Το «Baby Reindeer» («Μικρό Ταρανδάκι» στα ελληνικά) είναι μια σειρά του Netflix για την οποία έχει γίνει πολύς λόγος το τελευταίο διάστημα.
Αρχικά, γιατί στις δύο πρώτες εβδομάδες προβολής της έφτασε τα 13,3 εκατομμύρια θεατές. Στη συνέχεια, γιατί οι sleuth του διαδικτύου –εκείνοι που ψάχνουν πληροφορίες για έναν άνθρωπο ή οργανισμό προκειμένου να ενημερώσουν το κοινό– «εντόπισαν» τη stalker της ιστορίας και, όπως λέει, η ζωή της έγινε κόλαση. Μετά, γιατί η συγκεκριμένη γυναίκα έδωσε συνέντευξη στο YouTube και στον Piers Morgan, συγκεντρώνοντας εκατομμύρια views. Ύστερα, γιατί άρχισαν να εκτοξεύονται αλληλοκατηγορίες για παραποίηση της πραγματικότητας. Και, εσχάτως, γιατί η υπόθεση έφτασε στα βρετανικά κυβερνητικά κλιμάκια, εγκαλώντας ουσιαστικά το Netflix για παραβίαση προσωπικών δεδομένων.
Η Σειρά του Netflix
Για να γίνουμε πιο σαφείς, η υπόθεση «Baby Reindeer» έχει ως εξής:
Η σειρά του Netflix αφηγείται την αληθινή ιστορία της καταδίωξης και της παρενόχλησης που υπέστη ο Σκωτσέζος κωμικός Richard Gadd από μια μεσήλικη γυναίκα, η οποία στο έργο εμφανίζεται με το ψευδώνυμο Μάρθα.
Η Μάρθα της υπόθεσης είναι δικηγόρος, η οποία έχει φυλακιστεί για άλλη υπόθεση stalking. Στη σειρά πάντα, η Μάρθα εμφανίζεται σε διάστημα τεσσεράμισι χρόνων να έχει στείλει στον Ντόνι (το όνομα με το οποίο εμφανίζεται ο Richard Gadd) 41.071 emails, φωνητικά μηνύματα 350 ωρών, 744 tweets, 46 μηνύματα στο Facebook, 106 σελίδες επιστολών και μια ποικιλία από περίεργα δώρα, όπως ένα μικρό ταρανδάκι – εξού και ο ατυχής τίτλος.
Στο επίκεντρο του «Baby Reindeer» είναι η ανελέητη καταδίωξη του Ντόντι από τη Μάρθα, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Ο Ντόνι φιλοδοξεί να γίνει stand up comedian. Πηγαίνει σε κάθε διαγωνισμό που γίνεται, κάνει ό,τι μπορεί για να εδραιωθεί, πέφτει θύμα βιασμού, δεν έχει την παραμικρή αυτοπεποίθηση, δεν έχει το θάρρος να παραδεχτεί και να υπερασπιστεί τη σεξουαλικότητά του, εργάζεται ως μπάρμαν και προσπαθεί να καταπιεί το bullying που δέχεται στη ζωή του.
Η Μάρθα και οι Sleuth του Διαδικτύου
Oυδείς ασχολήθηκε με όλες αυτές τις πτυχές της ζωής του Ντόνι/Richard Gadd, που κάνουν τόσο ενδιαφέρουσα, τόσο συγκινητική και τόσο ξεχωριστή τη σειρά του Netflix, η οποία από την πρώτη της σκηνή δηλώνει απερίφραστα: πρόκειται για αληθινή ιστορία.
Το ενδιαφέρον εστιάστηκε στη «Μάρθα». Οι αποκαλούμενοι sleuth του διαδικτύου την εντόπισαν και ο Piers Morgan, ο οποίος είναι γνωστός γενικότερα για τις αρκετά αμφιλεγόμενες απόψεις του περί της cancel κουλτούρας και του #MeToo, κάλεσε στην εκπομπή του τη Fiona Harvey, η οποία αυτοπροσδιορίζεται ως η αληθινή Μάρθα.
Η ίδια, ενώ αρνείται ότι μοιάζει με την ηρωίδα της σειράς και αφού αναλώθηκε σε περιγραφές που εστίαζαν σε διαφορές με την ηρωίδα, εξήγησε γιατί επέλεξε να δημοσιοποιήσει την ταυτότητά της: «Στο ίντερνετ, με εντόπισαν και με κυνήγησαν και με απείλησαν πως θα με σκότωναν διάφορα λαγωνικά. Οπότε, δεν ήταν πραγματικά επιλογή. Αναγκάστηκα να μπω σε αυτή την κατάσταση και να το κάνω». Η εντιμότητα των δηλώσεων της Fiona Harvey είναι θέμα προς διερεύνηση ασφαλώς, ωστόσο η ίδια απαίτησε την απόσυρση της σειράς από την πλατφόρμα.
Τα Προσωπικά Δεδομένα και η Βρετανική Βουλή
Έπειτα και από αυτήν την εξέλιξη, το ζήτημα τέθηκε στο βρετανικό κοινοβούλιο, καθώς αφορά τη διαφύλαξη προσωπικών δεδομένων. «Οι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς του Ηνωμένου Βασιλείου υπόκεινται σε συγκεκριμένους κανόνες για τη διασφάλιση προστασίας του κοινού, των συντελεστών και άλλων ατόμων που επηρεάζονται. Το νομοσχέδιο πολυμέσων (αναμένεται να ολοκληρωθεί μέχρι το επόμενο έτος) που θα κατατεθεί θα υποχρεώσει τις mainstream πλατφόρμες να συμμορφώνονται σε υψηλά πρότυπα προστασίας», δήλωσε μεταξύ άλλων κυβερνητικός εκπρόσωπος.
Ο διευθυντής δημόσιας πολιτικής της πλατφόρμας στο Ηνωμένο Βασίλειο Benjamin King, υπερασπιζόμενος τη σειρά, δήλωσε πάντως ότι είχαν ληφθεί όλα τα απαραίτητα μέτρα προστασίας προσωπικών δεδομένων.
Ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο; Ένας άνθρωπος που έχει υποστεί κακοποίηση δικαιούται ή όχι να κάνει τη ζωή του ταινία; Και εάν υπάρχουν –που προφανώς υπάρχουν– κενά στη νομοθεσία περί προστασίας προσωπικών δεδομένων γενικά και στις πλατφόρμες ειδικότερα, κατά πόσο μπορούν να αντιμετωπιστούν; Και οι sleuth του διαδικτύου πώς θα ελεγχθούν;
Ο σάλος που έχει δημιουργηθεί με τη σειρά του Netflix «Baby Reindeer» αντικατοπτρίζει ενδεχομένως όλη την παθογένεια που περικλείει κάθε είδους κακοποιητική συμπεριφορά. Θύμα, θύτης, κοινωνία, θεσμοί είναι κρίκοι μιας προβληματικής, σφιχτοδεμένης αλυσίδας βίας, στην οποία μερικές φορές είναι αδύνατο να βρεθεί η αρχή.
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
