Άη Στράτης: το νησί όπου θα ζήσετε κάτι μοναδικό. Έχει τον τρόπο του να σας παρασύρει στον ρυθμό του. Νωχελικός και χαλαρός. Δεν υπάρχει κάτι που θα σας αναστατώσει. Κυριαρχεί μία ηρεμία που είναι διάχυτη παντού.
Στον Άη Στράτη όμως δίνεις ραντεβού και με την ιστορία. Στην κυριολεκτική της μορφή, αφού ήταν τόπος εξορίας και έχει να αφηγηθεί ιστορίες πολλές. Όλες τους διδακτικές για το πώς να μη ζήσουμε ποτέ ξανά ανάλογες καταστάσεις. Αλλά και συχνά, μέσα στη μέρα σου, νιώθεις ότι ο χρόνος εδώ έχει σταματήσει.
Η Χαρά του Περιπατητή
Με το γρήγορο πλοίο η απόσταση έχει γίνει παιχνίδι. Από την Καβάλα είναι λιγότερο από τέσσερις ώρες. Αξίζει να αφιερώσετε τρεις με τέσσερις μέρες τουλάχιστον στο νησί για να μπείτε στο ρυθμό του. Αν μείνετε παραπάνω, θα γίνετε φίλοι με άλλους επισκέπτες και με τους ντόπιους.
Τα καταλύματα δεν είναι πολλά, αλλά θα τα βρείτε αξιοπρεπή και σε πολύ χαμηλές τιμές. Ένας ακόμη λόγος να επιλέξετε το νησί για διακοπές. Λίγα σπίτια, λίγα μαγαζιά, ελάχιστες επιλογές. Η ζωή όπως δεν την έχεις φανταστεί. Κανείς όμως δεν παραπονιέται. Οι περισσότεροι έχουν έρθει από άποψη. Ξέρουν τι θα συναντήσουν. Κάποιοι αυτό ακριβώς είναι που αναζητούν.
Το μέγεθος του Άη Στράτη το διαπιστώνεις όταν φτάνεις με το καράβι. Βλέπεις λόφους, παραλίες, βράχια. Κάτι απίθανα ξωκλήσια που κρέμονται σα σταφύλια. Τότε συνειδητοποιείς ότι, αν έχεις διάθεση, μπορείς να γυρίσεις το νησί όλο. Κυριολεκτικά.
Δρόμοι στους οποίους να πηγαίνει συμβατικό αυτοκίνητο δεν υπάρχουν. Είναι λοιπόν η χαρά του περιπατητή και του δρομέα. Δεν έχει ταξί ή λεωφορείο και δεν υπάρχει καραβάκι που να κάνει τον γύρο του νησιού. Αν είσαι φίλος του μάουντεν μπάικ και του ορεινού τρεξίματος, είσαι στο κατάλληλο μέρος. Θα κάνεις υπέροχες διαδρομές. Χωρίς αυτοκίνητα. Με υπέροχες εικόνες να σε συνοδεύουν. Η κάθε διαδρομή καταλήγει σε απίθανες παραλίες.
Ένας Προορισμός Slow Travel
Πολλές στιγμές μέσα στην ημέρα ο Άθως απέναντι σου θυμίζει τη βεβαιότητα της αιωνιότητας. Στέκει ένας βράχος μέσα στο νερό και αναρωτιέσαι ποιο χέρι τον έχει στήσει εκεί για να είναι σα σκηνικό ιδανικό για φωτογραφίες το ηλιοβασίλεμα.
Η μέρα κυλάει γρήγορα με χαλάρωση στην αμμουδιά και αμέτρητες βουτιές στη θάλασσα. Παιδικές και εφηβικές φωνές σου δίνουν ένα χαρούμενο σάουντρακ (καλύτερο από τους τράπερς που ακούνε εκείνα όλη την ώρα) και μία αίσθηση οικειότητας. Σε λίγες ώρες σε έχουν μάθει όλοι. Αν δεν έχεις παρέα, εύκολα αποκτάς.
Στις δύο ταβέρνες βρίσκεις άφθονο και καλό ψάρι. Βλέπεις τους ίδιους τους ψαράδες όταν φέρνουν τις ψαριές τους. Στα μαγαζιά ξέρουν να τα ψήνουν και να τα μαγειρεύουν καλά, η δε απόλαυση πολλαπλασιάζεται όταν συνοδεύεται από κρασί από τη Λήμνο. Δεν έχει άλλο. Είπαμε, οι επιλογές είναι περιορισμένες.
Τα αξιοθέατα είναι εύκολα προσβάσιμα. Λίγο να είσαι υποψιασμένος θα θελήσεις να μάθεις περισσότερα. Το Μουσείο Δημοκρατίας δημιουργήθηκε και λειτούργησε επί πρωθυπουργίας Κώστα Καραμανλή (το επισημαίνουν όλοι) και είναι εξαιρετικό! Σωστά στημένο και πολύ κατατοπιστικό. Με την Κωνσταντίνα να λύνει και όσες απορίες μπορεί να προκύψουν. Σε έναν τόπο βασανισμένο έτσι κι αλλιώς από σεισμούς και φτώχεια, ήρθαν και οι εκτοπισμένοι, εξόριστοι και άφησαν το στίγμα τους. Ίσως γι’ αυτό και υπάρχει όλη αυτή η ενέργεια.
Κάτι μισογκρεμισμένα κτίσματα θυμίζουν τον παλιό οικισμό και μόνο τρία τέσσερα έχουν διασωθεί και χαίρεσαι να τα βλέπεις. Η αρχιτεκτονική προσέγγιση της Χούντας και οι κατασκευές μετά τον σεισμό αφαιρούν, δυστυχώς, κάθε γραφικότητα. Στον Άη Στράτη όμως έχεις πάει υποψιασμένος. Δεν περιμένεις περισσότερα από όσα έχει να σου προσφέρει. Μεγάλο μάθημα. Τα σκαλοπάτια του Αγίου Μηνά και η θέα που σου προσφέρει έχει κι εδώ έναν ωραίο συμβολισμό.
Η Δήμαρχος για δεύτερη θητεία είναι μία γυναίκα που δίνει στο νησί τη δική της αύρα. Είναι δύσκολο να διοικείς μικρούς δήμους. Να προσπαθείς να βρεις χρήματα και τρόπους να κάνεις έργα και να ξεπεράσεις εμπόδια. Γενικά στο Ελληνικό Δημόσιο. Σκέψου να είσαι στον Άη Στράτη, που είναι στη μέση του Αιγαίου.
Το καλοκαίρι όμως έχει πια κόσμο και επισκέπτες το νησί. Με σύνδεση με την Καβάλα με πλοίο που, για κάποιον υπέροχο λόγο, κάνει 3:30 ώρες για τον Άη Στράτη. Και με τη Λήμνο προσβάσιμη καθημερινά με το Αιολίς. Που κάνει 2:30 αλλά είναι η χαρά του ταξιδιού.
Γιατί, αν ταξιδέψετε και για μία εκδρομή στη Λήμνο με το Αιολίς, τότε πραγματικά θα έχετε μπει σε χρονομηχανή. Τι απίθανη εμπειρία! Δύσκολα συναντάς τέτοια καράβια πλέον στην Ελλάδα. Πηγαίνει πιο αργά από ιστιοπλοϊκό. Έχει την αισθητική της δεκαετίας του ’80 παντού. Καταλαβαίνεις ότι ο χρόνος παίρνει αξία όταν τον αφήνεις να κυλά χωρίς να τον οργανώνεις. Θέλεις να μείνεις πάνω στο κατάστρωμα. Να βλέπεις τη θάλασσα και τον ορίζοντα και να αναρωτιέσαι γιατί να μην είναι έτσι η ζωή μας όλη.
Ο Άη Στράτης είναι η επιτομή του slow travel. Της slow life. Κάθε μέρα λειτουργεί διπλά για όποιον μένει με τη διάθεση να μπει στη ζωή του Άη Στράτη. Εξάλλου είπαμε, κανείς δεν έχει παραπλανηθεί. Όλοι ξέρουν πού έχουν έρθει.
Δείτε επίσης στην αθηΝΕΑ:
