Όταν ο Κορωνοϊός Χτυπάει τους Νέους

Τι είναι αυτό που κάνει νέους ανθρώπους σε ηλικία, με ένα υγιές ανοσοποιητικό σύστημα, να υποκύπτουν από τον κορωνοϊό; Μελέτες σχετικά με τον νέο κορωνοϊό δείχνουν ότι υπάρχει η πιθανότητα ο ιός να προσβάλει τον ανθρώπινο εγκέφαλο, με αποτέλεσμα να διακόψει τη λειτουργία της αναπνοής (Brogaard, 2020).

Τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι ενώ τα άτομα με υποκείμενη ιατρική πάθηση καθώς και οι ηλικιωμένοι διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης σοβαρών συμπτωμάτων και θανάτου από τον Covid-19, νεότεροι χωρίς καμία γνωστή προϋπάρχουσα κατάσταση έχουν επίσης υποκύψει σε σοβαρές μορφές της ιογενούς νόσου (Brogaard, 2020). Το ερώτημα που προκύπτει είναι ότι το εξής: εκτός από ένα καταβεβλημένο ανοσοποιητικό σύστημα, τι άλλο μπορεί να προκαλέσει τα μολυσμένα άτομα να αναπτύξουν σοβαρά συμπτώματα;

Είναι πλέον γνωστό ότι οι κορωνοϊοί μπορούν να εισβάλουν στο κεντρικό νευρικό σύστημα και να προκαλέσουν βλάβη στα νευρικά κύτταρα του εγκεφάλου (Ding et al., 2004). Μελέτες που εξέτασαν δείγματα από ασθενείς με SARS, τον κορωνοϊό που προκάλεσε το μεγάλο ξέσπασμα του SARS το 2003, διαπίστωσαν σωματίδια ιού μέσα στα εγκεφαλικά κύτταρα, συμπεριλαμβανομένων των κυττάρων του εγκεφάλου που ρυθμίζουν την αναπνοή (Xu et al., 2005). Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι ο SARS με τον νέο κορωνοϊό έχουν παρόμοια γενετική δομή και ο μηχανισμός που χρησιμοποιούν ώστε να μπορέσουν να εισβάλουν στα ανθρώπινα κύτταρα είναι σχεδόν ο ίδιος (Brogaard, 2020).

Μελέτες του κλασικού ιού SARS σε ποντίκια αποδεικνύουν αυτήν την υπόθεση. Σε αυτές τις μελέτες, διαπιστώθηκε ότι όταν η λοίμωξη εμφανίζεται μέσω της μύτης, ο ιός μπορεί να εισέλθει στον εγκέφαλο μέσω των νευρικών κυττάρων που χρησιμοποιούνται για την επεξεργασία της οσμής (οσφρητικά νεύρα). Από εδώ, ο ιός μπορεί να εξαπλωθεί στο εγκεφαλικό στέλεχος και να καταστρέψει τα εγκεφαλικά κύτταρα που είναι υπεύθυνα για την αναπνοή. Αν και αυτή η υπόθεση δεν έχει επιβεβαιωθεί για τον νέο κορωνοϊό, η υψηλή ομοιότητα μεταξύ του κλασικού SARS και του νέου κορωνοϊού δείχνει ότι ο νέος κορωνοϊός θα μπορούσε επίσης να προκαλέσει αναπνευστική δυσφορία και θάνατο, καταστρέφοντας τις περιοχές του εγκεφάλου που ελέγχουν την αναπνοή.

Παρόλα αυτά, η επιστημονική κοινότητα συνεχίζει να μελετά τον Covid-19, καθώς πολλές πτυχές του είναι ακόμα ανεξερεύνητες. Σίγουρα ο φόβος και ο πανικός δεν είναι ο σωστός οδηγός για την αντιμετώπιση αυτής της παγκόσμιας κρίσης.

Πράγματι, μια μελέτη διαπίστωσε ότι σχεδόν οι μισοί ασθενείς με σοβαρά αναπνευστικά συμπτώματα από το Covid-19 είχαν επίσης νευρολογικά συμπτώματα, όπως εγκεφαλικό επεισόδιο, εγκεφαλική αιμορραγία και μειωμένη συνείδηση. Μαζί με αυτό το σύνολο στοιχείων προκύπτει ότι όταν ο νέος κορωνοϊός οδηγεί σε σοβαρή ασθένεια και θάνατο, αυτό μπορεί να συμβεί λόγω δευτερογενούς λοίμωξης του εγκεφάλου μέσω της μύτης, η οποία μπορεί στη συνέχεια να διακόψει την αναπνοή (Brogaard, 2020).

Ο νευρολόγος Bo Hu (2020) του Πανεπιστημίου Επιστήμης και Τεχνολογίας της Huazhong και οι συνεργάτες του ανέλυσαν 214 ασθενείς με COVID-19 από το Wuhan της Κίνας, την πόλη όπου εμφανίστηκε το ξέσπασμα, από τα μέσα Ιανουαρίου έως τα μέσα Φεβρουαρίου. Βρέθηκε ότι οι περισσότεροι ασθενείς παρουσίασαν νευρολογικά συμπτώματα, πράγμα που δείχνει ότι ιός είχε προσβάλει τον εγκέφαλο. Κάποια από τα συμπτώματα αφορούσαν το κεντρικό νευρικό σύστημα όπως ζάλη, κεφαλαλγία, μειωμένη συνείδηση, οξεία εγκεφαλοαγγειακή νόσο, αταξία και κρίση και άλλα το περιφερικό νευρικό σύστημα, όπως δυσλειτουργία γεύσης, δυσοσμία, διαταραχή της όρασης και πόνος των νεύρων (Βο, 2020).

Μία ακόμα έρευνα αποκαλύπτει ότι το πιο χαρακτηριστικό σύμπτωμα των ασθενών με Covid-19 είναι η αναπνευστική δυσχέρεια και οι περισσότεροι από τους ασθενείς που εισήχθησαν στην εντατική θεραπεία δεν μπορούσαν να αναπνεύσουν αυθόρμητα. Επιπλέον, ορισμένοι ασθενείς με Covid-19 εμφάνισαν επίσης νευρολογικά συμπτώματα, όπως πονοκέφαλο, ναυτία και έμετο. Έτσι, είναι εμφανές ότι σε πολλούς ασθενείς υπήρξε μόλυνση στελεχών του εγκεφάλου από τον Covid-19 που είναι υπεύθυνοι για την αναπνευστική λειτουργία. Το συμπέρασμα αυτό το ενισχύουν και μελέτες οι οποίες έγιναν σε πειραματόζωα (Li et al., 2020).

Παρόλα αυτά, η επιστημονική κοινότητα συνεχίζει να μελετά τον COVID-19, καθώς πολλές πτυχές του είναι ακόμα ανεξερεύνητες. Σίγουρα ο φόβος και ο πανικός δεν είναι ο σωστός οδηγός για την αντιμετώπιση αυτής της παγκόσμιας κρίσης. Από την άλλη πλευρά, η υπευθυνότητα και η τήρηση των κανόνων υγιεινής είναι υποχρέωση όλων μας. Ας γίνει αυτός ο ιός το έναυσμα ώστε να υιοθετήσουμε συμπεριφορές και συνήθειες που θα ωφελήσουν τόσο εμάς, όσο και το περιβάλλον στο οποίο ζούμε.

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΣ
Guest Contributor
Guest Contributor

Ο Παναγιώτης Σαμπάνης είναι Κλινικός Νευροψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής και ιδρυτής του κέντρου Νευροανάδρασης και Ψυχοεκπαίδευσης Neurocare στη Χαλκίδα, με επίσημη άδεια ασκήσεως επαγγέλματος του ψυχολόγου. Σπούδασε εφαρμοσμένη ψυχολογία στο City University of Seattle, από το οποίο αποφοίτησε με διάκριση για τις επιδόσεις του. Η ενασχόλησή του με τα τεχνικά νευρωνικά δίκτυα, καθώς το πρώτο του πτυχίο ήταν από το Τμήμα Τεχνολογίας Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών του Ανωτάτου Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος Ηπείρου, του κέντρισε το ενδιαφέρον για τα βιολογικά νευρωνικά δίκτυα. Έτσι, πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές (MSc) στην Κλινική Νευροψυχολογία στο Bangor University της Ουαλίας. Ακόμη, έχει εξειδικευτεί στην Ιατρική Ψυχολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και στη Συνθετική Ψυχοθεραπεία στον Τεχνοβλαστό του Πανεπιστημίου Κρήτης (Σύγχρονα Αμφιαράεια). Επίσης, μετεκπαιδεύτηκε στην Κλινική Ψυχοπαθολογία στο Αιγινήτειο Νοσοκομείο και στις πρώτες βοήθειες στο κομμάτι της ψυχολογικής υποστήριξης από το Johns Hopkins University. Είναι υποψήφιος διδάκτωρ του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και έχει εξειδικευτεί στη Νευροανάδραση-Βιοανάδραση, έχοντας λάβει πιστοποίηση από την EEGΙnfo και από τη Stens Academy. Ασχολήθηκε με την έρευνα και συμμετείχε ως υπεύθυνος έργου του Κέντρου Ψυχοφυσιολογίας και Εκπαίδευσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου μελέτησε την εγκεφαλική πλευρίωση κατά τη διαδικασία της γραφής και της ομιλίας. Είναι εξωτερικός συνεργάτης σε διάφορα ερευνητικά προγράμματα στο Ίδρυμα Ιατροβιολογικών Ερευνών, της Ακαδημίας Αθηνών σε σχέση με τα χαρακτηριστικά του ευρύτερου φαινοτύπου του αυτισμού. Έκανε έρευνα σχετικά με την οπτική αντίληψη στο Birmingham City University της Αγγλίας. Ακόμη, στο πλαίσιο της εργασιακής του εμπειρίας, έχει συνεργαστεί με σημαντικές δομές ψυχικής υγείας και επαγγελματίες ψυχικής υγείας. Με γνώμονα τη συνεχή κατάρτιση και εξέλιξή του στο αντικείμενο της νευροψυχολογίας, συνεχίζει την παρακολούθηση εκπαιδευτικών σεμιναρίων σε θέματα ψυχολογίας, ψυχοθεραπείας και νευροψυχολογίας.

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ

Τα σημαντικότερα νέα της ημέρας, στο inbox σου κάθε μεσημέρι!

ΕΓΓPΑΦΕΙΤΕ ΣΤΟ NEWSLETTER

+