Τα απόνερα της συμμαχίας AUKUS για αμυντική συνεργασία της Αυστραλίας με τις ΗΠΑ και τη Βρετανία συνεχίζονται. Η Γαλλία δεν φαίνεται διατεθειμένη να δεχθεί με σταυρωμένα χέρια την αναπάντεχη εξέλιξη, που συνοδεύτηκε από την ακύρωση, από την πλευρά της Αυστραλίας, της σύμβασης προμήθειας γαλλικών συμβατικών υποβρυχίων ύψους 50 δισ. ευρώ, για να προτιμηθούν αντί αυτών αμερικανικά πυρηνικά υποβρύχια.
Οι Αντιδράσεις
Το Παρίσι ανακάλεσε τους πρεσβευτές του σε ΗΠΑ και Αυστραλία για διαβουλεύσεις, ενώ ματαίωσε και τη συνάντηση που επρόκειτο να έχουν αυτήν την εβδομάδα η υπουργός Ενόπλων Δυνάμεων με τον Βρετανό ομόλογό της, σύμφωνα με το Reuters.
Στο μεταξύ, ο υφυπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της χώρας ξεκαθάρισε ότι η Γαλλία δεν βλέπει πώς μπορεί να εμπιστευτεί την Καμπέρα στις εμπορικές διαπραγματεύσεις μεταξύ της ΕΕ και της Αυστραλίας, αναφέροντας χαρακτηριστικά: “Εάν δεν υπάρχει πλέον εμπιστοσύνη, δεν μπορούμε να προχωρήσουμε”. Χωρίς τη συναίνεση της Γαλλίας η εμπορική συμφωνία που είχε ξεκινήσει να διαπραγματεύεται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή το 2018 είναι προφανές ότι βρίσκεται στον αέρα.
Ρωγμές
Όσο για τις σχέσεις Ευρώπης-Αμερικής, οι παράπλευρες ζημιές που θα προκαλούσε η AUKUS μοιάζει να υποτιμήθηκαν. Αν μάλιστα θεωρήσουμε ότι, σε αντίθεση με τον προκάτοχό του, ο Joe Biden και πιστεύει στη διπλωματία και αντιλαμβάνεται τη σημασία μιας πλουραλιστικής προσέγγισης στις διεθνείς σχέσεις, τότε προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη ο άκομψος τρόπος με τον οποίο ΗΠΑ, Αυστραλία και Ηνωμένο Βασίλειο έκαναν πέρα την Ευρώπη.
Η συμφωνία τους μπορεί να βοηθά στο πολυπόθητο “πίβοτ προς την Ασία”, όμως προκαλεί ρωγμές στις σχέσεις της Αμερικής με την Ευρώπη, κατά μία περίοδο που αυτές -μετά και την τραυματική τετραετία Trump- θα περίμενε κανείς ότι οι σχέσεις αυτές θα τύχαιναν μεγάλου σεβασμού και επιμέλειας.
Να αναφέρουμε πάντως ότι το ζήτημα εδώ δεν είναι μόνο το γεγονός ότι, ως αποτέλεσμα της AUKUS, η Γαλλία και τα υποβρύχιά της έμειναν… στα κρύα του λουτρού. Μέσα στο παιχνίδι είναι κάποιες φορές να χάνει ένας σύμμαχος κάτι για να το πάρει κάποιος άλλος. Οι υπολογισμοί στην πράξη μπορεί να είναι στυγνοί, όμως έχει σημασία το φαίνεσθαι.
Διπλωματία είναι λοιπόν να αποφεύγεις να εκθέτεις τον σύμμαχό σου, εκτός αν αυτό είναι απολύτως απαραίτητο. Να βρίσκεις εκ των προτέρων κάτι που θα τον κατευνάσει και να προλαβαίνεις διπλωματικά επεισόδια. Επίσης σημαντικό: να μην (ξανά)ανοίγεις ένα μέτωπο προσπαθώντας να κλείσεις ένα άλλο. Μπορεί λοιπόν να διακηρύσσεται σε όλους τους τόνους ότι η Ατλαντική συμμαχία είναι προτεραιότητα για τις ΗΠΑ. Όμως, όταν ένας βασικός σου σύμμαχος χαρακτηρίζει τη συμφωνία που μόλις έκανες “μαχαιριά στην πλάτη”, κάτι δεν πάει καλά στα εν οίκω του ΝΑΤΟ.
Αν η Ευρώπη αισθάνεται ότι δεν μπορεί να βασιστεί στις ΗΠΑ σε στρατιωτικά ζητήματα, στον απόηχο και της σπασμωδικής εξόδου από το Αφγανιστάν, αυτό αποτελεί άλλον έναν καλό λόγο να αναπτύξει τη στρατηγική και αμυντική της αυτονομία. Κάτι το οποίο ξεκάθαρα ανέφερε η Ursula von der Leyen στην ομιλία της για την κατάσταση της Ένωσης την περασμένη εβδομάδα.
Διαβάστε ακόμη στην αθηΝΕΑ:
Bush Εναντίον Trump: Η Απόσταση που τους Χωρίζει
