Αυγουστιάτικο μεσημέρι. Η θερμοκρασία έχει χτυπήσει κόκκινο και η παρέα έχει επιστρέψει από τη θάλασσα, χαρούμενη, πεινασμένη, αλλά και πολύ διψασμένη. Το τραπέζι για το μεσημεριανό φαγητό είναι στρωμένο και όλοι περιμένουμε, εναγωνίως, να πιούμε την πρώτη γουλιά ενός δροσερού λευκού κρασιού, που θα συμπληρώσει το παζλ των διακοπών και απολαύσεων.
Τη στιγμή που έχει ήδη γίνει η πρόποση στην παρέα και είμαστε έτοιμοι όλοι να… πλαταγίσουμε τα χείλη, συνειδητοποιούμε ότι το κρασί είναι στη λάθος (και καθόλου ευχάριστη) θερμοκρασία και παρασυρόμαστε σε οινικές ατασθαλίες, αναζητώντας βιαστικά να προσθέσουμε παγάκια στο ποτήρι μας. Μια κίνηση απόλυτα κατανοητή όταν διανύουμε τους πιο ζεστούς μήνες του ελληνικού καλοκαιριού.
Όμως, επειδή όλες οι απολαύσεις, για να αγγίζουν την τελειότητα και για να τις γευόμαστε στο έπακρο, χρειάζονται μια προετοιμασία, ας γίνουμε λιγάκι προνοητικοί, ώστε να “σώσουμε” τη στιγμή και να μην αλλοιώσουμε τα χαρακτηριστικά του κρασιού μας από το νερό που θα λιώσει στο ποτήρι, μόνο και μόνο για να ανακουφιστούμε στιγμιαία.
Θερμοκρασία και Κρασί
Η θερμοκρασία του κρασιού είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας για την απόλαυση που θα μας χαρίσει. Όταν το σερβίρουμε πολύ κρύο, θα μπορούσαμε να πούμε ότι “κλείνεται στον εαυτό του” και δυσκολεύεται να αναδείξει τα αρωματικά και γευστικά του χαρακτηριστικά, που παίζουν κρυφτό με τις αισθήσεις μας.
Ειδικότερα στα κόκκινα κρασιά με γεμάτο σώμα και έντονες τανίνες, όταν τα αρώματά τους παραμένουν “παγωμένα”, δημιουργείται μια δυσάρεστη αίσθηση που μας στεγνώνει το στόμα, τονίζοντας το στυφό στοιχείο.
Από την άλλη πλευρά, όταν σερβίρουμε ένα κρασί πολύ ζεστό σε σχέση με τη σωστή θερμοκρασία σερβιρίσματος, πάλι έχουμε αρνητικά αποτελέσματα, αφού τα αρωματικά και γευστικά χαρακτηριστικά του αλλοιώνονται, χάνεται η αίσθηση της φρεσκάδας που προέρχεται από το φρούτο και την οξύτητα και τονίζεται έντονα το αλκοόλ, δημιουργώντας ένα δυσάρεστο κάψιμο στο στόμα, αλλά και στη μύτη. Αυτό που μένει είναι η εντύπωση ενός κουρασμένου και γερασμένου κρασιού.
Αντίθετα, όταν το κρασί σερβιριστεί στη σωστή θερμοκρασία, τότε εκδηλώνει ελεύθερα τον χαρακτήρα του, αποκαλύπτοντας όλα του τα μυστικά.
Ο Γενικός Κανόνας του “Savoir Boire” Μας Υποδεικνύει να Σερβίρουμε:
- Τα λευκά κρασιά στους 10 με 12 βαθμούς Κελσίου, ανάλογα με το σώμα τους και τη χρήση βαρελιού στη διαδικασία οινοποίησης (τα πιο ελαφριά, όπως ένα Μοσχοφίλερο, μπορούμε να τα κρυώσουμε περισσότερο).
- Για τα ροζέ κρασιά ισχύει ο ίδιος κανόνας με τα λευκά.
- Τα αφρώδη και τα γλυκά κρασιά σερβίρονται ακόμα πιο παγωμένα, στους 6 με 8 βαθμούς Κελσίου.
- Τα κόκκινα και πιο ελαφριά κρασιά, όπως ένα φρέσκο Αγιωργίτικο, σερβίρονται στην ίδια θερμοκρασία με τα, πιο γεμάτα στο σώμα, λευκά κρασιά, δηλαδή στους 12 βαθμούς.
- Τα πιο γεμάτα στο σώμα κόκκινα κρασιά, όπως ένα Cabernet Sauvignon ή ένα Shiraz, καταναλώνονται σε θερμοκρασία δωματίου, δηλαδή περίπου στους 17 βαθμούς Κελσίου.
Φυσικά, αυτό τον κανόνα δεν μπορούμε να τον ακολουθήσουμε όταν διανύουμε το ελληνικό καλοκαίρι.
Τι Κάνουμε στις Υψηλές Θερμοκρασίες
Στις υψηλές θερμοκρασίες είναι λογικό το σώμα μας να αναζητά ποτά τα οποία θα το δροσίσουν. Όταν απολαμβάνουμε το κρασί μας, θέλουμε να είναι αρκετά κρύο, γι’ αυτό και προτιμούμε τα λευκά και τα ροζέ κρασιά από ένα πιο “βαρύ” κόκκινο.
Στην Ελλάδα, λοιπόν, που το καλοκαίρι κρατάει λίγο περισσότερο, προτείνω να διατηρούμε όλα τα κρασιά μας στο ψυγείο και να τα σερβίρουμε τουλάχιστον 5 βαθμούς χαμηλότερα σε σχέση με αυτόν που προστάζει ο γενικός κανόνας, ενώ τα λευκά και τα ροζέ λίγο πριν τα σερβίρουμε μπορούμε να τα τοποθετούμε για 10-20 λεπτά περίπου στη κατάψυξη. Εξάλλου, όταν το σερβίρουμε και το αφήσουμε για λίγο στο ποτήρι μας, το κρασί θα πάρει τη θερμοκρασία περιβάλλοντος και θα φτάσει στην επιθυμητή.
Στο τραπέζι μπορούμε να τοποθετήσουμε μια σαμπανιέρα, την οποία θα γεμίσουμε με παγάκια και νερό σε αναλογία 50-50, ώστε να διατηρούμε τη θερμοκρασία του μπουκαλιού (αυτό ισχύει φυσικά και για τα κόκκινα κρασιά). Επίσης, για να μη ζεσταίνουμε το κρασί μας, καλό είναι να κρατάμε το ποτήρι από το κολωνάκι του και όχι από το σώμα του.
Και επειδή η αίσθηση του να προσθέτουμε παγάκια στο ποτήρι μας, όπως και να το κάνουμε, είναι ανακουφιστική, στην ερώτηση “θέλεις παγάκια στο κρασί σου;”, θα απαντήσω “ναι, παρακαλώ!”, όμως θα αναφέρομαι στα ειδικά μεταλλικά παγάκια για κρασί που μπορείτε να αναζητήσετε στο εμπόριο, τα οποία θα κρατήσουν το κρασί σας τέλεια δροσερό, ενώ το στρογγυλεμένο σχήμα τους θα ταιριάξει όμορφα στα ποτήρια του λευκού κρασιού και θα απογειώσει την απόλαυση.
Pulltex, Wine Ice Cubes, Inox. Αναζητήστε τα εδώ.
Δείτε επίσης στην αθηΝΕΑ:
Καλοκαιρινά Κρασιά: Τη Δροσιά Τους Να ‘Χεις!
Τι Να Περιμένω Όταν Διαβάζω τον Όρο “Sur Lie” στην Ετικέτα μιας Φιάλης Κρασιού
