Μια σύντομη ματιά στην ετυμολογία της λέξης μας γνωστοποιεί ότι η ρίζα είναι γαλλική, style, που προέρχεται από τη λατινική stillus, που θα πει ακίδα, γραφίδα, και που αντίστοιχα δανείστηκε τη ρίζα της αρχαιοελληνικής στύλος. Δάνειο-αντιδάνειο, σε κάθε περίπτωση, η λέξη έχει ταυτιστεί με το ύφος, με τον τρόπο, με τον σχεδιαστικό ρυθμό και τον σχεδιασμό και τελικά, συνηθέστερα, με την ενδυματολογική εμφάνιση – και όχι απαραίτητα με τη μόδα.
Το στιλ είναι κάτι από όλα αυτά ή είναι όλα αυτά. Είναι αβίαστο κι αυθόρμητο, κι αυτή ακριβώς είναι η γοητεία του
Το στιλ έχει κατηγοριοποιηθεί ανάλογα με τις παραπάνω εφαρμογές του π.χ. κλασικό, μοντέρνο, ιωνικού ρυθμού, ατημέλητο, εκκεντρικό, κομψό στιλ και άπειρα άλλα. Είναι κάτι άπιαστο, πολύ υποκειμενικό, απολύτως προσωπικό και διαχρονικό. Δεν επιλέγεται, ούτε αγοράζεται. Αν υπάρχει, είναι εξ ορισμού γνήσιο, αυθεντικό. Αν είναι εκεί, είναι για να μείνει.
Τι εννοούμε αλήθεια όταν λέμε “αυτός ο άνθρωπος έχει στιλ”; Είναι το όλο “στήσιμο” του ατόμου, το bearing που λένε αγγλικά ή allure γαλλικά, που είναι κάτι έμφυτο και μοναδικό, σαν το δακτυλικό αποτύπωμα; Και πάλι, είναι μόνο αυτό; Είναι ο τρόπος που κινείται, η εκφορά του λόγου, το λεξιλόγιο και οι συνηθισμένες του εκφράσεις;
Είναι ο τρόπος που φοράει τα ρούχα του; Είναι οι τρόποι του γενικώς; Το πώς μιλάει στο τηλέφωνο, γράφει mail, το πώς αναρτά στα social media ή ο τρόπος που χαίρεται κι ο τρόπος που θλίβεται; Η αισθητική του που αντανακλά στα αντικείμενα που επιλέγει να τον περιβάλλουν;
Το στιλ είναι κάτι από όλα αυτά ή είναι όλα αυτά. Είναι αβίαστο κι αυθόρμητο, κι αυτή ακριβώς είναι η γοητεία του. “Δηλώνει”, πολλές φορές και ερήμην της, την προσωπικότητα που συνοδεύει και τον κώδικα αισθητικής της. Και σβήνει, όταν δεν έχει τίποτα να δηλώσει.
Η νέα αυτή στήλη στην αθηΝΕΑ, με τίτλο “In Style We Stand”, με τίποτα δεν δηλώνει αυθεντία ή έστω ειδικός στο στιλ. Κάνει ζουμ σε σκηνικά και αντικείμενα, σε άτομα και συμπεριφορές που αποπνέουν μια φιλοσοφία αισθητικής και μια εικόνα χωρίς δήθεν και χωρίς έπαρση. Μικρά ενσταντανέ γνήσιου στιλ φιλοδοξεί ταπεινά να μεταφέρει, για γνώση και όχι για συμμόρφωση, μακάρι και για ευχαρίστηση.
Γιατί η ζωή με στιλ, όποιο κι αν είναι κάθε φορά αυτό, γίνεται πιο όμορφη, πιο ήπια, πιο φιλική – χωρίς να βλάπτει σοβαρά ποτέ, κανένα και τίποτα.
