Το 2015, ο σπουδαίος Βρετανός συνθέτης Max Richter συνέλαβε, συνέθεσε και ηχογράφησε ένα απ’ τα πιο ιδιαίτερα μουσικά έργα των τελευταίων ετών, με προεκτάσεις όχι μόνο μουσικές, αλλά και κοινωνικές, ψυχολογικές και επιστημονικές. Το concept αυτό με τίτλο “Sleep” είχε διάρκεια 8 ωρών (ακολούθησε και μια μικρότερη εκδοχή του, μόλις μιας ώρας), και ηχογραφήθηκε αφού ο ίδιος είχε κάνει έρευνα και είχε συνομιλήσει και με νευροεπιστήμονες, θέλοντας να γνωρίσει ακόμη βαθύτερα τις λειτουργίες του εγκεφάλου κατά τη διάρκεια του ύπνου. “Είναι πολύ απλά μια άλλη φάση λειτουργίας του εγκεφάλου”, δήλωσε ο Richter πρόσφατα, “αφού καθόλη την διάρκεια του ύπνου ο εγκέφαλος εργάζεται σε πιο χαμηλούς ρυθμούς. Για την ακρίβεια, αυτό που κάνει είναι να περνάει δεδομένα και πληροφορίες από την προσωρινή μνήμη στη μόνιμη!”.
Όμως, το έργο αυτό, δεν είναι απλά ένα πάντρεμα μουσικής και επιστήμης. Για τον ίδιο είναι κι ένα έργο στα πρότυπα των έργων διαμαρτυρίας. “Ζούμε σε μια νεοφιλελεύθερη εποχή, ένα ύστερο στάδιο του καπιταλισμού, όπου οι άνθρωποι είμαστε κυρίως αντικείμενα παραγωγής και κατανάλωσης. Είμαστε συνέχεια στις οθόνες μας, συνέχεια ένα αντικείμενο προς πώληση, σαν να μην υπάρχει καμιά άλλη αξία. Το Sleep λοιπόν είναι κάτι σαν μια παύση από όλο αυτό, και μια προσπάθεια σύνδεσής μας με αυτό το πιο ουσιαστικό που είναι η ανθρωπότητα, και που φυσικά είναι πολύ πολύ μεγαλύτερο”.
Το Sleep έχει παιχτεί και ζωντανά μέχρι σήμερα, στην 8ωρη διάρκειά του, σε κλειστούς χώρους και με τους ακροατές να ξαπλώνουν σε κρεβάτια και να κοιμούνται όλοι μαζί! Σαν μια συναυλία όπου οι άνθρωποι βυθίζονται στον προσωπικό τους κόσμο, αλλά μοιράζονται μαζί με εκατοντάδες αγνώστους ένα είδος εμπιστοσύνης που είναι σπάνιο, αλλά και απαραίτητο στην αίσθηση της κοινότητας που βιώνουμε οι άνθρωποι στις καλύτερες στιγμές μας. Το show έχει περάσει ήδη από το Βερολίνο, το Λονδίνο, το Παρίσι, το Σίδνεϊ, το Ώστιν, και τον Μάιο από τη Νέα Υόρκη, σε χώρους κλειστούς φυσικά, και πλέον τον Ιούλιο θα παιχτεί για πρώτη φορά σε εξωτερικό χώρο, στο Grand Park του Λος Άντζελες, για 560 ακροατές!
“Όταν ξεκινάω μοιάζει αδύνατο. Έχω μπροστά μου 250 σελίδες με παρτιτούρες πιάνου που πρέπει να παίξω σε 8 ώρες συνεχώς, καθόλη τη διάρκεια της νύχτας, γι’ αυτό και προετοιμάζομαι όπως για ένα μεγάλο ταξίδι και το jet lag που το ακολουθεί! Πιο δύσκολο όμως είναι για τα έγχορδα, που πρέπει να παίζουν αργά τενούτες (μεγάλες νότες) […] κάποια στιγμή το σώμα σου σφίγγει και γίνεται δύσκαμπτο. Είναι σαν να κάνεις extreme sports!”
Το έργο είναι γραμμένο με τις συχνότητες που ακούει το έμβρυο όταν βρίσκεται στη μήτρα. Ο Richter έχει αφαιρέσει όλες τις υψηλές συχνότητες γιατί δεν τις ακούει το έμβρυο, και τις επαναφέρει μόλις μια ώρα πριν το φινάλε, το πρωί δηλαδή στον κύκλο του ύπνου, την ώρα που κανονικά ξημερώνει και έρχεται η ανατολή.
Αν δοκιμάσετε να ακούσετε το Sleep, εκτός του ότι θα σας πάρει πολύ γρήγορα ο ύπνος, θα ζήσετε και μια σπουδαία εμπειρία. Εκτός αν ζείτε στο Λος Άντζελες, οπότε τρέξτε να βγάλετε εισιτήρια. Κοστίζουν μόλις 60 και 80 δολάρια!
