Για τους περισσότερους είναι απλά Σαββατοκύριακο. Για όσους θα τρέξουν την Κυριακή τα 42.195 μέτρα από το Μαραθώνα στο Καλλιμάρμαρο, έφτασε ο καιρός να ζήσουν το μεγάλο τους όνειρο. Να μπουν στην εκκίνηση του Μαραθώνιου της Αθήνας και να τερματίσουν στο Παναθηναϊκό Στάδιο.
Όσοι παρακολουθούν τον αγώνα, πιστεύουν ότι είναι λίγοι όσοι ονειρεύονται ρεκόρ, επιδόσεις και θέσεις. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι όλοι όσοι θα είναι το πρωί της Κυριακής, στις 12 Νοεμβρίου, και θα περιμένουν την εκκίνηση, που θα ξεκινήσει στις 9 π.μ. με το πρώτο γκρουπ και θα συνεχίσει μέχρι τις 9.30 π.μ. με το τελευταίο, έχουν στόχο το προσωπικό τους ρεκόρ, τη δική τους επίδοση και την πραγματοποίηση του μεγάλου στόχου που είναι ο τερματισμός.
Κάποτε, όχι πολύ παλιά, πριν από 20 ακριβώς χρόνια, στον Μαραθώνιο του 2003 (που ήταν και τεστ event για τους Ολυμπιακούς Αγώνες) είχε μόλις μερικές δεκάδες Έλληνες στην εκκίνηση. Την Κυριακή θα έχει χιλιάδες. Πάνω από 10.000.
Την Κυριακή, όπως και το Σάββατο, θα υπάρχουν 65.000 άνθρωποι που θα τρέξουν 10, 5, 42 χιλιόμετρα, αλλά και στους παιδικούς αγώνες, ενώ χιλιάδες θεατές θα βρίσκονται στη διαδρομή και στο Στάδιο για να δουν και να χειροκροτήσουν την προσπάθειά τους.
Τότε ήμουν ανάμεσα σε εκείνους τους λίγους που είχαμε βρεθεί στην εκκίνηση, στον Μαραθώνα. Είχα φτάσει από το Καλλιμάρμαρο με τα λεωφορεία και είχα σταθεί στη γραμμή εκκίνησης με στόχο τον τερματισμό – ήδη είχα τερματίσει σε άλλους μαραθώνιους στο εξωτερικό, με καλούς χρόνους για τα δεδομένα μου.
Αλλά η Αθήνα είχε δυσκολίες· από ένα σημείο και μετά είχε αυτοκίνητα δίπλα μας, οι δρομείς ήμασταν στη μία λωρίδα του δρόμου. Στις διασταυρώσεις οι οδηγοί κόρναραν σαν τρελοί. Εφιάλτης για τους ξένους, που δεν μπορούσαν να καταλάβουν τον λόγο. Στις δικές τους χώρες ο Μαραθώνιος ήταν ήδη ένα τεράστιο γεγονός.
Την Κυριακή, όπως και το Σάββατο, θα υπάρχουν 65.000 άνθρωποι που θα τρέξουν 10, 5, 42 χιλιόμετρα, αλλά και στους παιδικούς αγώνες, ενώ χιλιάδες θεατές θα βρίσκονται στη διαδρομή και στο Στάδιο για να δουν και να χειροκροτήσουν την προσπάθειά τους.
Ένα γεγονός που ξεφεύγει από τα όρια του αθλητισμού και γίνεται κοινωνική εκδήλωση με πολλές παράπλευρες ωφέλειες για όλους. Ο αθλητικός τουρισμός αφήνει ένα τεράστιο οικονομικό αποτύπωμα πολλών εκατομμυρίων στην Αθήνα. Η προβολή και η δημοσιότητα είναι επίσης μεγάλο πλεονέκτημα. Η πλειονότητα των δρομέων γίνεται πρεσβευτής της Ελλάδας ως τουριστικού προορισμού.
Ο ΣΕΓΑΣ έχει επενδύσει πολύ όλα αυτά τα χρόνια και το 2023, με την 40ή διοργάνωση, θέλει να ανεβάσει τον πήχη ακόμα ψηλότερα. Οι Έλληνες αθλητές και αθλήτριες θα διεκδικήσουν θέση στο βάθρο και θα κερδίσουν τη δημοσιότητα που τους αναλογεί, αφού είναι από τις ελάχιστες φορές που ασχολούνται μαζί τους τα μίντια. Πολύ σπάνια θα διακριθεί κάποιος στις μεγάλες αποστάσεις σε διεθνείς αγώνες και μόνο στην Αθήνα υπάρχει χώρος για εκείνους.
Αλλά το συγκλονιστικό είναι η συμμετοχή όλων όσων θα τρέξουν για πρώτη φορά. Είναι εκείνοι που δεν θα μπορούν να κοιμηθούν το βράδυ του Σαββάτου, που θα τρέμουν όχι από το κρύο (άλλωστε θα έχει ζέστη την Κυριακή), αλλά από το άγχος και την αγωνία για το πώς θα διαχειριστούν αυτό που έχουν μπροστά τους.
Άνθρωποι όλων των ηλικιών που έχουν συνηθισμένες ζωές μπαίνουν σε έναν αγώνα που είναι ασυνήθιστος για τα ανθρώπινα μέτρα. Ξεπερνούν τον εαυτό τους και ζουν στον αστερισμό των αθλητών του μαραθωνίου.
Τα βήματά τους στην άσφαλτο θα είναι το soundtrack που θα τους ακολουθεί, ειδικά στα χιλιόμετρα που δεν θα έχει καθόλου θεατές. Οι πολλές ανηφόρες, από το 12ο έως το 28ό χιλιόμετρο, θα τους θυμίζουν ότι έπρεπε να κάνουν λίγο παραπάνω βουνό, ή λίγο παραπάνω βάρη, ή κάτι άλλο που δεν πρόλαβαν γιατί είχαν τα παιδιά, τη δουλειά, την καθημερινότητα.
Άνθρωποι όλων των ηλικιών που έχουν συνηθισμένες ζωές μπαίνουν σε έναν αγώνα που είναι ασυνήθιστος για τα ανθρώπινα μέτρα. Ξεπερνούν τον εαυτό τους και ζουν στον αστερισμό των αθλητών του μαραθωνίου.
Αν βρεθείτε στη διαδρομή, κοιτάξτε τους δρομείς στα μάτια. Δώστε τους δύναμη για αυτό που κάνουν.
Και κάπου μέσα στους χιλιάδες που θα συμμετέχουν θα υπάρχει και η αύρα του Γρηγόρη Λαμπράκη που, πριν από 60 χρόνια, είχε περπατήσει τη διαδρομή για την Ειρήνη. Μία επίκαιρη «διαδρομή» για όλα όσα συμβαίνουν στη γειτονιά μας, αλλά ένας συμβολισμός για τις αξίες και τις αρχές του αθλητισμού πέρα από την άσκηση. Ο σεβασμός στον άλλο, στην προσπάθεια που κάνει, στη ζωή.
Αν βρεθείτε στη διαδρομή, κοιτάξτε τους δρομείς στα μάτια. Δώστε τους δύναμη για αυτό που κάνουν. Έχει νόημα. Γιατί καμία προσπάθεια δεν είναι ποτέ λίγη, καμία απόσταση μικρή. Κάθε δρομέας κάτι θέλει να ξεπεράσει, να πετύχει, να νιώσει. Θα είναι σίγουρα –κι ας ακούγεται ρομαντικό– καλύτερος συμπολίτης μας μετά την είσοδό του στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο.
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
Ποδόσφαιρο – Κάφροι (Διακοπή στο 50ό Λεπτό)
Μάκης Χαμαλίδης: «Ταλέντο είναι να Καλλιεργείς το Ταλέντο που σου Δόθηκε»
Όταν ο Carlos Alcaraz Νίκησε τον Novak Djokovic
