Είναι το νησί που σε ξαφνιάζει όταν φτάνεις και αυτό που δεν θέλεις να αφήσεις όταν φεύγεις. Είναι μικρό, πολύ μικρό. Όλα γίνονται με τα πόδια. Εκτός αν μετακινείσαι με… golf cart. Αλλά αυτό είναι μια μικρή παραφωνία που ισχύει για ελάχιστους και για λίγο.
Οι περισσότεροι μένουν στα λίγα διαθέσιμα δωμάτια, ενώ η πλειονότητα των επισκεπτών καταφθάνει με τα σκάφη και τα ημερόπλοια. Εκείνα τα μεγάλα καΐκια που ξεκινούν από ένα μεγαλύτερο νησί (τη Λέρο, την Πάτμο, τους Λειψούς) για να μεταφέρουν εκδρομείς σε ένα μικρότερο για λίγες μόνο ώρες. Στους Αρκιούς, παρότι μικρό νησί, οι επισκέπτες των ημερήσιων εκδρομών δεν προλαβαίνουν να δουν και να ζήσουν πολλά. Αλλά αυτό προστατεύει τον προορισμό από μεγαλύτερη όχληση.
Όλο το νησί είναι πετρώδες, με ελάχιστα δέντρα, που ξεπηδούν ανάμεσα στις πέτρες, και δίνουν εικόνα άγριας ομορφιάς. Οι περισσότεροι που χτίζουν σπίτια χρησιμοποιούν τις πέτρες του νησιού, δημιουργώντας αρμονικά σύνολα.
Η σιωπηλή συμφωνία για ησυχία και ηρεμία ανάμεσα σε όσους μοιράζονται την παραλία είναι εντυπωσιακή. Προσαρμόζονται τόσο οι Έλληνες όσο και οι ξένοι. Δεν ταιριάζει και κάτι άλλο στους Αρκιούς.
Βουτιές σε Γαλαζοπράσινα, Πεντακάθαρα Νερά
Οι παραλίες είναι λίγες. Η πιο διάσημη, τα Τηγανάκια, είναι πάρκινγκ σκαφών. Η επίσκεψη εκεί προτείνεται μετά το μεσημέρι και λίγο πριν από τη δύση του ήλιου, ώστε να είναι λίγο πιο άδεια και να μπορέσετε να βουτήξετε με άνεση. Προφανώς είναι υπέροχη, γι’ αυτό και έχει γίνει περιζήτητη. Γαλαζοπράσινα νερά και αίσθηση παραδεισένια. Για τους επισκέπτες του Σεπτεμβρίου, όταν μειώνεται ο αριθμός των σκαφών, η κατάσταση είναι ελαφρώς καλύτερη. Το ίδιο και τον Ιούνιο, αν τύχει να βρεθείτε στο νησί.
Η παραλία με τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα είναι δίπλα στο λιμάνι. Προσβάσιμη και αυτή με τα πόδια. Τα πολλά αρμυρίκια προσφέρονται για πολύωρη παραμονή στη θάλασσα. Η σιωπηλή συμφωνία για ησυχία και ηρεμία ανάμεσα σε όσους μοιράζονται την παραλία είναι εντυπωσιακή. Προσαρμόζονται τόσο οι Έλληνες όσο και οι ξένοι. Δεν ταιριάζει και κάτι άλλο στους Αρκιούς.
Οι δύο ταβέρνες στην πλατεία στήνουν το σκηνικό της ψυχαγωγίας για μικρούς και μεγάλους.
Η άλλη παραλία, το Λιμνάρι, η απρόσιτη και δύσκολη, θέλει περπάτημα ανάμεσα σε κατσίκες, θάμνους και πέτρα. Αλλά θα σας αποζημιώσει. Άραγε, θα τη χαρακτηρίσετε κι εσείς την ωραιότερη που έχετε δει ή κολυμπήσει;
Οι δύο ταβέρνες στην πλατεία, ο Τρύπας και ο Νικόλας, στήνουν το σκηνικό της ψυχαγωγίας για μικρούς και μεγάλους. Υπάρχει ακόμη μία ταβέρνα προς τα Τηγανάκια, η Απόλαυση, ήσυχη, με τη μαγείρισσα σε κέφια με ό,τι βρίσκει κάθε μέρα για τις κατσαρόλες και τα τηγάνια της.
Στην πλατεία, Δυτικοευρωπαίοι, Τούρκοι και Έλληνες «χτίζουν γέφυρες» και ύστερα από λίγα τσίπουρα και κρασιά τα πολλά τραπέζια γίνονται ένα. Τα παιδιά παίζουν τριγύρω ενόσω οι μεγάλοι τρώνε και πίνουν.
Όσες μέρες και αν καταφέρετε να μείνετε στους Αρκιούς δεν θα σας φτάσουν. Οι λίγες είναι πάντα λίγες και οι πολλές θα σας αποκαλύψουν μια καθημερινότητα που δεν θα θέλετε να αφήσετε.
Στον Τρύπα θα ακούσετε τις καλύτερες μουσικές του Αιγαίου, όπως λέει με περηφάνια ο ίδιος, και από μια ώρα και μετά το βράδυ μετατρέπεται σε άτυπη ντίσκο. Οι εικόνες θυμίζουν νησιά του ’60 και του ’70. Ο κτηνοτρόφος Λάζαρος γίνεται τα βράδια δεινός χορευτής και ζει στιγμές που θα τον συντροφεύουν στη μοναχική, τους περισσότερους μήνες, ζωή του. Στο νησί ζουν μόνιμα λιγότεροι από 40 κάτοικοι.
Στου Νικόλα θα πιείτε εμφιαλωμένο κρασί από τους Λειψούς και θα το χαρείτε. Συνοδεύει εξαιρετικά τα θαλασσινά και τα ψάρια, αλλά και τα μαγειρευτά του.
Η Ευδοκία είναι από τα πρόσωπα που σίγουρα θα γνωρίσεις στο νησί. Με ιδιαίτερο, προσωπικό στιλ, κινείται αέρινα στον χώρο. Έχει τα καλόγουστα Πέτρινα Δωμάτια της Ευδοκίας, με αισθητική που σε αιφνιδιάζει ευχάριστα. Κρατάει και το μαγαζί Τουρλού, με αντικείμενα και είδη δώρων, κάποια από τα οποία φτιάχνει (κεντάει για την ακρίβεια) η ίδια με τα χεράκια της.
Στους Αρκιούς Αρκούν τα Λίγα…
Στους Αρκιούς η κίνηση ξεκινάει στις 10 Ιουλίου και ολοκληρώνεται στα τέλη Σεπτεμβρίου. Προλαβαίνετε να προγραμματίσετε επίσκεψη! Πριν και μετά από αυτό το διάστημα (ναι, υπάρχει κόσμος και τότε) την επιλέγουν όσοι έχουν άνεση χρόνου. Μένουν εβδομάδες και ζουν τη ζωή που όλοι ονειρευόμαστε. Γαλήνια, ήσυχα, με ολόφρεσκα ψάρια που βγαίνουν από τη βάρκα μπρος στα μάτια τους.
Όσες μέρες και αν καταφέρετε να μείνετε στους Αρκιούς δεν θα σας φτάσουν. Οι λίγες είναι πάντα λίγες και οι πολλές θα σας αποκαλύψουν μια καθημερινότητα που δεν θα θέλετε να αφήσετε. Αρκεί να το αποφασίσετε. Να επιλέξετε να ζήσετε αλλιώς. Στους Αρκιούς αρκούν τα λίγα. Που είναι τελικά τα πάντα.
Θα φτάσετε στον μικρό παράδεισο με την Let’s Ferry, ταξιδεύοντας άνετα και με ασφάλεια.
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
Λέρος: Με τη Let’s Ferry στο Μεγαλύτερο Φυσικό Λιμάνι του Αιγαίου
