Ήμουν κάποτε ένα κορίτσι. Με χέρια μικρά που κρατούσαν όνειρα, με βλέμμα καθαρό και καρδιά γεμάτη λαχτάρα για τη ζωή. Ένα κορίτσι που μεγάλωνε χωρίς να ξέρει ακριβώς τι θέλει να είναι, να κάνει, αλλά με τη βεβαιότητα ότι κάποια μέρα θα καταλάβει. Και όταν τα όνειρα ωρίμασαν, έγινα γυναίκα. Με επιθυμίες, με επιλογές, με δισταγμούς και με δύναμη. Με ευθύνη απέναντι στον εαυτό μου, αλλά και στους άλλους. Και ύστερα, σε μια στιγμή που δεν είναι ποτέ μία και μόνο, έγινα μαμά. Κι αυτό ήταν η αρχή μιας νέας ταυτότητας: Μητέρα.
Μητέρα Σημαίνει Αγώνας και Αγωνία
Η Ημέρα της Μητέρας είναι μια υπενθύμιση. Όχι για να μας θυμηθούν οι άλλοι, αλλά για να αναλογιστούμε εμείς τον ρόλο μας. Για να σταθούμε με ειλικρίνεια απέναντι στον καθρέφτη μας και να παρατηρήσουμε τη διαδρομή: από τη στιγμή που κρατήσαμε πρώτη φορά το παιδί μας στην αγκαλιά μέχρι το σήμερα, που προσπαθούμε να κρατήσουμε το χέρι του και ας θέλει να φύγει. Δεκαπέντε χρόνια μητέρα, εθελόντρια, γυναίκα με ρόλο και φωνή.
Μεγαλώνω αγόρια. Παιδιά που κάποια μέρα θα γίνουν άντρες, σύντροφοι, πατέρες, επαγγελματίες, πολίτες. Και μέσα μου ξέρω πως ο τρόπος με τον οποίο τα μεγαλώνω σήμερα θα καθορίσει πώς θα σταθούν στον κόσμο αύριο. Δεν πρόκειται μόνο για φροντίδα – είναι χτίσιμο χαρακτήρων. Και αυτό δεν είναι εύκολο.
Είναι καθημερινός αγώνας. Και ναι, πολύ συχνά το μεγαλύτερο κομμάτι της ευθύνης ακουμπά πάνω μας, στις γυναίκες. Στους ώμους μας κρατάμε τις ζωές που γεννήσαμε και τις ευθύνες που δεν φαίνονται – αλλά είναι εκεί.
Μητέρα Σημαίνει Αυτοεξέλιξη
Δεν είναι πάντα εύκολο. Χρειάζεται δύναμη, επίγνωση, αυτοκριτική, συμμαχία με τον εαυτό σου και αυτοαποδοχή. Χρειάζεται να εξελίσσεσαι μαζί μαζί με τα παιδιά σου, να μαθαίνεις από αυτά, να ξαναβρίσκεις τη χαμένη παιδικότητα αλλά και να ακονίζεις τη σοφία της υπομονής. Χρειάζεται να είσαι παρούσα.
Ωστόσο, η μητρότητα δεν είναι μονόδρομος. Δεν εξαρτάται από τη βιολογική δυνατότητα ή την κοινωνική σύμβαση. Είναι ρόλος που γεννιέται από την ψυχή. Από την πρόθεση να αγαπήσεις, να φροντίσεις, να δώσεις μέσα από αυτή την επιλογή.
Μητρότητα Σημαίνει Επιλογή
Η μητρότητα είναι επιλογή, στάση ζωής. Υπάρχουν γυναίκες που επιλέγουν να μην αποκτήσουν παιδιά, γιατί επέλεξαν άλλους τρόπους να διοχετεύσουν αγάπη, υποστήριξη και φροντίδα, άλλες που έγιναν μητέρες με υιοθεσία, δεύτερες μητέρες σε ανθρώπους που αναζητούν στήριγμα, που γίνονται εθελόντριες, παιδαγωγοί, υποστηρίκτριες ζωής.
Η μητρότητα, με όλα της τα πρόσωπα, σε εξελίσσει. Σε ωθεί να γίνεις καλύτερη. Με ζητούμενο όχι να είσαι τέλεια – αλλά να προσπαθείς. Να παραμένεις άνθρωπος. Να χτίζεις χαρακτήρες, χωρίς να χάνεις τον δικό σου. Να μεγαλώνεις παιδιά, μα και τον εαυτό σου, ταυτόχρονα.
Μητρότητα Σημαίνει Δύναμη
Την Κυριακή 11 Μαΐου τιμάμε όλες τις γυναίκες που αποφάσισαν να αγκαλιάσουν τον ρόλο της μητέρας – από όποια θέση κι αν βρίσκονται. Τις γυναίκες που δίνουν, που νοιάζονται, που αντέχουν, που επιμένουν να αγαπούν. Όχι μόνο με λουλούδια και κάρτες – αλλά με αναγνώριση. Με λόγια που μιλάνε για τη δύναμή τους.
Με έργα που στηρίζουν τον αγώνα τους. Με νομοθεσίες και πολιτικές που τις σέβονται. Από το μικρό κορίτσι στη γυναίκα, στη μαμά. Από την πρώτη φορά που είπα «μη φοβάσαι, είμαι εδώ» μέχρι σήμερα που διδάσκω στα παιδιά μου να αγαπούν, να σέβονται, να είναι καλοί άνθρωποι. Η μητρότητα είναι μια διαρκής πράξη αγάπης. Μια πορεία που δεν τελειώνει ποτέ – αλλά κάθε μέρα γίνεται πιο βαθιά, πιο ώριμη, πιο φωτεινή.
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
Εύχαρις Παναγοπούλου: «Τα Συγγνώμη των Γονιών»
