Τί είναι αυτό που μας κάνει να θέλουμε να τεκνοποιήσουμε; Γιατί κάνουμε ή δεν κάνουμε παιδιά; Η απάντηση σίγουρα δεν είναι μια. Στο “Babybird, Babybird” του Δημήτρη Μπαμπίλη, τέσσερις ειδικοί – μη επαγγελματίες ηθοποιοί – δίνουν το δικό τους στίγμα από την πλευρά της μαιευτικής, της κοινωνιολογίας, της νευροεπιστήμης και της δημογραφίας. Παράλληλα, ακούγονται οι φωνές ατόμων που καταθέτουν τη δική τους άποψη σε σχέση με τη φιλοσοφική και βιολογική θεώρηση των γεννήσεων, τη μητρότητα ως συνειδητή προσωπική επιλογή, τις αμβλώσεις, τις κρατικές πολιτικές πρόνοιας, τις τράπεζες σπέρματος, την κατάψυξη ωαρίων για τη διατήρηση της γονιμότητας και τον προγεννητικό έλεγχο.
Οι Προκαταλήψεις στο Μικροσκόπιο
Στερεότυπα, προκαταλήψεις και διακρίσεις μπαίνουν στο μικροσκόπιο της συζήτησης που εξελίσσεται σε ένα εργαστήριο γενετικής, σε μια προσπάθεια να αποδομηθούν, καθώς το μέλλον της ανθρωπότητας διαμορφώνεται σήμερα και σε αυτό το μέλλον δεν χωράει ο σκοταδισμός. Το να είσαι υπεύθυνο άτομο και να σέβεσαι τις επιλογές των άλλων αποτελούν τα μόνα “πρέπει” του θέματος της αναπαραγωγής.
“Babybird, Babybird”
Το έργο του Δημήτρη Μπαμπίλη, που θα μπορούσε να κυκλοφορήσει και ως podcast, δεν εστιάζει στην επιφανειακή αιτιολόγηση της μείωσης των γεννήσεων αλλά επεκτείνεται βαθύτερα στο ιστορικό, βιολογικό και κοινωνικό υπόβαθρο των ανθρώπινων σχέσεων, θέλοντας να προσδιορίσει τις κοινωνικές νόρμες και τα κακώς κείμενα που αιτιολογούν τις συμπεριφορές και να δώσει χώρο στη διαφορετικότητα.
Μια παράσταση τεκμηρίωσης (documentary theater), που σκηνοθετείται από τον Δημήτρη Μπαμπίλη, αναδεικνύει την υπογεννητικότητα ως ένα πολυπαραγοντικό σύγχρονο ζήτημα
Η δημιουργική ομάδα “Απαράμιλλον”,χωρίς να βασίζεται εξ ολοκλήρου στις ερμηνείες και χρησιμοποιώντας τη δύναμη του λόγου μέσω συνεντεύξεων, στατιστικών, προσωπικών μαρτυριών και επιστημονικών μελετών, κάνει εύστοχες παρεμβάσεις, κατευνάζοντας τον πανικό που προκαλείται από τα βιολογικά όρια τεκνοποίησης, την κοινωνική πίεση που ασκείται και τη ρητορική περί κινδύνου “αλλοίωσης του έθνους”.
Στο πλαίσιο αποκωδικοποίησης του μέλλοντος, αρχής γενομένης από το θέατρο, μια παράσταση τεκμηρίωσης (documentary theater), που σκηνοθετείται από τον Δημήτρη Μπαμπίλη, ταράζει τα καλλιτεχνικά νερά για να αναδείξει την υπογεννητικότητα ως ένα πολυπαραγοντικό σύγχρονο ζήτημα, που έχει υποκειμενικό χαρακτήρα και μπορεί να τεκμηριωθεί επιστημονικά, ατενίζοντας ένα αρμονικό κι πιο ελεύθερο μέλλον.
Το “Babybird Babybird” είχε προγραμματιστεί να κάνει πρεμιέρα τον Νοέμβριο του 2020 στην σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, στο πλαίσιο του θεατρικού φεστιβάλ Future N.O.W. Λόγω της πανδημίας, ανέβηκε τον Απρίλιο του 2021 online στο κανάλι του Ιδρύματος στο YouTube, σε μια εκδοχή ειδικά σχεδιασμένη για το ψηφιακό περιβάλλον. Αν και προβλήθηκε για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, δίνεται η δυνατότητα για δωρεάν επαναπροβολή ως και την Κυριακή 20 Ιουνίου.
Διαβάστε στην αθηΝΕΑ για περισσότερα καλλιτεχνικά δρώμενα:
Paris-Istanbul: Ταξιδέψτε με το Τρένο στο Ρουφ
Οι Μικροί Μετανάστες με τις Αλήθειες τους, με τον Φακό της Δήμητρας Κουζή
