Είναι εκείνοι που φροντίζουν ώστε να κοιμηθούμε και να ξυπνήσουμε με ασφάλεια ύστερα από ένα μικρό ή μεγάλο χειρουργείο. Όμως ο ρόλος τους είναι κομβικός όχι μόνο στα χειρουργεία, αλλά και στις εντατικές, στις διασωληνώσεις, στη χορήγηση καταστολής, στον καθετηριασμό μεγάλων αγγείων, στη διαχείριση του πόνου κ.ά. Χωρίς αναισθησιολόγο, πολύ απλά, δεν μπορεί να γίνει καμία μικρή ή μεγάλη επέμβαση.Οι ελλείψεις σε νοσοκομειακούς γιατρούς είναι μια διαπιστωμένη πραγματικότητα, όμως η λίστα αναμονής των 2.925 προγραμματισμένων χειρουργείων εξαιτίας της έλλειψης αναισθησιολόγων στο «Αγία Σοφία», το μεγαλύτερο Νοσοκομείο Παίδων της Ελλάδας, που έγινε γνωστή πριν από ένα μήνα εγείρει, το λιγότερο, ανησυχίες και ερωτηματικά.Η πρόεδρος της Ελληνικής Αναισθησιολογικής Εταιρείας και διευθύντρια του Αναισθησιολογικού Τμήματος στο Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού», Άννα Μαλισιώβα, αναφέρει πως το πρόβλημα εντοπίζεται σε όλα τα μεγάλα νοσοκομεία της χώρας. Ο αριθμός των αναισθησιολόγων, αντί να αυξάνεται, μειώνεται, οι λίστες αναμονής μεγαλώνουν, αντίστοιχα και η απελπισία των ασθενών.Σύμφωνα με την τελευταία καταγραφή (2019) της Ομάδας Εργασίας Αναισθησιολογίας του ΚΕΣΥ, στα μεγαλύτερα Νοσοκομεία της Ελλάδας, η κάλυψη των οργανικών θέσεων ήταν μόλις 71%, εικόνα που σήμερα ενδέχεται να είναι χειρότερη.
Οι ελλείψεις σε νοσοκομειακούς γιατρούς είναι μια διαπιστωμένη πραγματικότητα, όμως η λίστα αναμονής των 2.925 προγραμματισμένων χειρουργείων εξαιτίας της έλλειψης αναισθησιολόγων στο «Αγία Σοφία», το μεγαλύτερο Νοσοκομείο Παίδων της Ελλάδας, εγείρει, το λιγότερο, ανησυχίες και ερωτηματικά.
Οι πολύ χαμηλές αποδοχές, οι συνταξιοδοτήσεις που δεν αναπληρώνονται, η στροφή ασθενών προς τον ιδιωτικό τομέα εξαιτίας της αναστολής των τακτικών χειρουργείων στα δημόσια νοσοκομεία λόγω της πανδημίας, που είχε ως αποτέλεσμα αντίστοιχα και στροφή των αναισθησιολόγων προς αυτά, με καλύτερες ασφαλώς αποδοχές, αλλά και η μετανάστευση πολλών στο εξωτερικό, που και εκεί είναι περιζήτητοι, είναι κάποιοι από τους λόγους της έλλειψης.
Ωστόσο, η έλλειψη αυτή δεν παρατηρείται μόνο στα καθ’ ημάς, αντίθετα είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Στη Μεγάλη Βρετανία υπολογίζεται ότι θα υπολείπονται 11.000 αναισθησιολόγοι έως το 2040, αριθμός που επηρεάζει 8.250.000 χειρουργικές επεμβάσεις. Η εικόνα είναι παρόμοια και στις ΗΠΑ.
Οι αναισθησιολόγοι πρωτοστάτησαν στην αντιμετώπιση της πανδημίας ως γιατροί εντατικής θεραπείας. Όμως, τα αλλεπάλληλα κύματα της Covid-19 άφησαν πίσω τους, εκτός των άλλων, μια ζοφερή κληρονομιά με αυξημένα επίπεδα μετατραυματικού στρες και εξουθένωση. Και στη συνέχεια οι γιατροί ήρθαν αντιμέτωποι με την τεράστια λίστα αναμονής χειρουργείων, που είχε δημιουργηθεί εξαιτίας ακριβώς της πανδημίας.Αυτός ήταν κυρίως ο λόγος, σύμφωνα με τους Βρετανούς, που οδήγησε πολλούς σε πρόωρη σύνταξη ή στο να επιλέξουν άλλες υπηρεσίες στον ιατρικό τομέα. Αλλά και η έλλειψη «ωραρίου», ο αυξημένος μέσος όρος ηλικίας, ο μη επαρκής αριθμός νέων αναισθησιολόγων, οι οποίοι χρειάζονται χρόνια πιστοποίησης, με την προϋπόθεση ότι θα καταφέρουν να εξασφαλίσουν κάποια από τις λίγες θέσεις εκπαίδευσης, για να υπηρετήσουν στη συνέχεια ένα άκρως απαιτητικό επάγγελμα.Και όσο μειώνεται ο αριθμός, οι εναπομείναντες μάχιμοι βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του «μετώπου» αντιμετωπίζοντας έναν όγκο δουλειάς που ολοένα αυξάνεται, πιο συχνές εφημερίες, πιο εξοντωτικές ημέρες και νύχτες.«Το θέμα θα το απαλύνουμε, μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν», τόνισε ο υπουργός Υγείας, Θάνος Πλεύρης. Σε αναμονή, λοιπόν, για εκείνες τις πρωτοβουλίες που απαλύνουν αρχικά, αλλά θέτουν και τα θεμέλια μακροπρόθεσμα για την εξεύρεση ικανοποιητικής λύσης.
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
