Η αγάπη μου για την Ελλάδα είναι αδιαπραγμάτευτη. Θυμάμαι τον εαυτό μου ως παιδί να φωνάζει “είμαι Ελληνίδα” στις χώρες όπου διαμέναμε με την οικογένεια μου, εξαιτίας του επαγγέλματος του πατέρα μου, που είναι διπλωμάτης. Μάθαινα στους ξένους συμμαθητές μου ελληνικές λέξεις και τους διηγούμουν ασταμάτητα ιστορίες για τις ομορφιές της χώρας μου. Η δυνατότητα μιας ζωής στο εξωτερικό ήταν πάντα επιλογή, όμως η Ελλάδα με τραβούσε σαν μαγνήτης. Εδώ θέλω να ζω, εδώ να μεγαλώνουν τα παιδιά μου, εδώ να επιχειρώ για κάτι καλύτερο. Δεν σας κρύβω βέβαια ότι, ειδικά τα τελευταία χρόνια, νιώθω μερικές φορές τύψεις γι’ αυτό.
Η εκδήλωση όμως που διοργανώθηκε την περασμένη Δευτέρα 5 Μαρτίου, στο ξενοδοχείο Life Gallery στην Εκάλη, από το lovegreece.com, που αποτελεί μια απ’ τις πιο δημιουργικές πρωτοβουλίες του Ιδρύματος Γ. & Α. Μαμιδάκη και της Προέδρου του Τζίνας Μαμιδάκη, “Κρασί & Δημιουργοί Που Πρεσβεύουν την Ελλάδα”, με έκανε να νιώσω πιο δυνατή, αφού συνειδητοποίησα πόσοι άνθρωποι ακόμα δουλεύουν με πάθος, κόπο, ταλέντο, υπομονή, εκμεταλλευόμενοι τα αγαθά που δίνει η ελληνική γη.
Την επιμέλεια της εκδήλωσης είχε ο Κωνσταντίνος Λαζαράκης M.W., ο οποίος ξεκίνησε λέγοντας ότι το κρασί, εκτός από δημιουργία, είναι και φορέας πολιτισμού. Το κρασί έχει πολλές διαστάσεις πέρα από τα αρώματα και τις γεύσεις του, είναι ένα προϊόν υψηλής αναγνωρισιμότητας, που μπορεί να ταξιδέψει με το όνομα του παραγωγού σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου. Συνέχισε εξηγώντας ότι η Ελλάδα χρειάζεται εξωστρέφεια, αλλά και έναν ευγενικό τρόπο να συμπεριφέρεται στους ανθρώπους που έρχονται να την επισκεφθούν.
Το κρασί λοιπόν είναι το κλειδί γι’ αυτούς που θέλουν να πείσουν ότι η Ελλάδα είναι διαφορετική.
Αυτό επιβεβαιώθηκε και μέσα από την προσωπική ιστορία 15 διαφορετικών ανθρώπων, οινοπαραγωγών, οι οποίοι με τη σειρά τους μας παρουσίασαν ένα κρασί-πρεσβευτή στο εξωτερικό, από γηγενείς ποικιλίες σταφυλιού, όπως είναι το Ασύρτικο, το Μοσχοφίλερο, το Ξινόμαυρο, το Αγιωργήτικο, αλλά και άλλες λιγότερο γνωστές ποικιλίες, όπως είναι η Κυδωνίτσα, το Δαφνί, το Βιδιανό, το Βραδυανό και η Λημνιώνα, οι οποίες έχουν μέχρι στιγμής να επιδείξουν ένα ποιοτικό δυναμικό, ενδεικτικό της προοπτικής που προσδοκούμε να έχουν στο μέλλον.
Ακολούθησε ένα πολύ ξεχωριστό wine tasting των 15 κρασιών, ενώ η βραδιά έκλεισε με “ελληνικό” finger food.
– Κτήμα Τσέλεπου – Μαντινεία 2017
– Monemvasia Winery Γ. Τσιμπίδης – Κυδωνίτσα 2016
– Κτήμα Λυραράκη – Δαφνί Ψαράδες 2016
– Κτήμα Porto Carras – Μαλαγουζιά 2017
– Gentilini Οινοποιείο και Αμπελώνες – Ρομπόλα Wild Paths 2017
– Boutari – Σαντορίνη 2017
– Οινοποιείο Δουλουφάκη – Άσπρος Λαγός 2017
– Κτήμα Βιβλία Χώρα – Όβηλος λευκό 2017
– Οινοποιείο Τετράμυθος – Ρετσίνα Αμφορά 2017
– Κτήμα Τάτση – Γουμένισσα 2007
– Tsantali – Ραψάνη Grande Reserve 2011
– Κυρ-Γιάννη – Ράμνιστα 2013
– Οινοποιεία Βρυνιώτης – Βραδυανό 2014
– Κτήμα Ζαφειράκη – Λημνιώνα 2015
– Κτήμα Παλυβού – Άμμος Terra Leone 2015
