Μύκονος: πολυσυζητημένη, γνώριμη και αγαπημένη για κάποιους, παρεξηγημένη ή και τετριμμένη για άλλους. Για μένα η Μύκονος αντιπροσωπεύει όλα τα παραπάνω μαζί.
Βλέπετε η Μύκονος έχει αποτελέσει σημείο απροσδόκητης συνάντησης άπειρες φορές, και γι’ αυτό και μόνο την αγαπάμε.
Την αγαπάμε όμως επίσης γιατί όσο κι αν γκρινιάζουμε, τόσες όμορφες παραλίες μαζεμένες σε τόσο μικρές αποστάσεις δεν βρίσκεις σε κανένα άλλο νησί και αυτό μόνο την κάνει ανεκτίμητη. Αυτό της το προτέρημα την έχει κάνει διεθνή προορισμό, με αποτέλεσμα όμως να έχουν εκλείψει και κάποια από τα παραδοσιακά στοιχεία της. Μεγάλο μου παράπονο είναι ότι ενώ βρίσκομαι σε ελληνικό νησί (αν και πλέον μπορεί να θεωρηθεί και ανεξάρτητο κρατίδιο ή πριγκιπάτο!), δυσκολεύομαι να βρω μια παραδοσιακή ταβέρνα να φάω ψαρομεζέδες.
Όμως ο επιμένων νικά, έτσι μετά από χρόνια «ταλαιπωρίας», έχω καταφέρει πλέον να τη ζω όπως εμένα μου αρέσει. Ένα μπάνιο και μόνο στον Άγιο Σώστη, τη Φωκό ή τη Φραγκιά, χωρίς ίχνος ξαπλώστρας, μπορεί να με κάνει πολύ ευτυχισμένη. Την ίδια απόλαυση μπορούν να προσφέρουν και η παραλία της Μυρσίνης, το Κάτω Τηγάνι (καιρού επιτρέποντος) καθώς και η Κάπαρη.
Εάν τώρα κάποιος προτιμά τις οργανωμένες παραλίες, παράλληλα όμως εκτιμά και την ηρεμία του και δεν θέλει αυτή να διαταράσσεται από δυνατές μουσικές, τότε προτείνω το Αγράρι, τον Άγιο Γιάννη, την Αγία Άννα και την παραλία του Λια. Οι επιλογές είναι αμέτρητες και για όλα τα γούστα γι’ αυτό και πιστεύω ότι εν μέρει η Μύκονος μπορεί να είναι και λίγο παρεξηγημένη…
Σε κάθε περίπτωση, συμμερίζομαι τα αρνητικά συναισθήματα που μπορεί να προκαλέσει η ακρίβεια της, όμως γι’ αυτούς που πραγματικά την αγαπάνε για την ομορφιά της και όχι για τον κοσμοπολίτικο χαρακτήρα της, υπάρχουν λύσεις. Δοκιμάστε το Kikis Tavern, γνωστό και ως ταβερνάκι του Αγίου Σώστη για λαχταριστούς μεζέδες στα κάρβουνα και πολλές ακόμα μοναδικές παραδοσιακές γεύσεις. Αντίστοιχα, ωραίους μεσημεριανούς μεζέδες μπορείτε να απολαύσετε και στην ταβέρνα της Φωκού καθώς και στις διάφορες ψαροταβέρνες της Αγίας Άννας για τους λάτρεις του φρέσκου ψαριού. Μια πολύ καλή επιλογή είναι ο Νικόλας που εκτός από φρέσκο ψάρι σερβίρει και σπιτικό και παραδοσιακό φαγητό.
Πιο κοσμοπολίτικη και ακριβή επιλογή είναι η Σπηλιά, την οποία δεν μπορώ παρά να προτείνω, καθώς το setting της είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Πολύ ωραία ατμόσφαιρα προσφέρει και το Alemagou, το οποίο βρίσκεται σε έναν ήσυχο κολπίσκο της Φτελιάς και αποτελεί ένα απολαυστικό all day spot για μπάνιο, καφέ, ποτό και φαγητό, για όλα τα γούστα.
Όσο για dinner, δεν θα αναφερθώ καθόλου στα hot spot του νησιού, καθώς λίγο πολύ όλοι τα γνωρίζετε. Άλλωστε ο σκοπός του σημερινού άρθρου είναι περισσότερο να θυμίσω την ομορφιά της Μυκόνου στους «αγανακτισμένους»… Γι’αυτό και θα προτείνω το all time classic μεξικάνικο Appaloosa, το οποίο αγαπώ ιδιαίτερα για το φαγητό του, τα cocktails του αλλά και την υπέροχη αύρα του. Επίσης το Kazarma στο γυαλό αποτελεί μια σχετικά εναλλακτική επιλογή, με ωραίο φαγητό και τιμές σχετικά χαμηλές για τα δεδομένα του νησιού.
Με την ευκαιρία, αν ο δρόμος σας οδηγήσει στη Χώρα της Μυκόνου, αξίζει να εμπλουτίσετε το ταξίδι σας και με λίγο αέρα πολιτισμού, με μια επίσκεψη στα Δύο Χωριά. Πρόκειται για μια νέα πλατφόρμα σύγχρονης τέχνης και πολιτισμού, η οποία μέσα από ένα ζωντανό πρόγραμμα από εκθέσεις, residencies και λοιπές εκδηλώσεις, προωθεί την ελληνική και διεθνή σύγχρονη τέχνη σε ένα ευρύτερο κοινό. Όπως άλλωστε χαρακτηριστικά αναφέρουν οι New York Times, έβαλαν από την άφιξή τους πρόπερσι στο νησί τη Μύκονο στον παγκόσμιο πολιτιστικό χάρτη!
Επιστρέφοντας στο κομμάτι της εστίασης, για όσους δεν τους απασχολεί το οικονομικό θέμα, η προσφορά στο νησί είναι πραγματικά τεράστια και η ποιότητα ως επί το πλείστον πολύ υψηλή. Αντίστοιχα, τεράστια προσφορά και λύσεις για όλα τα γούστα και τις οικονομικές δυνατότητες υπάρχουν και στη διαμονή. Μπορεί κανείς να μείνει σε απλά ή πολυτελή ξενοδοχεία, σε ενοικιαζόμενα δωμάτια ή πολυτελείς βίλες.
At the end of the day, it’s Mykonos…!
