#BraveNewReuse: Η Δύναμη της Επαναχρησιμοποίησης

Ζούμε σε μια εποχή υπερκατανάλωσης κατά την οποία «ό,τι πετιέται ξεχνιέται». Όμως, τι θα συνέβαινε αν αλλάζαμε οπτική; Στον πυρήνα της κυκλικής οικονομίας, η επανάχρηση δεν θα πρέπει να είναι απλώς μια δεύτερη ευκαιρία για τα αντικείμενα, αλλά κυρίως μια πρώτη, συνειδητή απόφαση ήδη από το στάδιο του σχεδιασμού. Οφείλουμε πλέον, να εστιάζουμε πέραν της ανακύκλωσης και της δευτερογενούς αξιοποίησης ενός χρησιμοποιημένου αντικειμένου, στον εξ’ αρχής σχεδιασμό και τρόπο διαχείρισης ενός αντικειμένου που θα είναι φύσει επαναχρησιμοποιούμενο, μειώνοντας έτσι συνολικά τον όγκο παραγωγής του μακροπρόθεσμα.

Στο επεισόδιο #BraveNewReuse, ανακαλύπτουμε πως η επαναχρησιμοποίηση δεν είναι μόνο μια πράσινη συνήθεια-αντίδοτο στην απόρριψη, αλλά στρατηγική επιλογή. Από προϊόντα και υπηρεσίες μέχρι καθημερινές συνήθειες, ξεδιπλώνεται ένα νέο, πιο δίκαιο και αποδοτικό μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης, που αντικαθιστά το «παίρνω – χρησιμοποιώ – πετάω» με το «σχεδιάζω – διατηρώ – επαναχρησιμοποιώ».

Τα 3 R: Reduce – Reuse – Recycle

Η απάντηση βρίσκεται στην κυκλική οικονομία και στο τρίπτυχο: Reduce: μείωση της κατανάλωσης από την πηγή· Reuse: επαναχρησιμοποίηση, άρα λιγότερη κατανάλωση, λιγότερη σπατάλη πόρων, μικρότερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα και μια πιο συνειδητή σχέση με τα αγαθά που μας περιβάλλουν και για ό,τι δεν επαναχρησιμοποιείται· Recycle, δηλαδή ανακύκλωση.

«Η κυκλική οικονομία αφορά όλη την αλυσίδα αξίας ενός προϊόντος ή μιας υπηρεσίας» και βασίζεται σε τρεις αρχές: στην αποτελεσματική χρήση των φυσικών πόρων, στη συνεχή αξιοποίησή τους και στην επαναχρησιμοποίηση ή ανακύκλωση κάθε απόβλητου, περιγράφει η Φοίβη Κουντούρη, καθηγήτρια στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο Cambridge και πρόεδρος στον Παγκόσμιο Κόμβο Κλίματος του ΟΗΕ.

Η Ελλάδα είναι μια υπέροχη χώρα, «όμως δεν διαχειριζόμαστε σωστά τα απόβλητά μας […]. Με ανακύκλωση κάτω από 20%, όταν άλλες χώρες της ΕΕ αγγίζουν το 60% και το 70%, βρισκόμαστε στους ουραγούς της Ευρώπης», επισημαίνει ο Αχιλλέας Πληθάρας, υπεύθυνος Προγραμμάτων Πρόληψης Αποβλήτων του WWF Ελλάς, συμπληρώνοντας πως «η επαναχρησιμοποίηση δεν έχει ακόμη γίνει μέρος της ρουτίνας μας – κι αυτό είναι κάτι που θέλουμε να αλλάξουμε».

H Cheryl Novak, research associate του ΕΛΙΑΜΕΠ, συμφωνεί πως η Ελλάδα έχει μείνει πίσω, καθώς «η δύσκολη γεωγραφία με τα πολλά νησιά δυσχεραίνει την ανάπτυξη οικονομιών κλίμακας», επισημαίνοντας ωστόσο πως το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η κουλτούρα που «διαμορφώνεται από την εκπαίδευση, τις πολιτικές και –κυρίως– τις καθημερινές μας επιλογές».

Στο ίδιο πλαίσιο, ο Γιάννης Χριστακόπουλος, ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της refeelme, επισημαίνει πως «στόχος μας είναι να κάνουμε την επαναχρησιμοποίηση αυτονόητη, τόσο για τους καταναλωτές όσο και για τις επιχειρήσεις».

Τα Οικονομικά Οφέλη

«Η οικονομία θα ωφεληθεί από την επαναχρησιμοποίηση. Σύμφωνα με έρευνα, για καθεμία θέση εργασίας που δημιουργείται από την καύση απορριμμάτων δημιουργούνται 36 θέσεις εργασίας στην ανακύκλωση και 296 θέσεις εργασίας στην επαναχρησιμοποίηση», αναφέρει ο κ. Πληθάρας.

Συμπληρωματικά, η κ. Κουντούρη επισημαίνει ότι η αλλαγή του παρόντος γραμμικού μοντέλου παραγωγής και κατανάλωσης σε κυκλικό «μπορεί να αποφέρει 600 δισεκατομμύρια ευρώ εξοικονόμηση στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις μέχρι το 2030 – ποσό που αντιστοιχεί στο 80% του τζίρου τους». Τα οφέλη, όμως, δεν σταματούν εκεί. Η κυκλική οικονομία συμβάλλει στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και των ακραίων καιρικών φαινομένων που κοστίζουν ζωές και χρήματα «σε επίπεδο τρις εκατομμυρίων μόνο στην Ευρώπη», τονίζει, προσθέτοντας πως η προσέγγιση αυτή προσφέρει ένα πιο υγιεινό περιβάλλον διαβίωσης.

Παρόλο που οι Έλληνες καταναλωτές δεν είναι ακόμη αρκετά εξοικειωμένοι με την επαναχρησιμοποίηση, η εξοικονόμηση πόρων και χρημάτων –σε μια εποχή με υψηλό κόστος ζωής– μπορεί να τη αναδείξει σε μια «έξυπνη και συνειδητή επιλογή», τόσο για το περιβάλλον όσο και για την τσέπη μας, σημειώνει η Νίκη Λαλιώτη, co-founder του StyleCycle & MomCycle. Σχετικά με τον κύκλο ζωής των προϊόντων, διευκρινίζει πως «δεν ξεκινάει από τη στιγμή που τα αγοράζουμε, αλλά από τους φυσικούς πόρους που απαιτούνται για την παραγωγή τους». Ο βομβαρδισμός μας με υπερβολικά πολλά διαθέσιμα προϊόντα και η λογική της μιας χρήσης οδηγούν σε περιβαλλοντικά και κοινωνικά προβλήματα, όπως και σε «συνθήκες παράνομης εργασίας σε ορισμένες περιπτώσεις». Γι’ αυτό «έχει πολύ μεγάλη σημασία για τον κύκλο ζωής ενός προϊόντος από τη στιγμή που φτάνει στα χέρια μας να ζήσει όσο το δυνατόν παραπάνω». Αυτή η λογική της επαναχρησιμοποίησης, επαναγοράς και επαναπώλησης του προϊόντος αποτυπώνεται στην αυξανόμενη αγορά του Resale Economy.

Επαναχρησιμοποίηση: Ένα Νέο Μοντέλο Δημιουργίας Αξίας

Η επαναχρησιμοποίηση δεν είναι πλέον μια πρακτική που ξενίζει. Η χρήση των αντικειμένων επαναπροσδιορίζεται και μετατρέπεται σε εργαλείο βιωσιμότητας και δημιουργίας.

Όπως εξηγεί ο κ. Πληθάρας, «η επαναχρησιμοποίηση δεν αφορά μόνο το νοικοκυριό μας. αλλά ολόκληρους κλάδους της αγοράς», αναφέροντας επιτυχημένα παραδείγματα επιχειρήσεων που προτρέπουν τους πελάτες τους να επιστρέφουν τα προϊόντα που έχουν αγοράσει όταν δεν τα χρειάζονται πια ώστε, ανανεωμένα και φρεσκαρισμένα, να ξαναμπούν στην αγορά με μειωμένες τιμές.

Η κ. Novak, από την πλευρά της, επιμένει στη δύναμη της καθημερινής επιλογής. Αναφερόμενη στα πλαστικά μπουκάλια νερού, παροτρύνει να έχουμε το δικό μας παγούρι και να ζητάμε στα καταστήματα εστίασης να μας το γεμίζουν. Επίσης, όσον αφορά τον καθημερινό καφέ, προτείνει: «Όταν πας να αγοράσεις καφέ, φέρε το δικό σου επαναχρησιμοποιούμενο ποτήρι. Απόφυγε το πλαστικό καλαμάκι: ζήτα χάρτινο ή έχε μαζί σου ένα μεταλλικό». Ο κ. Πληθάρας συμφωνεί με το παράδειγμα, εξηγώντας πως αν μόνο ένας άνθρωπος αντικαταστήσει τα πλαστικά ποτήρια με επαναχρησιμοποιούμενα μειώνει τα απορρίμματα κατά 10-14 κιλά ετησίως και αν το κάνουν αυτό ένα εκατομμύριο άνθρωποι θα εξοικονομηθούν τόνοι αποβλήτων και CO₂ ισοδύναμοι με αυτά 25.000 αυτοκινήτων!».

«Όταν η αγορά δει ότι εμείς, ως καταναλωτές, επιλέγουμε κάτι βιωσιμότερο και φιλικό προς το περιβάλλον, θα αναγκαστεί να ακολουθήσει τις απαιτήσεις μας», προσθέτει η κ. Novak. Πράγματι, κάποια super market και καταστήματα εστίασης προσφέρουν συσκευασίες πολλαπλών χρήσεων, τις οποίες μπορούμε να επιστρέψουμε και να πάρουμε κάποιο αντίτιμο ή κάποια νέα συσκευασία. Ακόμα πιο καινοτόμο είναι το μοντέλο του «προϊόντος ως υπηρεσία», όπου υπάρχει ως επιλογή η ενοικίαση αντί της αγοράς οικιακών συσκευών, τις οποίες επιστρέφουμε όταν δε χρειαζόμαστε πια, με προοπτική να επιδιορθωθούν και να ξαναχρησιμοποιηθούν.

Στον κόσμο της μόδας η πρόκληση είναι επίσης μεγάλη. Δεδομένου πως, όπως αναφέρει η κ. Λαλιώτη, «η βιομηχανία μόδας συμβάλλει στη ρύπανση του πλανήτη […] ενδεχομένως όσο και τα εργοστάσια παραγωγής λιγνίτη», η δύναμη του καταναλωτή που θα οδηγήσει και σε αλλαγή του τρόπου αλόγιστης παραγωγής βρίσκεται στο «να αποφασίσει να μην αγοράσει κάτι καινούργιο, αλλά κάτι νέο για εκείνον: δηλαδή ένα μεταχειρισμένο είδος».

Το Παράδειγμα της refeelme

Να που μια ελληνική startup αποδεικνύει ότι ακόμα και ένα απλό ποτήρι, όταν σχεδιαστεί με φροντίδα και όραμα, μπορεί να γίνει μοχλός αλλαγής για ένα πιο βιώσιμο και υπεύθυνο μέλλον. H refeelme αλλάζει τους κανόνες στη βιωσιμότητα των μαζικών εκδηλώσεων, αφού είναι η πρώτη και μοναδική επιχείρηση στην Ελλάδα που έχει εισαγάγει το καινοτόμο σύστημα επαναχρησιμοποιούμενων πλαστικών ποτηριών σε φεστιβάλ, συναυλίες, αθλητικούς αγώνες και επιχειρήσεις εστίασης. Η πρωτοβουλία βασίζεται στο μοντέλο εγγυοδοσίας (Deposit Return Scheme): οι συμμετέχοντες πληρώνουν μια μικρή εγγύηση για το ποτήρι που χρησιμοποιούν, την οποία παίρνουν πίσω όταν το επιστρέφουν. Αν επιλέξουν να το κρατήσουν, η εγγύηση παραμένει στη διοργάνωση ως όφελος. Ένα σύστημα απλό και έξυπνο, που ενισχύει την κυκλικότητα και περιορίζει δραστικά τα απόβλητα μιας χρήσης.

Σε αντίθεση με την «κακή» του φήμη, το πλαστικό –όταν επαναχρησιμοποιείται σωστά– μπορεί να είναι σύμμαχος. «Το πλαστικό δεν είναι κακό υλικό – κακός είναι ο τρόπος με τον οποίο το χρησιμοποιούμε», επισημαίνει ο κ. Χριστακόπουλος. Κι όταν αλλάζει ο τρόπος, τότε ακόμα και ένα απλό ποτήρι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Όταν δηλαδή δεν λειτουργεί ως «μιας χρήσης», όπως έχει επικρατήσει, «μπορεί να αποτελέσει ένα πολύ εξυπηρετικό υλικό προς μία εύκολη και φθηνή μετάβαση στη λογική της επανάχρησης» και να αποδειχθεί «οικολογικότερο από πολλά άλλα υλικά, χάρη στις ιδιότητές του και στον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε», συμπληρώνει.

Τα ποτήρια της refeelme παράγονται σε μεγάλο ευρωπαϊκό εργοστάσιο, με δυνατότητα custom εκτύπωσης για τους πελάτες. ‘Όσον αφορά την ανταπόκριση του κόσμου, ο κ. Χριστακόπουλος δηλώνει, βάσει της εμπειρίας του, πως «το σύνολο των καταναλωτών είναι δεκτικοί σε αυτό που κάνουμε. Όσον αφορά τους επαγγελματίες, αυτοί που θα υιοθετήσουν πιο γρήγορα την πρακτική αυτή είναι συνήθως οι νεότεροι. Αφού η νέα γενιά είναι σίγουρα πιο πληροφορημένη και πιο εκπαιδευμένη γύρω από τα περιβαλλοντικά ζητήματα».

Στα τέσσερα χρόνια λειτουργίας, η refeelme έχει προμηθεύσει πάνω από 300.000 ποτήρια, αντικαθιστώντας περίπου 6 εκατομμύρια ποτήρια μιας χρήσης. Το όφελος; Είκοσι πέντε τόνοι πλαστικών, τα οποία όχι μόνο δεν έχουν καταλήξει στα σκουπίδια, αλλά, κυρίως, δεν έχουν καν παραχθεί. Ενδεικτικό είναι το παράδειγμα ενός διήμερου φεστιβάλ ηλεκτρονικής μουσικής, όπου ο διοργανωτής είχε χρηματικό όφελος της τάξης των 6.000 ευρώ, εξοικονομήθηκαν 250 κιλά πλαστικού και παράλληλα διατηρήθηκαν 11.000 ποτήρια για επόμενες χρήσεις. «Πολύ σημαντικά μετρήσιμα οφέλη και νούμερα», επισημαίνει ο κ. Χριστακόπουλος.

Η Σημασία της Εκπαίδευσης

Η μετάβαση στην κυκλική οικονομία ξεκινά από τη γνώση: την ενημέρωση και την εκπαίδευση του καταναλωτή, αλλά και την κατανόηση της αξίας που κρύβει η δεύτερη –και τρίτη και πολλαπλή– ευκαιρία των προϊόντων. Μια συνειδητοποίηση που θεμελιώνει έναν πιο υπεύθυνο και βιώσιμο τρόπο ζωής.

Στην Ελλάδα, η επαναχρησιμοποίηση δεν αποτελεί ακόμη προτεραιότητα. Όπως σημειώνει ο κ. Πληθάρας, είναι απαραίτητη μια εθνική στρατηγική με σαφές θεσμικό πλαίσιο, κίνητρα για την αγορά, αντικίνητρα για τις σπάταλες πρακτικές και –ίσως το σημαντικότερο– εκπαίδευση και ενημέρωση σε πολίτες και επιχειρήσεις.

Η κ. Novak συμφωνεί: «Το 80% των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης θέλει επαναχρησιμοποίηση και πιο βιώσιμα προϊόντα, απλώς χρειάζεται βοήθεια στην πρόσβαση και στην ενημέρωση» και προσθέτει πως «οι εταιρείες πρέπει να εγκαταλείψουν το μοντέλο “make to break”, αφού οι καταναλωτές επιμένουν στο να θέλουν προϊόντα που να διαρκούν μια ζωή».

Στο σημείο αυτό, η κ. Κουντούρη διευκρινίζει πως δεν έχει λειτουργήσει ποτέ το «να δίνεις λύσεις ως επιστήμονας και να τις επιβάλλεις». Εξηγεί πως οι νέοι φέρνουν την αγωνία για το αύριο και τη θετική τους ενέργεια όμως «χρειάζονται γνώση, ικανότητες και δεξιότητες προς αυτήν την κατεύθυνση […], αφού πρόκειται για μια σύνθετη μετάβαση που απαιτεί κατανόηση». Η επιστημονική γνώση πρέπει να προσφέρεται με εύπεπτο τρόπο σε ζωντανά εργαστήρια, όπου επιστήμονες, παραγωγοί τεχνολογίας, πολιτικοί, τράπεζες, επιχειρήσεις και κοινωνία των πολιτών να συν-σχεδιάζουν λύσεις. Όμως, «για να φτάσουμε σε αυτό, χρειάζεται σοβαρή επένδυση στην εκπαίδευση (όλων των πλευρών), ώστε να έχουν τις γνώσεις, να καταλάβουν το πρόβλημα και τις προσφερόμενες λύσεις και να αποτελέσουν μέρος του εργατικού δυναμικού που θα τις εφαρμόσει».

Η Ευρωπαϊκή Ένωση Δείχνει τον Δρόμο

Η Ευρωπαϊκή Ένωση προωθεί ένα φιλόδοξο μοντέλο κυκλικής οικονομίας, στοχεύοντας σε έναν κόσμο χωρίς απόβλητα. Δεν πρόκειται μόνο για περιβαλλοντική πολιτική, αλλά για μια νέα στρατηγική ανάπτυξης. Η κ. Κουντούρη εξηγεί πως η κυκλική οικονομία μειώνει το κόστος, ενώ ταυτόχρονα δημιουργεί έως και 580.000 νέες θέσεις εργασίας στην Ευρώπη έως το 2030: «Στην τελική, αυξάνουμε τα κέρδη μας», συμπληρώνει, «παράγουμε επιπλέον εισόδημα. Το επιπλέον εισόδημα δημιουργεί κατανάλωση. Η επιπλέον κατανάλωση δημιουργεί οικονομική ανάπτυξη».

Κεντρικό ρόλο παίζει ο συνειδητοποιημένος καταναλωτής. Όπως χαρακτηριστικά σημειώνει, «ένα καταναλωτικό κοινό που είναι ενημερωμένο για τα οφέλη της κυκλικής οικονομίας δημιουργεί αυξημένη ζήτηση για προϊόντα που έχουν παραχθεί έτσι». Όσο μεγαλώνει αυτή η ζήτηση, τόσο περισσότερο οι επιχειρήσεις στρέφονται σε βιώσιμα προϊόντα, αυξάνοντας έτσι το μερίδιό τους στην αγορά και ενισχύοντας τα κέρδη τους.

«Μέχρι το 2050 η ΕΕ στοχεύει σε μια κοινωνία μηδενικών αποβλήτων, βασισμένη στο τρίπτυχο Reduce – Reuse – Recycle», εξηγεί ο κ. Πληθάρας. «Ήδη από τον Φεβρουάριο του 2025, σε ευρωπαϊκό επίπεδο έχουμε έναν νέο κανονισμό υπέρ της επαναχρησιμοποίησης», εξηγεί, αναφέροντας πως στα καταστήματα εστίασης θα απαιτούνται επαναχρησιμοποιούμενες συσκευασίες, τα super market και καταστήματα λιανεμπορίου θα διαθέτουν το 10% του χώρου τους σε πλατφόρμες επαναχρησιμοποίησης και στα ξενοδοχεία οι μινιατούρες θα αντικατασταθούν με συστήματα refill – αλλαγές που απαιτούν έγκαιρη προετοιμασία από τις επιχειρήσεις.

Η κ. Novak τονίζει τη σημασία του τουριστικού τομέα: «Η Ελλάδα βασίζεται ακόμα σε ένα “ήλιος και θάλασσα” μοντέλο, όπου ο επισκέπτης θέλει να ξεφύγει από τα “πρέπει”. Για να προχωρήσουμε όμως σε ένα πιο βιώσιμο μοντέλο, χρειάζεται επικοινωνία και ενημέρωση ώστε και οι τουρίστες να γίνουν συμμέτοχοι στη μετάβαση. «Χρειαζόμαστε και σεβόμαστε τους τουρίστες, αλλά θέλουμε τουρίστες με οικολογική συνείδηση».

Η επαναχρησιμοποίηση δεν είναι απλώς μια τάση – είναι μια αλλαγή στην πράξη. Όπως τονίζει ο κ. Πληθάρας, «έχει έρθει για να μείνει», φέρνοντας μαζί της νέες επιχειρηματικές ευκαιρίες, νέες αγορές, νέα δυναμική.

Το όραμα, λοιπόν, δεν πρέπει να περιορίζεται σε ένα μόνο προϊόν ή μια πρακτική. Αλλά σε αυτό που πρεσβεύει ο κ. Χριστακόπουλος, λέγοντας πως «σκοπός είναι να επανασχεδιάσουμε ολόκληρο το σύστημα – να χτίσουμε μια νέα βάση για έναν πιο βιώσιμο τρόπο ζωής».

Και σε αυτή τη μετάβαση, ο ρόλος του καθενός μας είναι κρίσιμος. Η κ. Novak μας θυμίζει τα λόγια του John Kennedy: «Ένα άτομο μπορεί να κάνει τη διαφορά – και όλοι πρέπει να προσπαθήσουν».

Γιατί το μέλλον δεν φτιάχνεται μόνο με νέα υλικά, αλλά με νέες ιδέες, νέες συνήθειες και τη δύναμη να δίνουμε ξανά και ξανά αξία σε αυτό που κρατάμε στα χέρια μας. Το μέλλον ανήκει σε αυτούς που τολμούν να το επανασχεδιάσουν.

Με την ευγενική υποστήριξη της refeelme.

Η refeelme είναι μια καινοτόμα ελληνική startup που εισήγαγε πρώτη στην Ελλάδα το μοντέλο των επαναχρησιμοποιούμενων πλαστικών ποτηριών για εκδηλώσεις και χώρους εστίασης. Η ιδέα ξεκίνησε το 2015, όταν ο ιδρυτής της Γιάννης Χριστακόπουλος παρατήρησε την επιτυχία αυτού του συστήματος στη Βαρκελώνη. Η εταιρεία ξεκίνησε επίσημα το 2021, προσφέροντας ολοκληρωμένες υπηρεσίες, όπως πώληση ή ενοικίαση, μεταφορά, καθαρισμό, αποθήκευση και δυνατότητα προσωποποιημένης εκτύπωσης στα ποτήρια. Η αποστολή της refeelme είναι να προωθήσει την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση μειώνοντας τη χρήση πλαστικών μιας χρήσης και ενισχύοντας την ηθική κατανάλωση, συμβάλλοντας έτσι σε ένα πιο βιώσιμο μέλλον.

Μια Εκπομπή για το Μέλλον… Σήμερα!

Το μέλλον είναι ήδη εδώ και δεν έχει οδηγίες χρήσης. Και στην Ελλάδα που έρχεται κανείς δεν έχει την πολυτέλεια να μείνει στάσιμος. Το #BraveNewGreece επιστρέφει στον ΑΝΤ1 για μια 3η σεζόν, ως πυξίδα σε έναν κόσμο που αλλάζει γρηγορότερα απ’ ό,τι προλαβαίνουμε να ακολουθήσουμε.

Η τηλεοπτική εκπομπή που εδώ και δύο σεζόν «φωτίζει» το μέλλον με τον δικό της ξεχωριστό, τολμηρό τρόπο συνεχίζει να εκδημοκρατίζει τις μεγάλες συζητήσεις γύρω από την τεχνολογία, την επιστήμη, την κοινωνία.

Με 25λεπτα explainers που έχουν ήδη συγκροτήσει μια πολύτιμη βιβλιοθήκη γνώσης, μας βοηθά να κατανοήσουμε τους στόχους, τις καινοτομίες και τις προκλήσεις της επόμενης μέρας. Από τις ιδέες που μεταμορφώνουν την καθημερινότητά μας στον ψηφιακό ορίζοντα του metaverse. Από τις καταναλωτικές συνήθειες του σήμερα στις πόλεις στα ταξίδια και στα σύμβολα μιας νέας εποχής.

Για να καταλάβουμε όμως τι έρχεται, χρειαζόμαστε ειδικούς. Για να αντέξουμε την αλλαγή, χρειαζόμαστε πρωτοπόρους. Και για να φτάσουμε στο μέλλον, χρειαζόμαστε κάποιον να μας δείξει τον δρόμο. Με αληθινές ιστορίες. Με πρόσωπα που τολμούν.

Με τη Μαριάννα Σκυλακάκη στην έρευνα και στην παρουσίαση, και με καλεσμένους που δεν μιλούν απλώς για το μέλλον αλλά το χτίζουν καθημερινά, κάθε επεισόδιο είναι μια διεισδυτική και συναρπαστική ξενάγηση σε μια διαφορετική θεματική.

Το #BraveNewGreece δεν είναι απλώς μια τηλεοπτική σειρά. Είναι ο συνοδοιπόρος μας στο άγνωστο. Ο καθρέφτης μιας Ελλάδας που αλλάζει, προσκαλώντας μας να απαντήσουμε το ερώτημα: Εσύ σε ποιο μέλλον θα ζήσεις;

Βασικοί Συντελεστές

Παρουσίαση/Σενάριο: Μαριάννα Σκυλακάκη | Σκηνοθεσία: Πάνος Θ. Μελίδης | Αρχισυνταξία: Πέπη Τυλιγάδη | Διεύθυνση Φωτογραφίας: Δημήτρης Ζωγραφάκης | Διεύθυνση Παραγωγής: Aλέξανδρος Νταβρής | Σύμβουλοι Παραγωγής: Νίκος Βερβερίδης, Κωνσταντίνος Τζώρτζης | Εκτέλεση Παραγωγής: Πέτρος Αδαμαντίδης | Παραγωγή: αθηΝΕΑ x ελc productions

• Το επεισόδιο #BraveNewReuse της τηλεοπτικής εκπομπής #BraveNewGreece μεταδόθηκε σε πρώτη προβολή το Σάββατο 7 Ιουνίου, στις 8:15 το πρωί, στον ΑΝΤ1.
• Ο τρίτος κύκλος της τηλεοπτικής εκπομπής #BraveNewGreece μεταδίδεται σε πρώτη προβολή κάθε Σάββατο στις 8:15, στην πρωινή ζώνη του ΑΝΤ1.
• Όλα τα τελευταία νέα για τη σειρά της αθηΝΕΑς και του ελc productions #BraveNewGreece εδώ.
• Βρείτε τα αφιερώματα για όλα τα προηγούμενα επεισόδια της πρώτης, δεύτερης και τρίτης σεζόν #BraveNewGreece εδώ.
• Δείτε στο Web TV του ΑΝΤ1 ολόκληρη την 2^η σεζόν του #BraveNewGreece εδώ.

 

Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:

#BraveNewCities: Μια Διαφορετική, Βιώσιμη Προσέγγιση στο Ζήτημα των Πόλεων

#BraveNewMetaverse: Ένα Τρισδιάστατο Σύμπαν Χωρίς Φυσικά Σύνορα

#BraveNewWaste | Βιώσιμη, Κυκλική Προσέγγιση στο Πρόβλημα των Απορριμμάτων

#BraveNewLeaders | Σύγχρονη Ηγεσία με Στρατηγική, Ευελιξία και Ανθρωπιά