Τη νέα χρονιά στην αθηΝΕΑ σκεφτήκαμε να αναζητήσουμε προσωπικές ματιές. Τις ματιές 12 φωτογράφων: έναν/μία για κάθε μήνα του χρόνου. Η επιθυμία μας είναι να μοιραστούν μαζί μας αγαπημένες φωτογραφίες τους, αλλά και να αποκαλύψουν τον κόσμο τους πίσω από τα κλικ της μηχανής τους. Προσκεκλημένoς φωτογράφος για τον Οκτώβριο είναι ο Χάρης Παπαδημητρακόπουλος.
Photo credit: Γιάννης Βασταρδής
Ο Χάρης Παπαδημητρακόπουλος ειδικεύεται σε πορτρέτα, ντοκιμαντέρ, διαφήμιση, φωτογραφία μόδας και δρόμου. Η φωτογραφία ήταν πάντα το πάθος του. Σπούδασε σκηνοθεσία φωτογραφίας κινηματογράφου και προσλήφθηκε στα 18 του ως πρωτάρης ταλαντούχος φωτογράφος από τα περιοδικά «Marie Claire» και «Ταχυδρόμος», τα κορυφαία εκείνης της δεκαετίας στην Ελλάδα. Ταξιδεύει πολύ, φωτογραφίζοντας πρόσωπα-κλειδιά στους τομείς της πολιτικής, των επιχειρήσεων και του θεάματος – έχει επίσης επιλεγεί για το personal branding πολυάριθμων προσωπικοτήτων.
Έχει πραγματοποιήσει τρεις ατομικές εκθέσεις, έχει λάβει επανειλημμένα μέρος σε ομαδικές εκθέσεις φωτογραφίας, ενώ φωτογραφίες του έχουν χρησιμοποιηθεί για τις επικοινωνιακές ανάγκες οργανισμών.
Τι είναι αυτό που θα τραβήξει το βλέμμα και θα σας κάνει να σηκώσετε την κάμερα; Είναι ο φωτογράφος ένας καλλιτέχνης που φιλοσοφεί για μια στιγμή; Για όσο κρατάει ένα κλικ;
Αν δεν κάνω λάθος, το είχε πει ο Al Pacino ως Φρανκ Σλέιντ στην ταινία «Άρωμα Γυναίκας»: «Η μέρα που θα σταματήσουμε να κοιτάμε είναι η μέρα που θα πεθάνουμε». Κάπως έτσι κι εγώ, με τον τρόπο μου «κοιτάω». Και όπως θα έλεγε ένας άλλος κινηματογραφικός ήρωας, ο Χάνιμπαλ Λέκτερ, με τον τρόπο μου «εποφθαλμιώ». Για τη στιγμή, το δευτερόλεπτο, το δέκατο του δευτερολέπτου που θα αιχμαλωτίσω το τέλειο κάδρο. Κι αν το πετύχω, είμαι ευτυχής. Ως την επόμενη γωνία, που κάτι άλλο θα μου κινήσει το ενδιαφέρον.
Photo credit: Χάρης Παπαδημητρακόπουλος
Θα θέλατε μας συστήσετε τις αγαπημένες σας φωτογραφικές μηχανές;
Οι κάμερες είναι απλώς το μέσον, δεν είμαι «μηχανάκιας», μου αρκεί μόνο να είναι αξιόπιστες και δοκιμασμένες. Πάντα δούλευα με Nikon συστήματα, τώρα χρησιμοποιώ την D-500 και την D-850. Παλιότερα, τις αναλογικές F3Τ και FM2Τ.
«Αν δεν κάνω λάθος, το είχε πει ο Al Pacino ως Φρανκ Σλέιντ στην ταινία “Άρωμα Γυναίκας”: “Η μέρα που θα σταματήσουμε να κοιτάμε είναι η μέρα που θα πεθάνουμε”. Κάπως έτσι κι εγώ, με τον τρόπο μου “κοιτάω”».
Photo credit: Χάρης Παπαδημητρακόπουλος
Από την αναλογική κάμερα στην πλήρη ψηφιοποίηση. Καθώς αλλάζει ο εξοπλισμός, αλλάζει και ο τρόπος με τον οποίο φωτογραφίζουμε;
Για εμένα ο τρόπος λήψης δεν έχει αλλάξει ιδιαίτερα και πιστεύω πως δεν πρέπει και να αλλάζει, πρέπει δηλαδή να τις κυνηγάς, να τις δουλεύεις με το μυαλό τις εικόνες σου. Ξέρετε, η ευκολία του ψηφιακού μέσου ευνοεί πολύ συχνά την προχειρότητα και το ξεπέταγμα, με αποτέλεσμα απολύτως ατάλαντοι και απαίδευτοι άνθρωποι να θεωρούν τον εαυτό τους φωτογράφο. Παλιότερα, με τα slides, το σκεφτόσουν δύο και τρεις φορές πριν πατήσεις το κλείστρο, γιατί κάθε κλικ κόστιζε, και ομολογώ πως χαίρομαι πάρα πολύ που το έχω ζήσει όλο αυτό.
Photo credit: Χάρης Παπαδημητρακόπουλος
Επεξεργάζεστε τις φωτογραφίες σας; Η ψηφιακή επεξεργασία είναι απαραίτητη συνθήκη στη φωτογραφία σήμερα;
Ναι, δεν μπορεί να γίνει κι αλλιώς, είναι και τεχνικό το θέμα. Προσπαθώ πάντως να χρειάζεται η μικρότερη δυνατή επεξεργασία στις εικόνες μου, λύνοντας τα όποια θέματα στη γέννησή τους, δηλαδή στη λήψη.
Εκτυπώνετε τις φωτογραφίες σας;
Βεβαίως, πολύ συχνά μάλιστα. Και για να είμαι ειλικρινής, πάντα είναι μεγαλύτερη η χαρά μου όταν βλέπω τυπωμένες σε εξαιρετικό χαρτί και σε μεγάλες διαστάσεις τις φωτογραφίες μου.
Photo credit: Χάρης Παπαδημητρακόπουλος
Σε ποιους φωτογράφους έχετε «αδυναμία»; Θέλετε να αναφέρετε τους αγαπημένους σας;
Θαυμάζω τον James Nachtwey, τα πολεμικά του ρεπορτάζ είναι συγκλονιστικά. Μου άρεσαν πάντοτε τα πορτρέτα που κάνουν η Brigitte Lacombe και ο Anton Corbijn.
Photo credit: Χάρης Παπαδημητρακόπουλος
Τελικά, τι σημαίνει για εσάς η φωτογραφία; Καταγραφή και αποτύπωση της πραγματικότητας, «μεταμόρφωση» της πραγματικότητας, έκφραση, άσκηση «ύφους»;
Κάποτε είχαν ρωτήσει έναν φίλο μου για το κορίτσι του και τον φλογερό έρωτά τους (και με την κλασική επωδό «αμάν πια, ρε φίλε, πώς κάνεις έτσι!»). Κι εκείνος τους απάντησε: «Ας πούμε πως δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτή».
Αφήνω, λοιπόν, τις εξηγήσεις με τις πολυσύλλαβες λέξεις στους ειδικούς των πολιτικών και κοινωνικών επιστημών και καταλήγω στο ίδιο συμπέρασμα για τη σχέση μου με τη φωτογραφία: Ας πούμε πως δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτή.
• Περισσότερες φωτογραφίες του Χάρη Παπαδημητρακόπουλου μπορείτε να δείτε στα:
www.harispap.com | Facebook | Instagram | Etsy
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
Φωτογράφος του Μήνα | Μάριος Θεολόγης
Φωτογράφος του Μήνα | Χαρά Σκλήκα
Φωτογράφος του Μήνα | Σοφία Τολίκα
