Θα οδηγήσει άραγε η κατάρρευση των διαπραγματεύσεων στη Γερμανία σε νέες εκλογές και αποχώρηση της Angela Merkel; Η απάντηση στο ερώτημα είναι δύσκολη, αφού όλες οι πιθανές εκδοχές (κυβέρνηση μειοψηφίας με τους Πράσινους, νέες εκλογές, νέος μεγάλος συνασπισμός με τους Σοσιαλδημοκράτες, νέος κύκλος διαπραγματεύσεων Τζαμάικα) μοιάζουν στην προκειμένη περίπτωση εξίσου απίθανες.
Ο μεγάλος συνασπισμός αποδοκιμάστηκε εκλογικά, μια κυβέρνηση μειοψηφίας θα ήταν ασταθής και θα οδηγούσε σε πολιτικό πάρτι του AfD και του FDP, νέες εκλογές θα αναδείκνυαν την αδυναμία της Merkel να βρει λύση, ενώ θα έπλητταν καίρια το βασικό της πολιτικό πλεονέκτημα: την παροχή ασφάλειας και σταθερότητας. Ταυτόχρονα, η Merkel θα προσερχόταν σ’ αυτές έχοντας αποδυναμώσει το βασικό της χαρτί προς τα δεξιά, τον γνωστό μας Wolfgang Schäuble, που έφυγε από το υπουργείο Οικονομικών για να τεθεί επικεφαλής της Μπούντεσταγκ.
Για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, η ίδια η Merkel εμφανίζεται αδύναμη, και οι πολιτικοί παντού στον κόσμο οσμίζονται την αδυναμία των αντιπάλων τους, όπως μυρίζουν το αίμα στο νερό οι καρχαρίες!
Τα επίμαχα σημεία των διαπραγματεύσεων -περιορισμός στις 200 χιλιάδες των προσφύγων που θα υποδέχεται η Γερμανία, αναθεώρηση των στόχων μείωσης των εκπομπών CO2, κατάργηση από το 2030 των νέων, μη ηλεκτρικών αυτοκινήτων, πρόταση Macron για κοινό προϋπολογισμό της ευρωζώνης και άμεση κατάργηση του φόρου “αλληλεγγύης” που είχε επιβληθεί μετά την επανένωση της Γερμανίας- είναι ούτως ή άλλως πολλά και δύσκολα, για να μπορεί να έχει ελπίδες επιτυχίας ένας νέος κύκλος διαπραγματεύσεων.
Το πρόβλημα όμως βρίσκεται αλλού. Για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, η ίδια η Merkel εμφανίζεται αδύναμη, και οι πολιτικοί παντού στον κόσμο οσμίζονται την αδυναμία των αντιπάλων τους, όπως μυρίζουν το αίμα στο νερό οι καρχαρίες. Η αδυναμία της αυτή είναι και ο πραγματικός λόγος του αδιεξόδου στη Γερμανία, μια αδυναμία που επηρεάζει αναπόφευκτα αρνητικά τόσο την πορεία της Ευρώπης συνολικά, όσο και την Ελλάδα, που παραμένει ο πιο αδύναμος κρίκος.
