Συνεχίζουμε και τη νέα χρονιά να αναζητάμε προσωπικές ματιές. Η επιθυμία μας είναι ο/η «Φωτογράφος του Μήνα», να μοιραστεί μαζί μας αγαπημένες φωτογραφίες του/της, αλλά και να αποκαλύψει τον κόσμο πίσω από τα κλικ της μηχανής του/της. Προσκεκλημένoς φωτογράφος για τον Ιανουάριο του 2025 είναι ο Χάρης Κακαρούχας.
Ο Χάρης Κακαρούχας σπούδασε Χαρτογραφία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Οπτική Εντύπωση και Θεωρία Χρώματος στο University of Glasgow (M.Sc) και Φωτογραφία στο University of Derby (Ph.D 2008), με τίτλο διατριβής «Προσωπογραφία: Εικονίζοντας τον Εαυτό»).
Σπούδασε διάφορους τρόπους θεραπείας μέσω της τέχνης, καθώς και άλλες πρακτικές σύγχρονης ψυχοθεραπείας. Φωτογραφική του δουλειά έχει δημοσιευτεί σε περιοδικά στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχουν εκδοθεί τρία φωτογραφικά του λευκώματα: «Στα Μονοπάτια του Χρόνου» (Εκδόσεις Φωτοχώρος, 1994), «Μετέωρος Χρόνος: Ένα Πορτραίτο της Κούβας» (2004), το οποίο έχει εκδοθεί σε έξι χώρες της Ευρώπης και έχει βραβευτεί με το European Publishers Award και με το βραβείο «Μήλος» για το καλλιτεχνικό βιβλίο της χρονιάς στην Ελλάδα, και το «Natural Presence» (Εκδόσεις Luminous Eye, 2019).
Έχει βραβευτεί επίσης με το Schweppes Photographic Portrait Prize (London National Portrait Gallery) ως επιλαχών. Διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής του πρώτου Eco-Art Festival στην Αθήνα, το οποίο οργανώθηκε από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (2013). Έχει επιμεληθεί ομαδικές και ατομικές εκθέσεις σε αθηναϊκές αίθουσες τέχνης. Έχει πραγματοποιήσει μεγάλο αριθμό φωτογραφικών εκθέσεων, ατομικών και ομαδικών, ανά τον κόσμο. Παραδίδει φωτογραφικά βιωματικά σεμινάρια με γενικό τίτλο «Η Φωτογραφία ως Καθρέφτης». Φωτογραφική δουλειά του βρίσκεται σε μουσεία και ιδιωτικές συλλογές.
«Η στιγμή του κλικ είναι μια αναγνώριση του εσωτερικού μου κόσμου εκεί έξω, στις μεταβαλλόμενες φόρμες του εξωτερικού γίγνεσθαι».
Τι είναι αυτό που θα τραβήξει το βλέμμα και θα σας κάνει να σηκώσετε την κάμερα; Είναι ο φωτογράφος ένας καλλιτέχνης που φιλοσοφεί για μια στιγμή; Για όσο κρατάει ένα κλικ;
Δεν έχω ιδέα τι είναι αυτό που θα τραβήξει το βλέμμα μου, αν ήξερα δεν θα έμπαινα καν στη φωτογραφική διαδικασία. Δεν πάω να βγάλω φωτογραφίες, απλά κινούμαι βλέποντας σε εγρήγορση, δηλαδή παρών στον εαυτό μου και ανοιχτός, χωρίς αντίσταση στη ροή της ζωής, και εκεί όπου η ματιά μου σταματάει εκστατικά κάνω κλικ και συνεχίζω.
Για μένα ο φωτογράφος (θα έλεγα γενικά ο άνθρωπος) δεν είναι κάποιος που φιλοσοφεί περί ζωής, αλλά κάποιος που ζει ολοκληρωτικά τη ζωή στο απόλυτο παρόν. Χωρίς ιστορίες, αναλύσεις, ιδεολογίες, ή άλλου είδους ψυχαναγκασμούς και ονειροφαντασιώσεις που σκοπό έχουν να ελέγξουν τη ζωή κατά πώς θέλουμε. Και η στιγμή του κλικ είναι μια αναγνώριση του εσωτερικού μου κόσμου εκεί έξω, στις μεταβαλλόμενες φόρμες του εξωτερικού γίγνεσθαι. Η εικόνα που πιθανώς θα προκύψει είναι μια κυψέλη χρόνου ή ενέργειας, πλήρους ζωής και νοήματος. Νόημα που αντιλαμβανόμαστε αποκαλυπτικά και όχι διά της λογικής συνεπαγωγής. Μια οπτική υλοποίηση του εσωτερικού αισθήματος του δημιουργού που φέρει και κοινωνεί τη διαχρονική α-λήθεια του.
Θα θέλατε μας συστήσετε τις αγαπημένες σας φωτογραφικές μηχανές;
Εκτός από τα πρώτα βήματά μου, στη συνέχεια χρησιμοποιούσα πάντα μηχανές μεσαίου φορμά. Η πλέον αγαπημένη είναι η τηλεμετρική Mamiya 6. Από τις ψηφιακές μηχανές προτιμώ αυτή που έχω τώρα, μια Hasselblad X1D II 50C.
«Φωτογραφία για μένα είναι μια θαυμαστή μεταμορφωτική διαδικασία που συμβαίνει μέσα από αληθινές συναντήσεις με ανθρώπους και πράγματα της απλής καθημερινότητας».
Από την αναλογική κάμερα στην πλήρη ψηφιοποίηση. Καθώς αλλάζει ο εξοπλισμός, αλλάζει και ο τρόπος με τον οποίο φωτογραφίζουμε;
Ξεκίνησα με φιλμ, σκοτεινό θάλαμο και όλα τα σχετικά και πέρασα στον ψηφιακό τρόπο. Για μένα δεν άλλαξε τίποτε στην ουσία. Η εκτύπωση έγχρωμων εικόνων έγινε ευκολότερη από την ψηφιακή διαδικασία και την ύπαρξη πολύ καλών χαρτιών.
Επεξεργάζεστε τις φωτογραφίες σας; Η ψηφιακή επεξεργασία είναι απαραίτητη συνθήκη στη φωτογραφία σήμερα;
Όχι, δεν επεξεργάζομαι τις φωτογραφίες περισσότερο από ό,τι θα έκανα στον σκοτεινό θάλαμο.
Εκτυπώνετε τις φωτογραφίες σας;
Βεβαίως, γιατί για μένα η φωτογραφία υπάρχει πραγματικά μόνο εκτυπωμένη στο κατάλληλο για εκείνη χαρτί.
Σε ποιους φωτογράφους έχετε «αδυναμία»; Θέλετε να αναφέρετε τους αγαπημένους σας;
Ο έρωτάς μου ήταν ο κινηματογράφος και η ζωγραφική, η φωτογραφία ήρθε σαν γάμος από προξενιό. Έτσι, άνθρωποι της εικόνας που αγάπησα στα πρώτα βήματα ήταν ο Θεοτοκόπουλος, ο Gauguin, o Tarkovsky, ο Kieślowski. Όλοι κοινός τόπος για μένα. Φωτογραφίες έχω πολλές αγαπημένες, αλλά όχι φωτογράφο.
Τελικά, τι σημαίνει για εσάς η φωτογραφία; Καταγραφή και αποτύπωση της πραγματικότητας, «μεταμόρφωση» της πραγματικότητας, έκφραση, άσκηση «ύφους»;
Μάλλον τίποτε από τα παραπάνω. Θα έλεγα φωτογραφία για μένα είναι μια θαυμαστή μεταμορφωτική διαδικασία που συμβαίνει μέσα από αληθινές συναντήσεις με ανθρώπους και πράγματα της απλής καθημερινότητας. Αυτές οι συναντήσεις είναι κατ’ ουσίαν αναγνωρίσεις μιας δικής μου εσωτερικής πραγματικότητας. Αν δεν ήταν έτσι, δεν θα συνέβαιναν ποτέ.
Η φαινομένη πραγματικότητα χρησιμοποιείται για την εκδήλωση μιας άυλης εσωτερικής. Έτσι αναπλάθεται ο κόσμος στο αληθινό του νόημα, αποκαλύπτοντας αυτή την «εξαιρετικότητα» του συνηθισμένου. Αυτό το τίποτε που γίνεται το όλον και μας αλλάζει συν-κινητικά τη ζωή. Αυτή η μεταμόρφωση δεν είναι εξάλλου ο ορισμός του θαύματος;
- Περισσότερες φωτογραφίες του Χάρη Κακαρούχα μπορείτε να δείτε στο website του και στον προσωπικό του λογαριασμό στο Ιnstagram.
Διαβάστε επίσης στην αθηΝΕΑ:
Φωτογράφος του Μήνα | Όλγα Δέικου
Φωτογράφος του Μήνα | Βασίλης Γεροντάκος
