Πώς από μια κούτα λεμόνια γεννιέται ένα site-adaptive έργο, μια χειροποίητη καλλιτεχνική πρόταση;
Στις ευρηματικές παραστάσεις εντάσσεται και η απίστευτη ιστορία του Lemon (1900), του ταλαντουχου πιανίστα που γεννήθηκε πάνω στο ατμόπλοιο Virginian, καθώς πραγματοποιούσε το υπερατλαντικό ταξίδι από την Ευρώπη στην Αμερική, και δεν κατέβηκε ποτέ από αυτό, γινόμενος κομμάτι της ιστορίας του πλοίου.
Σε αυτή την παράσταση, που αξιοποιείται κάθε σημείο του θεατρικού χωρού, ο Μελαχρινός Βελέτζας και ο Γιώργος Δρίβας, που καθοδηγούνται σκηνοθετικά από τη Γεωργία Τσαγκαράκη, δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό, κάνοντας τα λεμόνια της ζωής… μια lemon pie.
Αυτό που χαρακτηρίζει την παράσταση είναι η παραδοχή ότι «θέατρο υπάρχει όπου υπάρχουν θεατές». Κάτι που είναι εύλογο αν κάποιος έχει παρακολουθήσει την παράσταση που, ταξιδεύοντας σε πολλές περιοχές της Ελλάδας –κυρίως σε αποκεντρωμένες–, έχει προσαρμόσει την ιστορία του πιανίστα σε διαφορετικά μέρη διαβαθμισμένης δυσκολίας, δημιουργώντας έτσι μια πρωτότυπη εμπειρία που σε ταξιδεύει.
Με τις στάσεις της ως περιοδεύουσα παράσταση αφενός δίνει στους κατοίκους των περιοχών μια πολιτιστική δυνατότητα και αφετέρου ενισχύεται ο πολιτισμικός χαρακτήρας της παράστασης, που θέτει τη θεατρική πράξη στο κέντρο της εκάστοτε φυσικής σκηνής και ενεργοποιεί τις αισθήσεις των θεατών της. Έτσι το θέατρο είναι ενεργό, προσβάσιμο και με κοινωνικό αποτύπωμα, αποτελώντας ένα μουσικοθεατρικό καλλιτεχνικό πρότζεκτ.
Η δυναμική αυτού του έργου έχει να κάνει με το ότι εντάσσεται στον υπαρκτό χωροχρόνο, ενώ παραλληλα μας μεταφέρει στον δραματουργικό. Αυτό συμβαίνει επειδή πρόκειται για ένα έργο που αλληλεπιδρά με τον χώρο δράσης, κυρίως τον φυσικό, καθώς οι μεγάλες σκηνές για αντίστοιχα πρότζεκτ λειτουργούν σαν παλιρροιακές δίνες.
Η ιστορία του πιανίστα 1900, του σπουδαιότερου πιανίστα του Ωκεανού, δημιουργεί μια ατμόσφαιρα μυσταγωγική και συναισθήματα που εναλλάσσονται όπως τα μουσικά κομμάτια στο πιάνο. Κυρίες και κυρίους της αριστοκρατίας αλλά και μετανάστες που οδεύουν προς την Αμερική για το μεγάλο όνειρο συναντά ο T.D. Lemon 1900 (Μελαχρινός Βελέντζας) στο εν πλώ μουσικό αέναο ταξίδι και τους μαγεύει, εξαπλώνοντας τη φήμη του στη στεριά. Με συντροφιά τον τρομπετίστα Τιμ Τούνυ (Γιώργος Δρίβας) αφηγούνται τη ζωή τους πάνω στο πλοίο, λίγο πριν γίνουν παρελθόν.
Και κάπου εκεί η δραματοποιημένη ιστορία του οικειοθελούς έγκλειστου πιανίστα 1900, η οποία βασίζεται στο «Novecento» του Alessandro Barrico, συναντά τον καταξιωμένο μουσικό Σταύρο Λάντσια, που αναλαμβάνει να διηγηθεί ιστορίες μέσα από τη μουσική του. Γιατί πάνω στα πλήκτρα του πιάνου βρίσκεται η μουσική που μπορείς να συνθέσεις, μουσική που να έχει να πει πολλά και να είναι ατελείωτη – κι αυτή να είναι η αληθινή πραγματικότητα.
Ο Σταύρος Λάντσιας λοιπόν, με τη σόλο πιάνο εμφάνισή του στην Κεντρική Σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, γίνεται συνεπιβάτης στο πλήρωμα του Lemon με το οποίο προσπαθεί να συνδεθεί καλλιτεχνικά και κουβαλά στις αποσκευές του μελωδίες δικές του αλλά και σπουδαίων συνθετών του παρελθόντος.
Σε ένα ιδιαίτερο «Lemon in Concert» για τα 6 χρόνια αυτού του πρωτότυπου site-adaptive έργου, το «Βαλς των Ματιών» και τον «Θάνατο του Ταύρου» διαδέχονται διασκευές έργων των Ennio Morricone, L.V. Beethoven κ.ά.
Το «Lemon in Concert» συμβαίνει εκεί που το θέατρο συναντά τη μουσική και η ιστορία του 1900 την προσωπική ιστορία του καθένα από εμάς, θέτοντας ανοιχτές ερωτήσεις: πόσο φοβάσαι να κατέβεις από το καράβι όπου γεννήθηκες; Και εν τέλει πού νιώθεις ευτυχισμένος;
* Την Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου και μόνο γι’ αυτή τη βραδιά, τόσο η σκηνή όσο και ο περιβάλλων χώρος του θεάτρου Βράχων θα γεμίσουν με αφηγήσεις από τα ταξίδια του Lemon αυτά τα 6 χρόνια, καθώς και ιστορίες ντόπιων που δεν έφυγαν ποτέ από τον τόπο τους.
Προπώληση εισιτηρίων εδώ.
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
Περιμένοντας τον Γκοντό | O Θεόδωρος Τερζόπουλος σε Ρόλο Samuel Beckett
Κούκλες Kewpie | Ο Αγώνας για το Δικαίωμα Ψήφου σε Τόνους… Ροζ
Οι Coldplay μας Θύμισαν πως «Είμαστε Όλοι Φτιαγμένοι από Μουσική»!
