαμε ο ένας τον άλλο διάφορα πράγματα, σε μια προσπάθεια να καταμετρήσουμε τα τόσα πολλά κοινά, αλλά και την αγάπη μας γι’ αυτό που κάνουμε.
Για το site La Piccioletta Barca δεν ήξερα τίποτα. Μπαίνοντας στο site για να δω περί τίνος επρόκειτο ενθουσιάστηκα, καταρχήν με την καλαισθησία του, αλλά και με το ότι η προσπάθεια αυτή γίνεται από φοιτητές 20-21 χρόνων. Λογοτεχνικά κείμενα, δοκίμια, ποιήματα και visual arts. Τι διάολο; Σε λίγο θα μπει από την πόρτα ο Robin Williams στην ταινία “Ο Κύκλος των Χαμένων Ποιητών”.
Η “μικρή βάρκα” που έστησαν η Βασιλική Πουλά με τον Κωνσταντίνο Δοξιάδη χωράει αρκετούς συνεργάτες και έχει φτάσει αισίως σε ένα ταξίδι 2,5 χρόνων. Αρμενίζει σε όλη τη Γη, καθώς ο υπέροχος ψηφιακός κόσμος το επιτρέπει. Το πλήρωμα συναντιέται μέσω Zoom, αλλά και μέσω άλλων πλατφόρμων, διότι διαμένουν σε διάφορα σημεία της Αγγλίας και του κόσμου, ενώ όποιος ενδιαφέρεται να γράψει θα δώσει ένα πάρα πολύ χαμηλό αντίτιμο, ώστε τα πανιά να είναι πάντα ανοιχτά!
Η πανδημία μας έφερε πιο κοντά, καθώς από την Αγγλία επέστρεψαν στην Ελλάδα για να περάσουν εδώ την καραντίνα. Συναντηθήκαμε με τους δύο εμπνευστές, λοιπόν, οι οποίοι από την πρώτη στιγμή μου ξεκαθάρισαν ότι την “La Piccioletta Barca” την τρέχει μια ολόκληρη ομάδα, ανάλογα με τον τομέα του καθενός.
Πώς προέκυψε η ιδέα και ποιος πρότεινε την ονομασία;
Η ιδέα προέκυψε ένα πρωινό στην Πάρο, όταν συζητούσαμε μεταξύ μας για το πώς θα μπορούσαμε να συγκεντρώσουμε και να αξιοποιήσουμε τα ανεξάρτητα καλλιτεχνικά εγχειρήματα των φίλων μας, με απώτερο σκοπό να διαμορφώσουμε μια κοινότητα ανταλλαγής ιδεών από όλο το φάσμα της δημιουργίας. Ύστερα από πολλή αναζήτηση για το κατάλληλο όνομα (και πιστέψτε μας, το να βρεις όνομα για ένα περιοδικό είναι δυσκολότερο απ’ ό,τι ακούγεται!) διαβάσαμε για τη μικρή βαρκούλα του Δάντη – “La Piccioletta Barca”. Αμέσως συμφωνήσαμε ότι αντιπροσωπεύει απόλυτα το όραμά μας για ένα ταξίδι, μια εξερεύνηση ερωτημάτων, ανησυχιών, συναισθημάτων.
Πείτε μου λίγα λόγια για εσάς και την ομάδα σας.
Είμαστε τέσσερις φοιτητές που σπουδάζουμε στην Αγγλία – η Βασιλική σπουδάζει Νομική, ο Κωνσταντίνος Φιλοσοφία, η Θεώνη Διοίκηση Επιχειρήσεων και ο Κωνσταντής Ωκεανολογικές Επιστήμες και Διατήρηση του Θαλάσσιου Περιβάλλοντος. Παράλληλα, συνεργαζόμαστε στενά και με φοιτητές από τη Γαλλία, την Ισπανία και την Αργεντινή. Ο καθένας μας έχει ένα συγκεκριμένο ρόλο στην ομάδα, αλλά υπάρχει συνεργασία και ουσιαστικός διάλογος (και πολλές ώρες συναντήσεων και συνομιλιών στο Zoom), ώστε το αποτέλεσμα της δουλειάς μας να είναι αρμονικό. Αν και από διαφορετικά backgrounds, λοιπόν, έχουμε ένα κοινό όραμα και μια κοινή ανάγκη για δημιουργία πέρα από τις πανεπιστημιακές μας υποχρεώσεις.
Ποια ανάγκη σας οδήγησε σε ένα ψηφιακό λογοτεχνικό/ποιητικό περιοδικό;
Το περιοδικό δημιουργήθηκε αρχικά για να προσφέρει ένα κίνητρο καλλιτεχνικής έμπνευσης για εμάς και τους φίλους μας από το πανεπιστήμιο, σε μια εναλλακτική πλατφόρμα. Ξέραμε ότι υπήρχαν ήδη πολλά λογοτεχνικά περιοδικά, αλλά θέλαμε να φτιάξουμε κάτι διαφορετικό, κάτι πειραματικό και γι’ αυτό προσπαθήσαμε από την αρχή να του δώσουμε μια ιδιαίτερη φωνή. Έτσι, επιλέξαμε να αποστασιοποιηθούμε από μοντέρνες τάσεις που καμιά φορά είναι επαναστατικές χωρίς αιτία και επιχειρούν κούφιους νεωτερισμούς. Εμείς θέλαμε να δείξουμε γνήσιες φωνές που ακόμα και αν τεχνικά ίσως είναι ακόμη ατελείς ή ανώριμες, διακατέχονται από πηγαίο πάθος και αυθεντικότητα.
Η ψηφιακή πλατφόρμα μας βοηθάει σε αυτό, καθώς βρίσκουμε πιο εύκολα ανθρώπους που θα ενδιαφέρονταν να συνδράμουν, αλλά και μας βρίσκουν πιο εύκολα άνθρωποι που θα εκτιμήσουν αυτήν την προσπάθεια. Συγχρόνως, δημιουργείται μια ψηφιακή βιβλιοθήκη που έχει τη δυνατότητα να περιέχει και audiovisual κομμάτια και mixed media, κάτι που δε θα μπορούσαμε να πετύχουμε στο έντυπο. Άλλωστε, το να συνδυάζουμε διαφορετικά μέσα έκφρασης, π.χ. φωτογραφία με κείμενο ή μουσική με ποίηση, είναι κάτι που ενθαρρύνουμε πολύ.
Πόσα τεύχη έχετε βγάλει και τι αποδοχή είχαν;
Στις 7 Ιουνίου του 2020 βγάζουμε το 20ο μας τεύχος. Όλα μας τα τεύχη μπορεί να τα βρει κανείς δωρεάν και ηλεκτρονικά, στο αρχείο της διαδικτυακής σελίδας του περιοδικού. Κάθε τεύχος είναι βασισμένο σε ένα “stimulus”. Αντί να έχουμε μια αυστηρή θεματική, σκεφτήκαμε να έχουμε ως ερέθισμα στίχους από κάποιο ποίημα, έναν πίνακα, κάποιο γλυπτό – για παράδειγμα, σε ένα από τα προηγούμενα τεύχη μας είχαμε την πρώτη σκηνή από το “Clockwork Orange” ή την χαρτοπετσέτα πάνω στην οποία σχεδιάστηκε το διάσημο “Napkin Agreement”. Μιας και οι συσχετισμοί των κομματιών μας με το εκάστοτε stimulus δεν είναι πάντα προφανείς ή άμεσοι, πάντα μας αρέσει να βλέπουμε σε κάθε τεύχος πώς από το ίδιο έναυσμα έχουν εμπνευστεί τόσο διαφορετικά πράγματα, δημιουργώντας ένα μωσαϊκό σκέψεων και συναισθημάτων.
Κάθε τεύχος μας συνοδεύεται από μία λίστα μουσικής στο Spotify, η οποία πιστεύουμε πως θα μπορούσε να συνοδεύσει -και να συμπληρώσει- την ανάγνωση του εκάστοτε τεύχους, προσφέροντας μια πιο ολοκληρωμένη εμπειρία στον επισκέπτη και συνταξιδιώτη μας.
Πέρα από τα μηνιαία τεύχη, το περιοδικό διαθέτει επίσης τη στήλη “The Thread”, που δέχεται προτάσεις για σειρές από τρία ή τέσσερα δοκίμια. Όπως υπονοεί και το όνομα αυτής της στήλης, μέσα από αυτά τα δοκίμια ο συγγραφέας -και ο αναγνώστης- καλείται να εξερευνήσει κάποιο από τα “νήματα” του ιστού της ζωής μας, των συναισθημάτων μας και της αλήθειας μας.
Κατά τη διάρκεια του κατ’ οίκον περιορισμού λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού, εκδώσαμε ένα επιπλέον τεύχος, με το όνομα “Staying Home with LPB”. Σε αυτό το ειδικό τεύχος-αφιέρωμα, ανεβάσαμε έργα μερικών αγαπημένων μας καλλιτεχνών -φυσικά, με ανοιχτά πνευματικά δικαιώματα- σε πρωτόγνωρους συνδυασμούς, ελπίζοντας σε κάτι που θα κρατούσε συντροφιά στους αναγνώστες μας ανά τον κόσμο, εκείνη την δύσκολη εποχή.
Η αποδοχή που έχουν τα τεύχη μας μέχρι σήμερα είναι αυξανόμενη, κάτι που μας γεμίζει χαρά και μας ενθαρρύνει. Πλέον, σε κάθε νέο τεύχος, έχουμε περίπου 4.000 επισκέψεις – μια ευχάριστη έκπληξη σε σχέση με την αρχή που σχεδόν αναγνωρίζαμε κάθε ένα από τα IP addresses που μας επισκεπτόταν, αφού συνήθως ήταν στενοί φίλοι και συγγενείς.
Θα μου πείτε τα βήματα και τον τρόπο λειτουργίας, αν επιθυμώ να στείλω ένα κείμενο;
Το πρώτο πράγμα που έχετε να κάνετε, προκειμένου να υποβάλετε κάτι προς δημοσίευση στο περιοδικό μας, είναι να επιλέξετε το είδος του έργου που θέλετε να μας στείλετε. Οι επιλογές όπως αναγράφονται και στην ιστοσελίδα μας εκτείνονται από πεζό κείμενο, ποίημα ή συνέντευξη, έως μουσικά κομμάτια και οπτικές τέχνες, όπως φωτογραφίες και φωτογραφικές συλλογές, ζωγραφικοί πίνακες, σχέδια, ακόμα και τρισδιάστατα έργα (π.χ. γλυπτά). Έπειτα, ως δημιουργός, καλείστε να υποβάλετε τα έργα σας, μέσω του Submittable – είναι μία ψηφιακή πλατφόρμα με την οποία συνεργάζεται το περιοδικό μας. Εκεί, αφότου διαβάσετε τη θεματική των επόμενων τευχών, και επιλέξετε σε ποιο από αυτά ταιριάζει περισσότερο το έργο σας, μας το στέλνετε, μαζί με το συμβολικό αντίτιμο των €3.
Τα χρήματα αυτά καλύπτουν τα διάφορα έξοδα για την εξασφάλιση της σωστής και συνεχούς λειτουργίας του περιοδικού, όπως την ανανέωση της ιστοσελίδας και τη γραφιστική δουλειά. Τα έργα επιλέγονται μετά από σχολαστική ανάγνωση και ανάλυση, και απαντήσεις αποστέλλονται στους υποβολείς τους ανεξαρτήτως αποτελέσματος, εντός 48 ωρών από την στιγμή που το ανέβασαν. Φυσικά, ανυπομονούμε να δούμε τη δουλειά σας!
Όταν οι σπουδές ολοκληρωθούν, η βαρκούλα θα πιάσει λιμάνι;
Το όνομά μας, “La Piccioletta Barca”, εκφράζει τη μικρή βαρκούλα που ξεκινά το ταξίδι της προς το άγνωστο. Ένα τέτοιο ταξίδι πιστεύουμε (και ελπίζουμε) πως θα διατηρεί πάντα τον ενθουσιασμό της αρχής και το ίδιο πάθος για την εξερεύνηση του άγνωστου. Όσο υπάρχει λοιπόν έμπνευση και μεράκι, το καραβάκι θα συνεχίζει την πλεύση του σε νέους ορίζοντες.
