Ένα ΠΣΚ στο Λονδίνο, στην καρδιά του φθινοπώρου, είναι must, ακόμα κι αν στην Ελλάδα είναι ακόμα καλοκαιράκι και δεν μπορείς να ξεκολλήσεις από την παραλία… Καλεσμένη, λοιπόν, από μια Σαλονικιά φίλη, απόλαυσα ένα πολύ γεμάτο τριήμερο στην πολύβουη και τόσο αγαπημένη πόλη, όπου είναι πραγματικά αδύνατο να βαρεθείς.
Πρώτη στάση στο Victoria & Albert Museum στην περιοδική έκθεση του φωτογράφου Tim Walker με θέμα “Wonderful Things”. Μέσα σ’ ένα πολύχρωμο θεατρικό σκηνικό, ευφάνταστες σουρεαλιστικές φωτογραφίες, κυρίως από το χώρο της μόδας (ο Tim Walker εργάστηκε από 18 χρονών στη Vogue και λάτρευε σαν όνειρο τη φωτογραφία της μόδας), πορτρέτα γνωστών καλλιτεχνών (ειδικό αφιέρωμα στην Tilda Swinton), καθώς και, μεταξύ άλλων θεματικών, φωτογραφίες εμπνευσμένες από πολύτιμα αντικείμενα του μουσείου από την Ινδία.
Είναι απλά απολαυστικό να τριγυρνάς και να ταξιδεύεις στο όνειρο του ιδιαιτέρου αυτού φωτογράφου. Όπως το περιγράφει ο ίδιος: “Οι φωτογραφίες, για μένα, είναι περίπου σαν όνειρο […] όπως ταξιδεύεις στη φαντασία σου, θέλεις να φωτογραφίζεις αυτό που βλέπεις […] ο μόνος τρόπος να το καταφέρεις είναι να πιστεύεις ολοκληρωτικά, απόλυτα, παθιασμένα […] Η κάμερα είναι στάση ζωής. Αν νιώθεις χαοτικός, η φωτογραφία θα είναι χαοτική. Αν νιώθεις ήρεμος, η φωτογραφία θα είναι ήρεμη. Η φωτογραφία είναι έκφραση της ψυχής, πρέπει να σέβεσαι την κάμερα με απόλυτη αλήθεια, αλλιώς δεν θα πετύχει”.
Η βόλτα συνεχίζεται στη chic περιοχή του Chelsea και στην King’s Road, με τις μοντέρνες βιτρίνες καταστημάτων, ενώ το βράδυ ακολουθεί δείπνο στο ζεστό Chiltern Firehouse στο Marylebone, όπου ένας παλιός πυροσβεστικός σταθμός έχει μετατραπεί σε fancy bar restaurant. Το ψιλόβροχο και η συννεφιά, ο κλασικός καιρός του Λονδίνου, δεν σταμάτησε σχεδόν όλο το τριήμερο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν εμπόδισε τους περιπάτους με φόντο τη βικτωριανή αρχιτεκτονική στο Kensington, το Knightsbridge και το Mayfair.
Μια μικρή ανακάλυψη ήταν το πολύκοσμο Borough Market δίπλα στο London Bridge, γεμάτο street food (αξέχαστο το crispy duck burger), παραδοσιακά εγγλέζικα προϊόντα, πάγκους ξεχειλισμένους από φρούτα, γλυκά, όστρακα και ό,τι άλλο φανταστείς! Εκεί γεύτηκα και τον βελούδινο καφέ του Monmouth, με αυθεντικά χαρμάνια από Βραζιλία, Κόστα Ρίκα, Κολομβία, Αιθιοπία με ιστορία ήδη από το 1978.
Αμέτρητες βιτρίνες και μαγαζιά και στο γειτονικό ρουστίκ Shoreditch και Spitalfields με τη σκεπασμένη αγορά, ενώ το Σαββατόβραδο επιβάλλεται να πιεις ένα ποτό και να φας στο καλόγουστο bar restaurant Bluebird στο Chelsea, ιδανικό αν έχει κανείς χορευτική διάθεση, το οποίο διατηρεί το ομώνυμο concept store στο Covent Garden. Μη παραλείψετε μια στάση, αξίζει η εμπειρία!
Και φυσικά, ως κλείσιμο, η απαραίτητη Κυριακάτικη βόλτα στο Hyde Park, στο Holland Park και στα Kensington Gardens, όπου η βροχή δεν πτοεί τους ντόπιους να κάνουν το καθιερωμένο jogging τους. Η τελευταία βόλτα μου έγινε στο -glamorous πλέον- Covent Garden, όπου ήπια ένα καφέ στο μικροσκοπικό Jacob the Angel στη μυστική πλατειούλα του Neal’s Yard και έφαγα στην China Town – ένα μέρος που σε κάνει να νομίζεις ότι έχεις αλλάξει ήπειρο…
Όλα αυτά, και πολλά άλλα που δεν πρόλαβα, καθώς ένα τριήμερο δεν είναι ποτέ αρκετό στο νοσταλγικό Λονδίνο!
