Την περασμένη Τρίτη, η Μεγάλη Βρετανία ενέκρινε έναν φιλόδοξο αλλά αμφιλεγόμενο νόμο για την ασφάλεια στο διαδίκτυο, ο οποίος παρέχει ευρείες εξουσίες για την καταστολή περιεχομένου στις εταιρείες ψηφιακών και κοινωνικών μέσων ενημέρωσης, όπως τα TikTok, Google, Facebook και το μητρικό Meta του Instagram.
Τι Προβλέπει ο Νέος Νόμος;
Ουσιαστικά, ο νέος νόμος εισάγει ένα νέο ρυθμιστικό πλαίσιο σχετικά με το περιεχόμενο που επιτρέπεται να ανεβαίνει στο διαδίκτυο, με σκοπό τη μείωση της ρητορικής μίσους, της παρενόχλησης και αντίστοιχου υλικού. Το ερώτημα που τίθεται είναι: η νέα νομοθετική πρωτοβουλία είναι πράγματι ικανή να καταστήσει το Ηνωμένο Βασίλειο το «ασφαλέστερο μέρος στον κόσμο για να είναι κανείς online»;
Στα δικά μου μάτια, το νέο ρυθμιστικό καθεστώς για την ασφάλεια στο διαδίκτυο (ή αλλιώς «Online Safety Bill») φαίνεται να αποτελεί μια από τις πιο εκτεταμένες προσπάθειες δυτικής δημοκρατίας να ρυθμίσει τον διαδικτυακό λόγο. Με έκταση περίπου 300 σελίδων, οι νέοι κανόνες –που χρειάστηκε διάστημα πάνω από πέντε χρόνια για να καταρτιστούν– προκάλεσαν έντονες συζητήσεις σχετικά με το πώς θα εξισορροπηθεί η ελευθερία της έκφρασης και της ιδιωτικής ζωής έναντι της απαγόρευσης επιβλαβούς περιεχομένου, που απευθύνεται ιδίως σε παιδιά.
Μεταξύ άλλων, οι διατάξεις προβλέπουν ότι το περιεχόμενο που απευθύνεται σε παιδιά και προωθεί την αυτοκτονία, τον αυτοτραυματισμό και τις διατροφικές διαταραχές θα πρέπει να περιορίζεται στο απολύτως αναγκαίο. Οι εταιρείες πορνογραφικού περιεχομένου, οι πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης και άλλες υπηρεσίες θα υποχρεούνται να εισάγουν μέτρα επαλήθευσης της ηλικίας για να αποτρέψουν τα παιδιά από το να αποκτήσουν πρόσβαση σε πορνογραφία. Το TikTok, το YouTube, το Facebook και το Instagram θα κληθούν, επίσης, να εισαγάγουν ρύθμιση που θα δίνει στους χρήστες την επιλογή να περιορίζουν την έκθεση σε συγκεκριμένο –από τη φύση του ευαίσθητο– περιεχόμενο, όπως διατροφικές διαταραχές, αυτοτραυματισμούς, ρατσισμό, μισογυνισμό ή αντισημιτισμό.
Γιατί Είναι Σημαντικός;
Αυτό που πρέπει να ξεχωρίσουμε σε όλη αυτή την υπόθεση είναι ότι ο νέος βρετανικός νόμος πάει ένα βήμα παραπέρα σε σχέση με τις προσπάθειες που γίνονται αλλού για τη ρύθμιση του διαδικτυακού περιεχομένου, αναγκάζοντας τις εταιρείες να ελέγχουν, προληπτικά πλέον, για ανεπιθύμητο υλικό και να κρίνουν αν αυτό είναι παράνομο, αντί να τις υποχρεώνει να ενεργούν μόνο αφού ειδοποιηθούν σχετικά.
Αποτελεί κομμάτι ενός «κύματος κανόνων» στην Ευρώπη με στόχο τον τερματισμό μιας εποχής αυτορρύθμισης, κατά την οποία οι εταιρείες τεχνολογίας καθόριζαν τις δικές τους πολιτικές σχετικά με το ποιο περιεχόμενο θα μπορούσε να παραμείνει ή να κατέβει. Μάλιστα, στο κάδρο των προσπαθειών ρύθμισης του online περιβάλλοντος στον ευρωπαϊκό χώρο οφείλουμε να προσθέσουμε τον ευρωπαϊκό νόμο για τις ψηφιακές υπηρεσίες («Digital Services Act»), ο οποίος τέθηκε πρόσφατα σε ισχύ και απαιτεί από τις εταιρείες να ελέγχουν πιο επιθετικά τις πλατφόρμες τους για παράνομο υλικό.
Αντί Επιλόγου…
Κλείνοντας, στην καρδιά του, το νέο νομοσχέδιο περικλείει μια απλή ιδέα: ότι οι πάροχοι θα πρέπει να εξετάζουν τους προβλέψιμους κινδύνους που προκαλούν οι υπηρεσίες τους και να προσπαθούν να τους μετριάσουν – όπως κάνουν ήδη πολλοί άλλοι κλάδοι.
Ωστόσο, παραμένουν κρίσιμα ερωτήματα σχετικά με το πώς ο νέος νόμος θα εφαρμοστεί στην πράξη. Η ευθύνη αυτή ανήκει στην Ofcom, τη βρετανική ρυθμιστική αρχή που είναι υπεύθυνη για την εποπτεία της ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης και των τηλεπικοινωνιών, η οποία πρέπει τώρα να διαμορφώσει τους κανόνες σύμφωνα με τους οποίους θα «αστυνομεύει» την ασφάλεια στο διαδίκτυο. Ένα τεστ που θα δοκιμαστεί στον χρόνο…
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
Τι Παρακαταθήκη Θα Αφήσουμε στις Μελλοντικές Γενιές;
FTX: Ρέκβιεμ για Ένα Crypto Όνειρο
Musk vs. Zuckerberg: H Mάχη των Δισεκατομμυρίων
